Μιχάλογλου Νίκος
Παπανικολάου Νίκος
Χατζέλα Δήμητρα
Υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο ΕΚΤόΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ Αριστερή Ανατρεπτική Παρέμβαση σε ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ-ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ
Βαδίζουμε προς τις κάλπες την Κυριακή 26/5/2019 με σαφή πλέον γνώση του τί λέει ο κάθε συνδυασμός, που στοχεύει και τι εξυπηρετεί. Μοιραία τα φώτα είναι στραμμένα στην απερχόμενη διοίκηση, όχι μόνο επειδή καλείται να αξιολογηθεί για το έργο της από τους δημότες, αλλά και γιατί το έργο αυτό προβάλλεται με τρόπο και μεθόδους που επιχειρούν να καλλιεργήσουν στους ψηφοφόρους, μία τεχνητή αυτάρκεια και πληρότητα που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.
Έγινε μία άγαρμπη προσπάθεια ιλουστρασιόν ευδαιμονίας σαν οι δημότες της πόλης να βρήκαν την τελευταία πενταετία στην άκρη του Σαρωνικού, τη χαμένη Ατλαντίδα που μάταια έψαχναν στα βάθη της Καραϊβικής και του Ατλαντικού ωκεανού!.
Η υπερβολή που επιχειρείται να διαμορφωθεί με κέντρο το πρόσωπο του Δημάρχου, για το έργο του «Άλλου Δρόμου», μοιάζει περισσότερο με τον θαυμασμό του γονιού για την πρώτη ζωγραφιά του παιδιού του και λιγότερο με μία ψύχραιμη και αντικειμενική αξιολόγηση του έργου μιας δημοτικής αρχής με απαιτήσεις από τον εαυτό της, που ευνοήθηκε πολιτικά, κομματικά και οικονομικά από την Κυβέρνηση και την Περιφέρεια, σε μία μη ευνοϊκή για την κοινωνία συγκυρία.
Αυτό έδωσε τον τόνο στην προεκλογική περίοδο!. Στο περιθώριο κινήθηκε η προσπάθεια επιβολής μιας ρατσιστικής και ξενοφοβικής ατζέντας από την παράταξη του Καμπούρη, βασισμένη στο ψέμα και τον ψίθυρο. Το παράδοξο(?) ωστόσο ήταν ότι αυτή η ρητορική δεν βρήκε απέναντί της ούτε την απάντηση ούτε την καταγγελία κανενός από του «μεγάλους» και «σοβαρούς» συνδυασμούς, όπου αξιολογώντας με ψηφοθηρικό τρόπο μία επικίνδυνη προεκλογική εκστρατεία, σώπασαν. Τώρα, και αφού δεν έκαναν τίποτε για να καταγγείλουν και να αποκαλύψουν τους στόχους και τις επιδιώξεις του, με το πρόσχημα του δεύτερου γύρου θα προσπαθήσουν να λεηλατήσουν τις ψήφους του αριστερού και προοδευτικού λαού, για να κυριαρχήσουν την ερχόμενη Κυριακή.
Έγινε μία άγαρμπη προσπάθεια ιλουστρασιόν ευδαιμονίας σαν οι δημότες της πόλης να βρήκαν την τελευταία πενταετία στην άκρη του Σαρωνικού, τη χαμένη Ατλαντίδα που μάταια έψαχναν στα βάθη της Καραϊβικής και του Ατλαντικού ωκεανού!.
Η υπερβολή που επιχειρείται να διαμορφωθεί με κέντρο το πρόσωπο του Δημάρχου, για το έργο του «Άλλου Δρόμου», μοιάζει περισσότερο με τον θαυμασμό του γονιού για την πρώτη ζωγραφιά του παιδιού του και λιγότερο με μία ψύχραιμη και αντικειμενική αξιολόγηση του έργου μιας δημοτικής αρχής με απαιτήσεις από τον εαυτό της, που ευνοήθηκε πολιτικά, κομματικά και οικονομικά από την Κυβέρνηση και την Περιφέρεια, σε μία μη ευνοϊκή για την κοινωνία συγκυρία.
Αυτό έδωσε τον τόνο στην προεκλογική περίοδο!. Στο περιθώριο κινήθηκε η προσπάθεια επιβολής μιας ρατσιστικής και ξενοφοβικής ατζέντας από την παράταξη του Καμπούρη, βασισμένη στο ψέμα και τον ψίθυρο. Το παράδοξο(?) ωστόσο ήταν ότι αυτή η ρητορική δεν βρήκε απέναντί της ούτε την απάντηση ούτε την καταγγελία κανενός από του «μεγάλους» και «σοβαρούς» συνδυασμούς, όπου αξιολογώντας με ψηφοθηρικό τρόπο μία επικίνδυνη προεκλογική εκστρατεία, σώπασαν. Τώρα, και αφού δεν έκαναν τίποτε για να καταγγείλουν και να αποκαλύψουν τους στόχους και τις επιδιώξεις του, με το πρόσχημα του δεύτερου γύρου θα προσπαθήσουν να λεηλατήσουν τις ψήφους του αριστερού και προοδευτικού λαού, για να κυριαρχήσουν την ερχόμενη Κυριακή.
Η πολιτική συζήτηση και κριτική «εξορίστηκε» από τα προγράμματα και τον εκλογικό λόγο των κομματικών συνδυασμών, έδωσε τη θέση της στα γυαλιστερά φυλλάδια και σε μία συρραφή ευχών, προσδοκιών και παρακλήσεων στο κενό. Πουθενά, καμία αναφορά, ούτε μία γραμμή για το περιβάλλον στο οποίο γίνονται οι εκλογές, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, για τη ζωή των ανθρώπων της πόλης που βουλιάζει στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, που τσακίζεται από την ανεργία, την απληρωσιά, την ακρίβεια, τους φόρους και τα χαράτσια.
Πουθενά και απο κανέναν λέξη, ούτε μία γραμμή διεκδίκησης προς την κεντρική εξουσία για αύξηση της χρηματοδότησης, για να ελαφρυνθούν από τους φόρους και τα δημοτικά τέλη οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, για να υπάρχουν μόνιμες, δωρεάν, ανθρώπινες και αξιοπρεπείς δομές κοινωνικής προστασίας, πρόνοιας, εκπαίδευσης, περίθαλψης, αθλητισμού και πολιτισμού.
Εξελίχθηκε μία προεκλογική συζήτηση με βασική την επιδίωξη της ηγετικής ομάδας του “Άλλου Δρόμου” όπου εσκεμμένα και για να μην αναγκαστεί να απολογηθεί για την επιλογή της στήριξης από τον ΣΥΡΙΖΑ, εστίασε αποκλειστικά στα πεπραγμένα της, χωρίς κουβέντα για την επόμενη μέρα, σαν η ψήφος να επιβραβεύει το χθες χωρίς να έχει δικαίωμα να γνωρίζει για το αύριο. Παράλληλα τροφοδότησε την φιλολογία του νοικοκυρέματος του δήμου, ενώ είναι γενικά φανερό το γεγονός ότι το ισοζύγιο, χωρίς συμψηφισμούς με τους προηγούμενους και πιστώνοντας τις θετικές του πλευρές , παραμένει πίσω από τις απαιτήσεις και αρνητικό.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και αν μπορούσε, κανένας δεν προσδοκούσε από τον «Άλλο Δρόμο» να «ανατρέψει τον καπιταλισμό», στην πόλη και να χτιστεί ένα «Γαλατικό χωριό» των Βαλκανίων, παρά τους αναπόφευκτους συνειρμούς με την ιεραρχία του. Η απόσταση όμως από την ουτοπία στην καθίζηση της αποδοχής της πραγματικότητας είναι τεράστια και αυτό που μεσολαβεί, δεν δικαιολογεί την τόσο γρήγορη ενσωμάτωση.
Οι ιστορικές στροφές και σε αυτή την πόλη έγιναν όταν ο λαός και η Αριστερά δεν παραδόθηκαν στην «εφικτή λύση» και την «κοινή λογική» .
Η Αριστερά που κατά το δοκούν, και επιλεκτικά αναφέρεται ο Δήμαρχος αν κάτι πρέπει να τη χαρακτηρίζει είναι ότι δεν βολεύεται. Ότι αμφισβητεί την εξουσία, ανοίγει δρόμους για να υπερασπιστεί τα λαϊκά δικαιώματα, δεν συμβιβάζεται στις διαθέσιμες από τους κυρίαρχους επιλογές, στηρίζεται στη λαϊκή πρωτοβουλία, εμπιστεύεται την ανάληψη της ευθύνης στους μαζικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις, παραχωρεί την εξουσία της για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Γίνεται επικίνδυνη και ενοχλητική στους ισχυρούς του χρήματος και της πολιτικής, δε στρώνει «χαλί» για τους επισήμους, δε γίνεται χρήσιμος αμφισβητίας με άσφαιρες εκρήξεις και απειλές. Είναι τίμια πολιτικά, συνεχής και συνεπής απέναντι στους αγώνες και στους αγωνιστές. Δεν μεταμορφώνεται ανάλογα. Άλλο στο πεδίο της τοπικής πολιτικής, άλλο στην κεντρική πολιτική και άλλο στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν στοχοποιεί και δεν προσπαθεί να εξοντώσει πολιτικά αγωνιστές και συλλογικότητες που αμφισβητούν πρακτικές και επιλέγουν διαφορετικές διαδρομές.
Η ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ Αριστερή Ανατρεπτική Παρέμβαση, αυτήν την Αριστερά φιλοδοξεί να υπηρετήσει. Γιατί σε αυτόν τον δρόμο, με αυτά τα χαρακτηριστικά η Αριστερά θα μπορέσει να καθαρίσει τη ντροπή που συσσώρευσε στο όνομά της η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και όσων υποτάχθηκαν στις επιλογές του. Για να γίνει χρήσιμη δύναμη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κοινωνικών αναγκών. Για να μπορέσει να γίνει δύναμη ανατροπής και ελπίδας.
Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο όσο βαδίζουμε προς τις κάλπες είναι ότι ο δήμος έτσι και αλλιώς θα διοικηθεί. Δήμαρχος θα υπάρξει και πλειοψηφία θα διαμορφωθεί ανάμεσα σε όλους τους επίδοξους σωτήρες. Αυτό που είναι επιτακτική αναγκαιότητα και θα κρίνει αποφασιστικά τις εξελίξεις που δρομολογούνται στην πόλη και την περιοχή, είναι να υπάρχει λαϊκή-μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από τα θεσμικά όργανα.
Η δημιουργία, το πλαίσιο αρχών και τα χαρακτηριστικά της ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ α.α.π εξασφαλίζουν ότι και την επόμενη των εκλογών θα βρίσκεται στο δρόμο των αγώνων και των διεκδικήσεων. Η Κυριακάτικη ψήφος χρειάζεται να εξασφαλίσει ότι θα βρίσκεται και στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη και διαθέσιμη για να γίνει «σκαλοπάτι» στα κινήματα και βήμα για την υπεράσπιση των αναγκών των ανθρώπων της πόλης.
Να υπάρχει θέση στο νέο Δ.Σ που να παραχωρείται με σεβασμό σε όσους διεκδικούν και μάχονται.
Όταν ανοίξει το ζήτημα της ελλιπούς κρατικής χρηματοδότησης, όταν η κυβερνητική πολιτική θα οδηγεί στην αναζήτηση πόρων, απέναντι στην πρακτική της αύξηση των δημοτικών τελών, θα υψώνεται φωνή στο Δημοτικό Συμβούλιο που να δείχνει άλλον δρόμο από αυτόν της παραίτησης και του συμβιβασμού;
Όταν οι παραχωρήσεις σε ιδιώτες δομών και υπηρεσιών θα προτείνονται ώς μοναδική λύση απέναντι στο κλείσιμο και την εγκατάλειψη, όταν το περιβάλλον και οι ελεύθεροι χώροι, θα θυσιάζονται στο βωμό της επιχειρηματικότητας, θα υπάρχει η δύναμη που θα σπάει τη μονοτονία της συμφωνίας, της καθήλωσης και του συμβιβασμού;
Θα υπάρχει φωνή στο νέο Δ.Σ που να φέρει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της μόλυνσης από τις ρυπογόνες δραστηριότητες στη Oil-One στη Δραπετσώνα, να πάρει πρωτοβουλίες μέσα και έξω από τα θεσμικά όργανα για την κατάργηση του άρ.70 του Μεσοπρόθεσμου που καταδικάζει μία ακόμη γενιά να ζει σε συνθήκες περιβαλλοντικής κρίσης;
Όταν η Cosco θα αλωνίζει στο παραλιακό μέτωπο θα υπάρχει μία ξεκάθαρη και δυνατή φωνή απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα που δεν έχει λόγο να μην συγκρουστεί και να τα βάλει με τους «θεούς και τους δαίμονες» της ανάπτυξης και των κερδών τους;
Θα έχουν λόγο οι δημότες της πόλης μέσα από μορφές αυτοοργάνωσης για τα προβλήματα που τους αφορούν, ή πάλι θα μένουν θεατές μπροστά σε μία τυπική, ανούσια και στημένη θεσμικά διαδικασία επικύρωσης αποφάσεων της όποιας πλειοψηφίας;
Χρειάζεται η πόλη να έχει παντού μία δύναμη που εμπιστεύεται τη λαϊκή πρωτοβουλία και δεν υποκύπτει στους συσχετισμούς, αλλά προσπαθεί να τους ανατρέψει.
Επειδή το ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, δεν έχει κανέναν πάνω απ’το κεφάλι του, ούτε κομματικό μηχανισμό, ούτε παράγοντα και αρχηγό, ούτε σπόνσορα και χορηγό, δικαιούται και μπορεί με αξιώσεις να τα βάλει μαζί τους.
Δικαιούται με αξιοπρέπεια και σεβασμό στις διαφορετικές προσεγγίσεις, να διεκδικεί την ψήφο των αγωνιστών που δεν τους παρέσυραν τα καθρεφτάκια της τοπικής εξουσίας. πηγή
Πουθενά και απο κανέναν λέξη, ούτε μία γραμμή διεκδίκησης προς την κεντρική εξουσία για αύξηση της χρηματοδότησης, για να ελαφρυνθούν από τους φόρους και τα δημοτικά τέλη οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, για να υπάρχουν μόνιμες, δωρεάν, ανθρώπινες και αξιοπρεπείς δομές κοινωνικής προστασίας, πρόνοιας, εκπαίδευσης, περίθαλψης, αθλητισμού και πολιτισμού.
Εξελίχθηκε μία προεκλογική συζήτηση με βασική την επιδίωξη της ηγετικής ομάδας του “Άλλου Δρόμου” όπου εσκεμμένα και για να μην αναγκαστεί να απολογηθεί για την επιλογή της στήριξης από τον ΣΥΡΙΖΑ, εστίασε αποκλειστικά στα πεπραγμένα της, χωρίς κουβέντα για την επόμενη μέρα, σαν η ψήφος να επιβραβεύει το χθες χωρίς να έχει δικαίωμα να γνωρίζει για το αύριο. Παράλληλα τροφοδότησε την φιλολογία του νοικοκυρέματος του δήμου, ενώ είναι γενικά φανερό το γεγονός ότι το ισοζύγιο, χωρίς συμψηφισμούς με τους προηγούμενους και πιστώνοντας τις θετικές του πλευρές , παραμένει πίσω από τις απαιτήσεις και αρνητικό.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και αν μπορούσε, κανένας δεν προσδοκούσε από τον «Άλλο Δρόμο» να «ανατρέψει τον καπιταλισμό», στην πόλη και να χτιστεί ένα «Γαλατικό χωριό» των Βαλκανίων, παρά τους αναπόφευκτους συνειρμούς με την ιεραρχία του. Η απόσταση όμως από την ουτοπία στην καθίζηση της αποδοχής της πραγματικότητας είναι τεράστια και αυτό που μεσολαβεί, δεν δικαιολογεί την τόσο γρήγορη ενσωμάτωση.
Οι ιστορικές στροφές και σε αυτή την πόλη έγιναν όταν ο λαός και η Αριστερά δεν παραδόθηκαν στην «εφικτή λύση» και την «κοινή λογική» .
Η Αριστερά που κατά το δοκούν, και επιλεκτικά αναφέρεται ο Δήμαρχος αν κάτι πρέπει να τη χαρακτηρίζει είναι ότι δεν βολεύεται. Ότι αμφισβητεί την εξουσία, ανοίγει δρόμους για να υπερασπιστεί τα λαϊκά δικαιώματα, δεν συμβιβάζεται στις διαθέσιμες από τους κυρίαρχους επιλογές, στηρίζεται στη λαϊκή πρωτοβουλία, εμπιστεύεται την ανάληψη της ευθύνης στους μαζικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις, παραχωρεί την εξουσία της για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Γίνεται επικίνδυνη και ενοχλητική στους ισχυρούς του χρήματος και της πολιτικής, δε στρώνει «χαλί» για τους επισήμους, δε γίνεται χρήσιμος αμφισβητίας με άσφαιρες εκρήξεις και απειλές. Είναι τίμια πολιτικά, συνεχής και συνεπής απέναντι στους αγώνες και στους αγωνιστές. Δεν μεταμορφώνεται ανάλογα. Άλλο στο πεδίο της τοπικής πολιτικής, άλλο στην κεντρική πολιτική και άλλο στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν στοχοποιεί και δεν προσπαθεί να εξοντώσει πολιτικά αγωνιστές και συλλογικότητες που αμφισβητούν πρακτικές και επιλέγουν διαφορετικές διαδρομές.
Η ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ Αριστερή Ανατρεπτική Παρέμβαση, αυτήν την Αριστερά φιλοδοξεί να υπηρετήσει. Γιατί σε αυτόν τον δρόμο, με αυτά τα χαρακτηριστικά η Αριστερά θα μπορέσει να καθαρίσει τη ντροπή που συσσώρευσε στο όνομά της η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και όσων υποτάχθηκαν στις επιλογές του. Για να γίνει χρήσιμη δύναμη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κοινωνικών αναγκών. Για να μπορέσει να γίνει δύναμη ανατροπής και ελπίδας.
Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο όσο βαδίζουμε προς τις κάλπες είναι ότι ο δήμος έτσι και αλλιώς θα διοικηθεί. Δήμαρχος θα υπάρξει και πλειοψηφία θα διαμορφωθεί ανάμεσα σε όλους τους επίδοξους σωτήρες. Αυτό που είναι επιτακτική αναγκαιότητα και θα κρίνει αποφασιστικά τις εξελίξεις που δρομολογούνται στην πόλη και την περιοχή, είναι να υπάρχει λαϊκή-μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από τα θεσμικά όργανα.
Η δημιουργία, το πλαίσιο αρχών και τα χαρακτηριστικά της ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ α.α.π εξασφαλίζουν ότι και την επόμενη των εκλογών θα βρίσκεται στο δρόμο των αγώνων και των διεκδικήσεων. Η Κυριακάτικη ψήφος χρειάζεται να εξασφαλίσει ότι θα βρίσκεται και στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη και διαθέσιμη για να γίνει «σκαλοπάτι» στα κινήματα και βήμα για την υπεράσπιση των αναγκών των ανθρώπων της πόλης.
Να υπάρχει θέση στο νέο Δ.Σ που να παραχωρείται με σεβασμό σε όσους διεκδικούν και μάχονται.
Όταν ανοίξει το ζήτημα της ελλιπούς κρατικής χρηματοδότησης, όταν η κυβερνητική πολιτική θα οδηγεί στην αναζήτηση πόρων, απέναντι στην πρακτική της αύξηση των δημοτικών τελών, θα υψώνεται φωνή στο Δημοτικό Συμβούλιο που να δείχνει άλλον δρόμο από αυτόν της παραίτησης και του συμβιβασμού;
Όταν οι παραχωρήσεις σε ιδιώτες δομών και υπηρεσιών θα προτείνονται ώς μοναδική λύση απέναντι στο κλείσιμο και την εγκατάλειψη, όταν το περιβάλλον και οι ελεύθεροι χώροι, θα θυσιάζονται στο βωμό της επιχειρηματικότητας, θα υπάρχει η δύναμη που θα σπάει τη μονοτονία της συμφωνίας, της καθήλωσης και του συμβιβασμού;
Θα υπάρχει φωνή στο νέο Δ.Σ που να φέρει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της μόλυνσης από τις ρυπογόνες δραστηριότητες στη Oil-One στη Δραπετσώνα, να πάρει πρωτοβουλίες μέσα και έξω από τα θεσμικά όργανα για την κατάργηση του άρ.70 του Μεσοπρόθεσμου που καταδικάζει μία ακόμη γενιά να ζει σε συνθήκες περιβαλλοντικής κρίσης;
Όταν η Cosco θα αλωνίζει στο παραλιακό μέτωπο θα υπάρχει μία ξεκάθαρη και δυνατή φωνή απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα που δεν έχει λόγο να μην συγκρουστεί και να τα βάλει με τους «θεούς και τους δαίμονες» της ανάπτυξης και των κερδών τους;
Θα έχουν λόγο οι δημότες της πόλης μέσα από μορφές αυτοοργάνωσης για τα προβλήματα που τους αφορούν, ή πάλι θα μένουν θεατές μπροστά σε μία τυπική, ανούσια και στημένη θεσμικά διαδικασία επικύρωσης αποφάσεων της όποιας πλειοψηφίας;
Χρειάζεται η πόλη να έχει παντού μία δύναμη που εμπιστεύεται τη λαϊκή πρωτοβουλία και δεν υποκύπτει στους συσχετισμούς, αλλά προσπαθεί να τους ανατρέψει.
Επειδή το ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ, δεν έχει κανέναν πάνω απ’το κεφάλι του, ούτε κομματικό μηχανισμό, ούτε παράγοντα και αρχηγό, ούτε σπόνσορα και χορηγό, δικαιούται και μπορεί με αξιώσεις να τα βάλει μαζί τους.
Δικαιούται με αξιοπρέπεια και σεβασμό στις διαφορετικές προσεγγίσεις, να διεκδικεί την ψήφο των αγωνιστών που δεν τους παρέσυραν τα καθρεφτάκια της τοπικής εξουσίας. πηγή
