Την περίοδο που η Τοπική Αυτοδιοίκηση στραγγαλίζεται οικονομικά και θεσμικά και οδηγείται μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους στον «ξαφνικό» θάνατο, καθώς με την ψήφιση του Ν. 4172/2013 6.000 εργαζόμενοι (Σχολικοί Φύλακες και Δημοτικοί Αστυνομικοί) οδηγούνται στην απόλυση, η πλειοψηφία των αιρετών μετά τους φραστικούς λεονταρισμούς, το αγωνιστικό κρεσέντο και την «μονοήμερη» παραίτησή τους, συνεχίζουν ακάθεκτη την διάλυση με κάθε τρόπο του κοινωνικού ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αντί να παλέψουν μαζί με τους εργαζόμενους και τους πολίτες για την αποτροπή με κάθε τρόπο της διάλυσης των Ο.Τ.Α. και της απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων, επιλέγουν για άλλη μια φορά την στήριξη και εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών των περικοπών, των απολύσεων και των απαγορεύσεων.
Εκεί που οι φραστικοί λεονταρισμοί τους έδειχναν τη συνέχιση του αγώνα τους για την υπεράσπιση του αυτοδιοίκητου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (άρθρο 102 του Συντάγματος) τα ξέχασαν όλα και για την αντιμετώπιση του προβλήματος από την κατάργηση των Σχολικών Φυλάκων και της Δημοτικής Αστυνομίας βρήκαν αμέσως τη λύση. Την ίδρυση και λειτουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.). Θέλουν δε όλη αυτή την απαράδεκτη διαδικασία να την παρουσιάσουν ως «αναγκαστική».
Τα διλήμματά τους είναι γνωστά, «πως θα φυλαχτούν τα Σχολικά Συγκροτήματα και οι υπηρεσίες των Δήμων». Με αυτή την εκβιαστική πολιτική θέλουν να αναγκάσουν τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, να συμμετέχουν στην ίδρυση των «Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων». Αποκρύβοντας τόσο από τους εργαζόμενους όσο και από τους πολίτες ότι σε μια περίοδο που οι περικοπές των πόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν ξεπεράσει το 60%, η λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων θα είναι ανταποδοτική.
Αντί να παλέψουν μαζί με τους εργαζόμενους και τους πολίτες για την αποτροπή με κάθε τρόπο της διάλυσης των Ο.Τ.Α. και της απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων, επιλέγουν για άλλη μια φορά την στήριξη και εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών των περικοπών, των απολύσεων και των απαγορεύσεων.
Εκεί που οι φραστικοί λεονταρισμοί τους έδειχναν τη συνέχιση του αγώνα τους για την υπεράσπιση του αυτοδιοίκητου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (άρθρο 102 του Συντάγματος) τα ξέχασαν όλα και για την αντιμετώπιση του προβλήματος από την κατάργηση των Σχολικών Φυλάκων και της Δημοτικής Αστυνομίας βρήκαν αμέσως τη λύση. Την ίδρυση και λειτουργία Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.). Θέλουν δε όλη αυτή την απαράδεκτη διαδικασία να την παρουσιάσουν ως «αναγκαστική».
Τα διλήμματά τους είναι γνωστά, «πως θα φυλαχτούν τα Σχολικά Συγκροτήματα και οι υπηρεσίες των Δήμων». Με αυτή την εκβιαστική πολιτική θέλουν να αναγκάσουν τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, να συμμετέχουν στην ίδρυση των «Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων». Αποκρύβοντας τόσο από τους εργαζόμενους όσο και από τους πολίτες ότι σε μια περίοδο που οι περικοπές των πόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουν ξεπεράσει το 60%, η λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων θα είναι ανταποδοτική.