Αυτό που θα μείνει στη μνήμη κάποιων από αυτούς που μαζεύτηκαν στην πρώην βιομηχανική ζώνη λιπασμάτων, και ιδίως όσων γνωρίζουν πρόσωπα απ' τα παλιά, για να παρακολουθήσουν την τελετή ορκωμοσίας - ανοιχτής συγκέντρωσης είναι η εικόνα με τους πολύ ψηλούς, τεράστιους Δεσπότες και τον Δήμαρχο ανάμεσα τους, αμήχανο και νευρικό!
Πάντως ο ίδιος, αφού πέρασε το πρώτο σοκ του τελετουργικού, τους διαφορετικούς όρκους, τις υπογραφές τις φωτογραφίες, φρόντισε στην ομιλία του να δώσει το στίγμα της πολιτικής της νέας δημοτικής αρχής, τονίζοντας με έμφαση: "Θέλαμε
αυτή η τελετή να είναι μια νέα αρχή. Θέλαμε μέσα από αυτή την τελετή να
στείλουμε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και στα αφεντικά της" .
Η εκδήλωση ήταν πολύ καλά οργανωμένη και επικοινωνιακά πέτυχε απολύτως! Ήταν γεγονός για την περιοχή, το μήνυμα εστάλη παντού, μαζεύτηκε κόσμος από όλες τις γειτονιές, πολλοί άκουσαν για πρώτη φορά τον Δήμαρχο, πολλοί γνώρισαν την παραλία, η ομιλία έβγαζε ειλικρίνεια και αισιοδοξία για την επόμενη μέρα!
Από εδώ και πέρα βέβαια, αρχίζουν τα δύσκολα! Τελείωσαν οι χαρές και τα αναγκαία πανηγύρια! Τώρα απομένει να δούμε το σχέδιο και τις πολιτικές, οι οποίες θα υποστηρίζουν τους άξονες που διατυπώθηκαν και τις πολιτικές οι οιποίες θα προωθούν τις προτάσεις για την περιοχή. Καλή δύναμη σε όλους!
Από εδώ και πέρα βέβαια, αρχίζουν τα δύσκολα! Τελείωσαν οι χαρές και τα αναγκαία πανηγύρια! Τώρα απομένει να δούμε το σχέδιο και τις πολιτικές, οι οποίες θα υποστηρίζουν τους άξονες που διατυπώθηκαν και τις πολιτικές οι οιποίες θα προωθούν τις προτάσεις για την περιοχή. Καλή δύναμη σε όλους!
Η ομιλία του Δημάρχου Κερατσινίου Δραπετσώνας στην τελετή ορκωμοσίας
ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΙΣΣΕΣ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ
Η σημερινή σας παρουσία μας γεμίζει χαρά, δύναμη και αισιοδοξία. Από αύριο ξεκινάμε μαζί !!
Για να ξανακτίσουμε ένα Δήμο που στο κέντρο της πολιτικής του θα έχει :
- τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
- το περιβάλλον και την προστασία του.
- τη βελτίωση της καθημερινότητας των ανθρώπων μας κόντρα στις αντιλαϊκές
πολιτικές που την μαυρίζουν.
- τις οικογένειες που δοκιμάζονται, τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τον μαθητή που
λιποθυμά στο σχολείο του, από έλλειψη τροφής.
- την ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών, κόντρα στην πολιτική δεκαετιών που
τους χωρίζει «στους λίγους δικούς μας και στους πολλούς άλλους».
Φίλες και Φίλοι
Ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Δεν έχουμε άγνοια κινδύνου. Απέναντι μας έχουμε μια πολιτική που στόχο έχει τον πλήρη έλεγχο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μια πολιτική που θέλει να μετατρέψει το Δημοτικό Συμβούλιο και το έχει σε μεγάλο βαθμό καταφέρει, σε απλό διεκπεραιωτή και το Δήμαρχο σε κρατικό υπάλληλο που απλά υπογράφει πολιτικές και αποφάσεις, υλοποιώντας την κυβερνητική πολιτική.
Μια πολιτική που έχει στόχο, η κεντρική εξουσία να ελέγξει - να στραγγαλίσει την τοπική αυτοδιοίκηση.
Μια πολιτική που μεταφέρει συνεχώς αρμοδιότητες χωρίς τους αντίστοιχους πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση για να την εκθέσει και να την υποβαθμίσει στα μάτια των δημοτών.
Μια πολιτική που μέσω της υποχρηματοδότησης έχει στόχο να συρρικνώσει, να καταργήσει τις κοινωνικές δομές του δήμου και ταυτόχρονα κομμάτια φιλέτο της, όπως η καθαριότητα, να γίνουν δωράκι, στους φίλους της ιδιώτες, που περιμένουν.
Φίλες και Φίλοι
αυτή η πολιτική δε μας τρομάζει, δε μας κάνει να σηκώνουμε τα χεριά ψηλά, να παραδινόμαστε χωρίς να δίνουμε την μάχη μας. Αντίθετα μας τσατίζει, μας πεισμώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
Εμείς μαζί με σας, εσείς μαζί με μας, μπορούμε να τη σταματήσουμε. Μπορούμε να στείλουμε στο σπίτι τους αυτούς που καταδικάζουν το λαό μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο, οι εργαζόμενοι στο δήμο και μαζί τους ο λαός της πόλης μπορούμε να μετατρέψουμε το δήμο σε εργαλείο που θα παράγει πολιτικές, που θα προστατεύουν τους ανθρώπους
που δοκιμάζονται και θα στηρίζουν την πόλη και τους πολίτες, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους, μειώνοντας τις συνέπειες της επίθεσης εναντία στα λαϊκά δικαιώματα.
Φίλες και Φίλοι
σήμερα σύμφωνα με το εθιμοτυπικό οι νεοεκλεγέντες Δημοτικοί και Κοινοτικοί σύμβουλοι, ανέλαβαν μπροστά σας την ηθική δέσμευση με όποιο τρόπο ο καθένας επέλεξε να δικαιώσει την λαϊκή ψήφο.
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η δέσμευση παραμένει κενό γράμμα, αν δεν αποδεικνύεται καθημερινά με τις πράξεις μας. Έχω, έχουμε ακούσει πολλούς όρκους.
Όρκους είχε δώσει και ο Παπαγεωργόπουλος και ο Τσοχατζόπουλος αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να καταχραστούν δημόσιο χρήμα.
Όρκους είχε δώσει και η κυβέρνηση και αυτό δεν την εμποδίζει να καταπατά το Σύνταγμα και να οδηγεί το λαό σε φτώχια και εξαθλίωση.
Έχω, έχουμε δει πολλούς να δίνουν θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο και να μην φοβούνται την οργή του θεού. Έχουμε δει πολλούς να δίνουν θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο και να μην φοβούνται την οργή του λαού και γι’αυτό αποφασίσαμε εμείς να λέμε λιγότερα λόγια και να μιλάμε κυρίως με τις πράξεις μας.
Η πρώτη πολιτική απόφαση της νέας Δημοτικής Αρχής ήταν η τελετή ορκωμοσίας να γίνει στο χώρο των Λιπασμάτων.
Θέλαμε αυτή η τελετή να είναι μια νέα αρχή. Θέλαμε μέσα από αυτή την τελετή να στείλουμε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και στα αφεντικά της.
Η πόλη μας ξεκινά από δω. Αυτός ο χώρος ανήκει στους Κερατσινιώτες και τους Δραπετσωνίτες.
Τα χρήματα για την αγορά του τα έχουν δώσει δεκαετίες πριν οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα, στο Τσιμεντάδικο, στο Γυψάδικο με τονιδρώτα τους και το αίμα τους.
Τα χρήματα για την αγορά του τα έχουν δώσει για δεκαετίες οι κάτοικοι της πόλης πληρώνοντας με την υγεία ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή , την πολιτική που ήθελε η πόλη μας να είναι ο υποδοχέας όλων των ρυπογόνων βιομηχανιών του λεκανοπέδιου.
Σήμερα ξαναβλέπουμε το ίδιο έργο όμως δεν θα παραμείνουμε απλοί θεατές.
Πρέπει να καταλάβουν και θα φροντίσουμε εμείς για αυτό ότι εδώ ισχύει η παροιμία πολλοί γάιδαροι (ή βουβάλια αν προτιμάτε) μάλωναν σε ξένο αχυρώνα.
Η περιοχή δεν τους ανήκει, βρέθηκε στα χέρια τους.
Τα 90 στρέμματα της παραλίας είναι παραχώρηση του Ελληνικού Δημοσίου στο δημόσιο λιμάνι της χώρας. Δεν θα επιτρέψουμε να δοθούν στον ιδιώτη, κινέζο μάλλον, που ετοιμάζεται να αποκτήσει τον ΟΛΠ, τον δικό μας ΟΛΠ, των πατεράδων και των παππούδων μας.
Τα 240 στρέμματα των Λιπασμάτων που φαίνεται ότι έχει η Εθνική δόθηκαν για τα χρέη του ομίλου Μποδοσάκη στο Ελληνικό δημόσιο. Σήμερα η Εθνική τράπεζα δεν είναι εθνική, είναι ιδιωτική, δεν μπορεί να νέμεται τη δημόσια περιουσία.
Οι διάφοροι φερόμενοι ιδιοκτήτες αποφασίζουν για το μέλλον μας χωρίς εμάς.
Χρόνια τώρα ακούγονται σχέδια για ναυτιλιακά κέντρα, ουρανοξύστες, μεγάλα ξενοδοχεία, τώρα μάλιστα τις τελευταίες μέρες μάθαμε από το Σταρ , μετά την είδηση για τα γενέθλια της Μπιγιονσέ , ότι έρχεται η Φόρμουλα 1 στην Ελλάδα, στα Λιπάσματα και φυσικά στα ψιλά γράμματα με δυο προϋποθέσεις , να βρεθούν 800 εκατομμύρια ευρώ (αλήθεια, αν μπορούν να τα βρουν γιατί δεν φτιάχνουν πράγματα που έχει ανάγκη ο τόπος?) και αφού βρεθούν και φτιαχτεί η πίστα θα δουν αν θα κάνουν εδώ τους αγώνες.
Σε αυτούς που καλοπροαίρετα πιστεύουν σε αυτή την ιδέα τους καλούμαι να δουν το παράδειγμα της Κωνσταντινούπολης. Βρήκαν τα χρήματα, έφτιαξαν την πίστα και σήμερα κινούνται σε αυτήν με τα Λάντα τους.
Μας μιλούν σε αυτά τα σχέδια για ανάπτυξη, για θέσεις εργασίας.
Δεν πείθουν πια.
Το πως εννοούν την ανάπτυξη της περιοχής το βλέπουμε.
Θέλουν να γυρίσουν την πόλη δεκαετίες πίσω.
Δίπλα μας ακριβώς προετοιμάζεται μια νέα χαβούζα.
Μια βιομηχανική εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών απόβλητων από τα καράβια που προσεγγίζουν το λιμάνι, παραγωγής ορυκτελαίων και αποθήκευσης πετρελαιοειδών.
Μέσα στην πόλη μας δίπλα στα σπίτια και τα σχολεία μας φέρνουν μια τοξική εύφλεκτη βόμβα. Θα τους αφήσουμε?
Τα χρόνια της λειτουργίας των εργοστασίων, η απάντηση των κυβερνήσεων και των μεγαλοεπιχειρηματιών στην απαίτηση των ανθρώπων για απομάκρυνση των εργοστασίων γιατί ο καρκίνος εξαιτίας των ρύπων τους θέριζε ήταν κυνική: «μας βρήκατε, δεν σας βρήκαμε», εννοώντας ότι πρώτα φτιάξαμε τα εργοστάσια μας και ύστερα φτιάξατε τα σπίτια σας.
Την ίδια απάντηση δίνουμε και εμείς σήμερα.«κύριοι, εδώ φτιάξαμε τα σπίτια μας, τις ζωές μας, δεν θα αφήσουμε οι βιομηχανίες σας να μας την πάρουν.»
και συνεχίζουν «μα δήμαρχε σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία, που γεννά η δική μας πολιτική αρνείστε το δικαίωμα στους ανθρώπους να βρουν δουλειά?».
Ας αφήσουν τα παραμύθια. Στην διπλανή βιομηχανία που ετοιμάζουν μιλάμε για μερικές δεκάδες θέσεις εργασίας –δεν μιλούν για δουλειά αλλά μιλούν για δουλεία.
Ας ρωτήσουν τους εργαζόμενους της Κόσκο.
Δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις για 15-16 μέρες το μήνα, χωρίς προσωπική ζωή, μιας και δεν ξέρει ποτέ , το μεγάλο αφεντικό πότε θα τους πει να δουλέψουν.
Η απάντηση μας είναι «όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρουμε».
Η νέα Δημοτική Αρχή μαζί με το λαό της πόλης και τις δυνάμεις της Αριστεράς που πήραν την ευθύνη στην πρώτη Περιφέρεια της χώρας, έχουν τη δική τους πρόταση και θα την επιβάλουν.
Ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Θέσεις εργασίας με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η δική μας πρόταση είναι:
- ο χώρος των 640 στρεμμάτων να αποδοθεί σε αυτούς που ανήκει, τους κατοίκους της πόλης μας.
- ελεύθερη πρόσβαση των κατοίκων στη θάλασσα.
- να μην λειτουργήσει το εργοστάσιο του θανάτου.
- αξιοποίηση των υπαρχόντων κτιρίων για δημιουργία μουσείου βιομηχανικής ιστορίας και χώρων πολιτισμού και αναψυχής.
- χώροι πράσινου γιατί σε αυτή την πόλη πρέπει να έχουμε ζωή.
Μια πολιτική που μεταφέρει συνεχώς αρμοδιότητες χωρίς τους αντίστοιχους πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση για να την εκθέσει και να την υποβαθμίσει στα μάτια των δημοτών.
Μια πολιτική που μέσω της υποχρηματοδότησης έχει στόχο να συρρικνώσει, να καταργήσει τις κοινωνικές δομές του δήμου και ταυτόχρονα κομμάτια φιλέτο της, όπως η καθαριότητα, να γίνουν δωράκι, στους φίλους της ιδιώτες, που περιμένουν.
Φίλες και Φίλοι
αυτή η πολιτική δε μας τρομάζει, δε μας κάνει να σηκώνουμε τα χεριά ψηλά, να παραδινόμαστε χωρίς να δίνουμε την μάχη μας. Αντίθετα μας τσατίζει, μας πεισμώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
Εμείς μαζί με σας, εσείς μαζί με μας, μπορούμε να τη σταματήσουμε. Μπορούμε να στείλουμε στο σπίτι τους αυτούς που καταδικάζουν το λαό μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο, οι εργαζόμενοι στο δήμο και μαζί τους ο λαός της πόλης μπορούμε να μετατρέψουμε το δήμο σε εργαλείο που θα παράγει πολιτικές, που θα προστατεύουν τους ανθρώπους
που δοκιμάζονται και θα στηρίζουν την πόλη και τους πολίτες, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους, μειώνοντας τις συνέπειες της επίθεσης εναντία στα λαϊκά δικαιώματα.
Φίλες και Φίλοι
σήμερα σύμφωνα με το εθιμοτυπικό οι νεοεκλεγέντες Δημοτικοί και Κοινοτικοί σύμβουλοι, ανέλαβαν μπροστά σας την ηθική δέσμευση με όποιο τρόπο ο καθένας επέλεξε να δικαιώσει την λαϊκή ψήφο.
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η δέσμευση παραμένει κενό γράμμα, αν δεν αποδεικνύεται καθημερινά με τις πράξεις μας. Έχω, έχουμε ακούσει πολλούς όρκους.
Όρκους είχε δώσει και ο Παπαγεωργόπουλος και ο Τσοχατζόπουλος αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να καταχραστούν δημόσιο χρήμα.
Όρκους είχε δώσει και η κυβέρνηση και αυτό δεν την εμποδίζει να καταπατά το Σύνταγμα και να οδηγεί το λαό σε φτώχια και εξαθλίωση.
Έχω, έχουμε δει πολλούς να δίνουν θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο και να μην φοβούνται την οργή του θεού. Έχουμε δει πολλούς να δίνουν θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο και να μην φοβούνται την οργή του λαού και γι’αυτό αποφασίσαμε εμείς να λέμε λιγότερα λόγια και να μιλάμε κυρίως με τις πράξεις μας.
Η πρώτη πολιτική απόφαση της νέας Δημοτικής Αρχής ήταν η τελετή ορκωμοσίας να γίνει στο χώρο των Λιπασμάτων.
Θέλαμε αυτή η τελετή να είναι μια νέα αρχή. Θέλαμε μέσα από αυτή την τελετή να στείλουμε ένα μήνυμα στην κυβέρνηση και στα αφεντικά της.
Η πόλη μας ξεκινά από δω. Αυτός ο χώρος ανήκει στους Κερατσινιώτες και τους Δραπετσωνίτες.
Τα χρήματα για την αγορά του τα έχουν δώσει δεκαετίες πριν οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα, στο Τσιμεντάδικο, στο Γυψάδικο με τονιδρώτα τους και το αίμα τους.
Τα χρήματα για την αγορά του τα έχουν δώσει για δεκαετίες οι κάτοικοι της πόλης πληρώνοντας με την υγεία ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή , την πολιτική που ήθελε η πόλη μας να είναι ο υποδοχέας όλων των ρυπογόνων βιομηχανιών του λεκανοπέδιου.
Σήμερα ξαναβλέπουμε το ίδιο έργο όμως δεν θα παραμείνουμε απλοί θεατές.
Πρέπει να καταλάβουν και θα φροντίσουμε εμείς για αυτό ότι εδώ ισχύει η παροιμία πολλοί γάιδαροι (ή βουβάλια αν προτιμάτε) μάλωναν σε ξένο αχυρώνα.
Η περιοχή δεν τους ανήκει, βρέθηκε στα χέρια τους.
Τα 90 στρέμματα της παραλίας είναι παραχώρηση του Ελληνικού Δημοσίου στο δημόσιο λιμάνι της χώρας. Δεν θα επιτρέψουμε να δοθούν στον ιδιώτη, κινέζο μάλλον, που ετοιμάζεται να αποκτήσει τον ΟΛΠ, τον δικό μας ΟΛΠ, των πατεράδων και των παππούδων μας.
Τα 240 στρέμματα των Λιπασμάτων που φαίνεται ότι έχει η Εθνική δόθηκαν για τα χρέη του ομίλου Μποδοσάκη στο Ελληνικό δημόσιο. Σήμερα η Εθνική τράπεζα δεν είναι εθνική, είναι ιδιωτική, δεν μπορεί να νέμεται τη δημόσια περιουσία.
Οι διάφοροι φερόμενοι ιδιοκτήτες αποφασίζουν για το μέλλον μας χωρίς εμάς.
Χρόνια τώρα ακούγονται σχέδια για ναυτιλιακά κέντρα, ουρανοξύστες, μεγάλα ξενοδοχεία, τώρα μάλιστα τις τελευταίες μέρες μάθαμε από το Σταρ , μετά την είδηση για τα γενέθλια της Μπιγιονσέ , ότι έρχεται η Φόρμουλα 1 στην Ελλάδα, στα Λιπάσματα και φυσικά στα ψιλά γράμματα με δυο προϋποθέσεις , να βρεθούν 800 εκατομμύρια ευρώ (αλήθεια, αν μπορούν να τα βρουν γιατί δεν φτιάχνουν πράγματα που έχει ανάγκη ο τόπος?) και αφού βρεθούν και φτιαχτεί η πίστα θα δουν αν θα κάνουν εδώ τους αγώνες.
Σε αυτούς που καλοπροαίρετα πιστεύουν σε αυτή την ιδέα τους καλούμαι να δουν το παράδειγμα της Κωνσταντινούπολης. Βρήκαν τα χρήματα, έφτιαξαν την πίστα και σήμερα κινούνται σε αυτήν με τα Λάντα τους.
Μας μιλούν σε αυτά τα σχέδια για ανάπτυξη, για θέσεις εργασίας.
Δεν πείθουν πια.
Το πως εννοούν την ανάπτυξη της περιοχής το βλέπουμε.
Θέλουν να γυρίσουν την πόλη δεκαετίες πίσω.
Δίπλα μας ακριβώς προετοιμάζεται μια νέα χαβούζα.
Μια βιομηχανική εγκατάσταση επεξεργασίας υγρών απόβλητων από τα καράβια που προσεγγίζουν το λιμάνι, παραγωγής ορυκτελαίων και αποθήκευσης πετρελαιοειδών.
Μέσα στην πόλη μας δίπλα στα σπίτια και τα σχολεία μας φέρνουν μια τοξική εύφλεκτη βόμβα. Θα τους αφήσουμε?
Τα χρόνια της λειτουργίας των εργοστασίων, η απάντηση των κυβερνήσεων και των μεγαλοεπιχειρηματιών στην απαίτηση των ανθρώπων για απομάκρυνση των εργοστασίων γιατί ο καρκίνος εξαιτίας των ρύπων τους θέριζε ήταν κυνική: «μας βρήκατε, δεν σας βρήκαμε», εννοώντας ότι πρώτα φτιάξαμε τα εργοστάσια μας και ύστερα φτιάξατε τα σπίτια σας.
Την ίδια απάντηση δίνουμε και εμείς σήμερα.«κύριοι, εδώ φτιάξαμε τα σπίτια μας, τις ζωές μας, δεν θα αφήσουμε οι βιομηχανίες σας να μας την πάρουν.»
και συνεχίζουν «μα δήμαρχε σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία, που γεννά η δική μας πολιτική αρνείστε το δικαίωμα στους ανθρώπους να βρουν δουλειά?».
Ας αφήσουν τα παραμύθια. Στην διπλανή βιομηχανία που ετοιμάζουν μιλάμε για μερικές δεκάδες θέσεις εργασίας –δεν μιλούν για δουλειά αλλά μιλούν για δουλεία.
Ας ρωτήσουν τους εργαζόμενους της Κόσκο.
Δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις για 15-16 μέρες το μήνα, χωρίς προσωπική ζωή, μιας και δεν ξέρει ποτέ , το μεγάλο αφεντικό πότε θα τους πει να δουλέψουν.
Η απάντηση μας είναι «όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρουμε».
Η νέα Δημοτική Αρχή μαζί με το λαό της πόλης και τις δυνάμεις της Αριστεράς που πήραν την ευθύνη στην πρώτη Περιφέρεια της χώρας, έχουν τη δική τους πρόταση και θα την επιβάλουν.
Ανάπτυξη με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Θέσεις εργασίας με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η δική μας πρόταση είναι:
- ο χώρος των 640 στρεμμάτων να αποδοθεί σε αυτούς που ανήκει, τους κατοίκους της πόλης μας.
- ελεύθερη πρόσβαση των κατοίκων στη θάλασσα.
- να μην λειτουργήσει το εργοστάσιο του θανάτου.
- αξιοποίηση των υπαρχόντων κτιρίων για δημιουργία μουσείου βιομηχανικής ιστορίας και χώρων πολιτισμού και αναψυχής.
- χώροι πράσινου γιατί σε αυτή την πόλη πρέπει να έχουμε ζωή.
Φίλες και φίλοι, από αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα της αυτοδιοίκητης ιστορίας της πόλης.
Η δική μας φιλοδοξία είναι να γράψουμε μαζί με σας το δικό μας κεφάλαιο αγώνων και προσπαθειών για να δώσουμε στους πολίτες το δήμο που τους αξίζει. Καλή Δύναμη, Καλούς Αγώνες! να είστε καλά.
