Πάλι τά ίδια! Με νέα "βελτιωμένη" πρόταση επανέρχεται η ΔΕΗ για τη δημιουργία νέου εργοστασίου (νέες μονάδες φυσικού αερίου) στο Κερατσίνι!
Η ΔΕΗ η οποία δεν τήρησε την παλιά συμφωνία, βλέποντας "την φτώχεια και την πείνα" στον Δήμο μας επανέρχεται και δίνει με πρόταση της κάποια χρήματα στο Δήμο και πολλές γυαλιστερές χάντρες, ζητώντας γη και ύδωρ από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας (...ο Δήμος θα δηλώσει...), για να εγκαταστήσει μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας!
Μαθαίνουμε, ότι στην εποχή της οικονομικής ξεραΐλας με το κίνημα αντίστασης στα κάτω του, ότι κάποιοι εντός και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου, καλοβλέπουν μια τέτοια προοπτική, υποθηκεύοντας μια περιοχή για πάντα, χρησιμοποιώντας χιλιοειπωμένα επιχειρήματα διανθισμένα με πολύ πόνο λόγω οικονομικής κρίσης.
Κάποτε ήταν αδιανόητο να λειτουργήσει ένα ακόμα εργοστάσιο στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του λεκανοπεδίου.
Σήμερα η απόφαση των εκλεγμένων μπορεί να είναι πιο εύκολη από παλιά, όμως στην συνείδηση των πολιτών και στην ιστορία θα μείνουν ως αυτοί που υπέγραψαν την υποβάθμιση ενώ συστηματικά μιλούσαν για "φύκια και μεταξωτές κορδέλες" στις προεκλογικές περιόδους.
Σήμερα η απόφαση των εκλεγμένων μπορεί να είναι πιο εύκολη από παλιά, όμως στην συνείδηση των πολιτών και στην ιστορία θα μείνουν ως αυτοί που υπέγραψαν την υποβάθμιση ενώ συστηματικά μιλούσαν για "φύκια και μεταξωτές κορδέλες" στις προεκλογικές περιόδους.
Θα μείνουν ως αυτοί οι οποίοι λειτούργησαν στενά διαχειριστικά, όπως λειτουργούν άλλωστε όσοι παίρνουν αποφάσεις και μας έφεραν στο σημερινό χάλι, και όχι υπερβατικά.και οραματικά για την περιοχή τους!
Βέβαια θα θέλαμε τη βιασύνη και την υπερβάλουσα ευαισθησια τους να την βλέπαμε και για άλλα θέματα όπως για παράδειγμα την υποβάθμιση της εκπαίδευσης στο Κερατσίνι, όπου πολλά σχολεία λειτουργούν 2 μήνες σχεδόν μετά την έναρξη των μαθημάτων με πολλές ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός!
Με την ευκαιρία αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενο για το ίδιο θέμα που δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρο:
Γιατί πρέπει να πούμε όχι στην πρόταση της ΔΕΗ.
- Γιατί ζούμε στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του λεκανοπεδίου που την έχουν χρησιμοποιήσει ως «σκουπιδοτενεκέ» της Αττικής όλες οι εξουσίες. (Ψυτάλλεια, Ακροκέραμος, ιχθυόσκαλα, εγκαταστάσεις ΟΛΠ, car terminal, ΔΕΗ, περιφερειακή λεωφόρος, λιμάνι, παζάρι Σχιστού, ερείπια στη βιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας, σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων, τελευταία ο Δήμος Πειραιά προτείνει και σκουπιδοεργοστάσιο).
- Η ΔΕΗ δεν τήρησε την παλιά συμφωνία. Από τις όμορφες αναπλάσεις που προβλεπόταν με το σχέδιο του 1996, δεν έγινε ούτε μία, το μόνο που έγινε ήταν να ξαναλειτουργήσει το εργοστάσιο μετά από 15 χρόνια! Γιατί τώρα θα γίνουν όλα αυτά που προτείνονται;
- Το παλιό πρωτόκολλο προέβλεπε απομάκρυνση της ΔΕΗ, το είχε αποδεχτεί και η ΔΕΗ τουλάχιστον στα χαρτιά, η νέα συμφωνία προβλέπει, μόνιμη λειτουργία για πάντα!
- Η νέα πρόταση για συμφωνία είναι μάλλον προσβλητική, μιας και ζητάει δήλωση πλήρους υποστήριξης από εκλεγμένα όργανα για ταχεία αδειοδότηση για κατασκευή των νέων μονάδων!
- Υπάρχει επικινδυνότητα μιας και το εργοστάσιο συνορεύει με κατοικίες. Στις αρχές Οκτωβρίου έγινε έκρηξη στο χώρο του εργοστασίου της ΔΕΗ και δημιουργήθηκε πανικός μιας και οι πυκνοί καπνοί έφτασαν έως και την οδό Παλαιολόγου (foto εδώ).
- Το καύσιμο δεν θα είναι μαζούτ, αλλά φυσικό αέριο και θα μολύνει, λιγότερο μεν, αλλά αρκετά σε ένα ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον με πολλές εστίες ρύπανσης, με ελάχιστο πράσινο!
- Το πάρκο Πρεσόφ που προτείνεται να δοθεί ως αντισταθμιστικό όφελος και ανήκει στη ΔΕΗ, το διαχειρίζεται ο Δήμος Κερατσινίου για 20 και πλέον χρόνια. Η ΔΕΗ δεν οφείλει τίποτα στους κατοίκους τόσα χρόνια και θα το πάρει έτσι απλά πίσω; Ο Δήμος έχει δείξει δέιγματα αγωνιστικής διάθεσης, έκανε κατάληψη σε είσοδο πρακτορείου ΔΕΗ, σε αλάνα απέναντι από τον ΟΛΠ, υπάρχει τεχνογνωσία, θα δώσει έτσι απλά το πάρκο;
- Γίνεται και λόγος για θέσεις εργασίας (εποχή κατάλληλη) που θα προκύψουν από τη λειτουργία του εργοστασίου. Αυτό είναι πραγματικό αστείο γιατί είναι εξαιρετικά λίγες οι θέσεις εργασίας και δεν αλλάζουν σε καμιά περίπτωση τα προβλήματα των εργαζομένων του Κερατσινίου!
- Ειδικότερα για η Χαραυγή: η Χαραυγή είναι ήδη επιβαρυμένη, βρίσκεται ανάμεσα στην Ιχθυόσκαλα, τη Ψυτάλλεια, το νέο car terminal, το παλαιό νεκροταφείο, τον περιφερειακό δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
- Τα αντισταθμιστικά οφέλη που προτείνονται είναι ελάχιστα ψίχουλα για την επιβάρυνση που δέχεται η περιοχή όλα αυτά τα χρόνια!
- Κάποια χρήματα που προβλεπόταν από το προηγούμενο πρωτόκολλο απομάκρυνσης του εργοστασίου δεν δόθηκαν ποτέ για ανάπλαση της περιοχής της Χαραυγής! Δόθηκαν σε άλλες περιοχές του Κερατσινίου και για μισθοδοσία! Με τη νέα συμφωνία, αν δεν είναι κάποια κίνηση τακτικής, προβλέπεται να μη δοθούν εκτάσεις της περιοχής κοντά στο εργοστάσιο και να δοθούν χρήματα για άλλη περιοχή του Κερατσινίου
- Η παιδική χαρά που λέει ότι θα διεκδικήσει και θα πάρει η ΔΕΗ στη Χαραυγή έχει πολύ μικρή έκταση, μη αξιοποιήσιμη για άλλους σκοπούς!
- Υπάρχει βέβαια και ένα ακόμα επιχείρημα, ότι είναι καλύτερα να διαπραγματευτούμε τώρα με τη ΔΕΗ που είναι επιχείρηση κοινής ωφέλειας, παρά όταν και εάν αυτή πάει σε ιδιώτες! Η απάντηση είναι απλή και περιγράφεται στην παράγραφο 8, όπου μιλά για αδειοδότηση. Αν κάθε επέκταση του εργοστασίου χρειάζεται αδειοδότηση, αυτό πρέπει να ισχύει είτε είναι κοινής ωφέλειας είτε όχι! Γιατί λοιπόν να βιαστούμε εμείς;
- Είναι σχεδόν σίγουρο ότι το εργοστάσιο με τη σημερινή του μορφή κλείνει το 2014, επειδή είναι ασύμφορο για την παραγωγή ενέργειας με την τεχνολογία που διαθέτει! Και γιατί ένας ιδιώτης, αν υπάρξει να μην μπει στη λογική κατασκευής μιας νέας μονάδας σε χώρο άλλο, αλλά να μπει σε περιπέτειες για ένα εργοστάσιο που θα πληρώνει αντισταθμιστικά και θα έχει πάντα τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, έστω μιας μερίδας της;
- Τέλος θα πρέπει να πούμε όχι, γιατί δε θέλουμε ένα ακόμα εργοστάσιο στην περιοχή μας όσο νέο και αν είναι, όσα καλά κι αν φέρνει. Γιατί επιπλέον είμαστε αντίθετοι στις λογικές της διαχείρισης της δύσκολης κατάστασης πάντα σε βάρος ανίσχυρων πολιτών που πίστεψαν και στήριξαν πολιτικές απομάκρυνσης και όχι πολιτικές βελούδινης λύσης!