...μετεκπαίδευση στο κτήμα Σπάροζα! Γιατί όχι;

Δεν είναι καλή ιδέα να μετεκπαιδευτεί η υπηρεσία πρασίνου του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας στο κτήμα Σπάροζα;   
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης, stagona4u

Αλλά και πολλών ακόμα δήμων, να όπως του Πειραιά.  

Μας φαίνεται καλή ιδέα κάποια στιγμή οι επικεφαλής του τμήματος πρασίνου του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας, να επισκεφτούν το κτήμα Σπάροζα στην Παιανία. 
Για μια απολαυστική εμπειρία, που μπορεί να γεννήσει την επιθυμία για μια μετεκπαίδευση που μόνο κέρδος θα αποφέρει σε όσους συμμετέχουν, κέρδος για τους ίδιους, κέρδος και για την πόλη.  

Να το πω αλλιώς.
Από έναν αντιδήμαρχο πρασίνου, όσο να'ναι δεν αναμένεις να έχει μία αρκετά ανεβασμένη από τον μέσο όρο οικολογική συνείδηση; 
Ε, ναι, αναμένεις. 
Αν τώρα έχει και μια ελάχιστη αγωνία στο να κτυπάει κορυφές η υπηρεσία του και τύχαινε να διαβάσει αυτό το άρθρο για το Σπάροζα (υπάρχει στο τέλος), δε θα του γεννιόταν η επιθυμία να ξεναγηθεί σ' αυτό το κτήμα (αλλά και σε άλλα παρόμοια εξαιρετικά, που προφανώς θα υπάρχουν στην Αττική) εκ περιτροπής σύσσωμο το προσωπικό της υπηρεσίας πρασίνου;
Μ' αυτά που βλέπουμε, ναι λοιπόν, εγκρίνουμε να ξεναγηθεί και να μετεκπαιδευτεί! 

 Όποτε τυχαίνει και συζητάμε για το πράσινο στο δήμο μας, στην εκτίμηση που συμφωνούν φίλοι και γνωστοί είναι, πως ναι μεν κάποια θετικά βήματα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και δεν υπάρχει εκείνο το χάλι που μας έριχνε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά όχι επαρκή τόσο ώστε να είμαστε ικανοποιημένοι. Σίγουρα το υπάρχον πράσινο είναι πιο φροντισμένο απ' ότι ήταν.

Αλλά είναι κοινή συνείδηση ότι αυτό εξακολουθεί να μειώνεται τόσο στην πόλη της Δραπετσώνας όσο και στου Κερατσινίου. Υποστηρίζοντας ότι πάνω από δέκα χρόνια τώρα δεν έχει φυτευτεί από το δήμο ούτε ένα δένδρο μέσα στην πόλη, την ώρα που έχουν κοπεί πάρα πολλά, πιστεύω ότι δεν θα υπάρξουν σοβαρές αντιρρήσεις. 

Τι άλλο αντικρίζουμε συχνά; 
Κλαδέματα, που βασικά και περιορισμένα είναι και κάθε χρόνο στα ίδια και στα ίδια σημεία της πόλης γίνονται και που κάποιες φορές μας δίνουν την εντύπωση ότι το αποτέλεσμα θα είναι αργά ή γρήγορα να ξεραθεί το ανυπεράσπιστο δενδράκι που το κακομεταχειρίστηκε ο κλαδευτής. Και δένδρα, που δεν έχουμε πεισθεί ότι ήταν αναπόφευκτη η κοπή τους ακόμα κι όταν γίνονται νόμιμα από το δήμο. 

Είδαμε επίσης και πέρσι αλλά και φέτος αρκετά ξεραμένα δένδρα, απ' αυτά που φυτεύτηκαν πέρσι και πρόπερσι στον χώρο της ανάπλασης στα λιπάσματα.
Επίσης κι έχουμε δει κι έχουμε ακούσει για κλαδεμένα κλαριά που κάποια απ' αυτά ανακατεμένα φύρδην μίγδην με σκουπίδια να φορτώνονται, όχι στα ειδικά για τα κλαδιά φορτηγά, αλλά στα απορριμματοφόρα των κοινών σκουπιδιών. Πράμα που σημαίνει ότι δε θα ξεφορτωθούν εκεί που ορίζει ο νόμος, δηλαδή στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) στη Φυλής. Εκεί, όπου αυτά αποκτούν και χρησιμότητα, αφού γίνονται φυσικό λίπασμα, και απ' ότι γνωρίζουμε δεν ακριβοπλήρωνεται η ταφή τους όπως στην άλλη περίπτωση. 
Ναι το ξέρω, ότι όλα αυτά τα έχουμε γράψει ξανά. Αλλά αυτές τις μέρες που ξεκίνησαν τα έργα στο Καστράκι και είδαμε θάμνους και δενδράκια θαμμένα κάτω από τα χώματα, δυστυχώς τα ξαναθυμήθηκα και ξύστηκε η πληγή.
Θυμάμαι πολύ καλά πως στο Καστράκι, αυτό το πανέμορφο βασίλειο της μαργαρίτας, να συνυπάρχουν αρκετά φυτά, μεγάλα και μικρά, που τα περισσότερα είχαν φυτευτεί λίγα χρονάκια πριν. Κρίμα απ'τον πράσινο θεό δεν είναι όλα αυτά που πήγαν σαν το σκυλί στ' αμπέλι;
Αναρωτιόμαστε αν τους σχεδιαστές του νέου πάρκου τους έφαγε η έννοια να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια ώστε να ενσωματωθούν ομαλά στο σχέδιο τα περισσότερα απ' αυτά τα φυτά που υπήρχαν στο Καστράκι, φυτά που για να μεγαλώσουν, το ξέρει ο καθένας, χρειάστηκαν πολλά χρόνια και μέσα σε μια στιγμή χάθηκαν.
Κι αν αυτό δεν ήταν δυνατόν, η άλλη επιλογή, να μεταφυτευθούν δηλαδή όλα αυτά τα φυτά εκεί ή σε άλλους χώρους, από το αποτέλεσμα φαίνεται ότι δεν απασχόλησε σοβαρά τους επικεφαλής του πρασίνου του δήμου μας. Μια επιλογή που δεν φαίνεται συμβατή με μια εν εγρηγόρσει οικολογική συνείδηση.

Στις μέρες μας η μεταφύτευση και εφικτή είναι και θεωρούμε ότι μόνο πολυτελείας δεν φαντάζει. Ίσα ίσα είναι μια σαφώς οικονομική λύση. Και που αν είχαν μετεκπαιδευτεί οι του πράσινου είμαστε βέβαιοι ότι αυτήν θα διάλεγαν με κλειστά μάτια.
Όλα αυτά, ακόμα και σε προεκλογική περίοδο, εκτός του πράσινου κύκλου είναι απλά πταίσματα. Εντός του όμως, πάντα είναι κάτι περισσότερο, γι'αυτό επιβάλλεται να διορθωθούν όσο γίνεται πιο σύντομα και συστηματικά να προωθούνται λύσεις οικολογικές και φιλικές με το περιβάλλον. Για το καλό όλων μας.
Έτσι δεν είναι αγαπητοί συνδημότες μας; 

Μέσα σε έναν ονειρεμένο μεσογειακό κήπο στην Παιανία, της Μερόπης Κοκκίνη

Το κτήμα Σπάροζα, η καρδιά του Συλλόγου Μεσογειακής Κηπουρικής στην Αθήνα, έχει δημιουργηθεί βασισμένο στις αρχές της μεσογειακής κηπουρικής: το καλοκαίρι δεν ποτίζεται καθόλου ενώ κανείς έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον.