Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Εργοστάσιο ΔΕΗ: Μια πονεμένη ιστορία ή «πού ήσουν νιότη που 'λεγες πως θα γινόμουν άλλος;»


Όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι Κερατσινίου έχουν πάντα μία αναφορά στο προεκλογικό τους πρόγραμμα, μια αναφορά για το εργοστάσιο θρύλος του Κερατσινίου, το Δράκο του Κερατσινίου, το εργοστάσιο  της ΔΕΗ. Κατά καιρούς κάποιοι από αυτούς το είχαν προχωρήσει λίγο περισσότερο και διέδιδαν σε γνωστούς και  φίλους αυτάρεσκα: «Εγώ θα είμαι ο Δήμαρχος που θα διώξω τη ΔΕΗ από τη Χαραυγή». Τελικά κανένας δεν κατάφερνε να διώξει το εργοστάσιο και οι περισσότεροι συζητούσαν για να βρουν το κατάλληλο πλαίσιο, ώστε να διαιωνίσουν χωρίς τύψεις τη λειτουργία του!


Σήμερα, για μια ακόμα φορά το θέμα επανέρχεται! Μοιάζει να είναι σαν χριστουγεννιάτικος μποναμάς προς τους δημότες!
Οι διαρροές από εδώ και από εκεί, οι τοποθετήσεις στις λαϊκές συνελεύσεις, η έκτακτη ενημέρωση των παρατάξεων, οι δημοσιεύσεις σε γειτονικά blogs, το έκτακτο θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, όλα συνηγορούν ότι έφτασε η ώρα να ξαναζήσουμε αυτό που τόσα χρόνια επαναλαμβάνεται!
Βέβαια οι μυημένοι στην υπόθεση το ήξεραν από καιρό και πείστηκαν όταν είδαν να δημοσιεύεται για μια φορά ακόμα ότι ο Δήμος χάνει το «Πάρκο Πρεσόφ», το πάρκο που είχε γίνει στην εποχή Σαράφογλου. Είναι γνωστή τακτική. Παρουσιάζεται η πολύ κακή πλευρά ενός θέματος, μετά έρχονται οι «σκληρές διαπραγματεύσεις» και τέλος η πρόταση λύτρωση!
Αυτό όμως είναι τελικά ένα γενικότερο πρόβλημα σε σχέση με την πολιτική και με αυτούς που ασχολούνται!
Πάντα οι πολιτικοί έχουν όνειρα και ιδέες, πάντα φτιάχνουν  ωραίες μακέτες και λαμπερά έντυπα, πάντα ξεσηκώνουν τα πλήθη με το πάθος και τις ατάκες τους. Πάντα θέλουν στις πλατείες το καλό μας και στα αναπαυτικά γραφεία το ξανασκέφτονται. Όμως σχεδόν πάντα όταν αναλαμβάνουν την εξουσία, αρχίζουν να ψάχνουν όχι πως θα υλοποιήσουν τα σχέδια τους, αλλά πως θα παρουσιάσουν ως επιτυχία ένα άλλο σενάριο.
Αυτό έγινε και τελευταία με το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» και το μετεκλογικό πογκρόμ φόρων και εξευτελισμών. Αυτό γίνεται κατ΄ αντιαστολή και στο Δήμο μας. Από το φιλόδοξο θα διώξουμε τη ΔΕΗ φτάσαμε στο «θα διαπραγματευτούμε ακόμα περισσότερο για μεγαλύτερες διεκδικήσεις!»
Το ερώτημα είναι τελικά οι πολιτικοί, ή τέλος πάντων όσοι ασχολούνται με τα κοινά, ακόμα και οι τοπικοί δημοτικοί άρχοντες δε διδάσκονται από τα γεγονότα;
Αυτό που βιώνουμε τελευταία με την πλήρη απαξίωση πολιτικών προσώπων, τα οποία άλλα είπαν και άλλα έπραξαν, προσώπων που με τις αποφάσεις τους οδήγησαν τον τόπο σε αυτή την κατάσταση δεν είναι ένα καμπανάκι για όποιον άλλα είπε, πήρε τις ψήφους και μετά άλλα πράττει, ακόμα και αν είναι στην τοπική πολιτική σκηνή;

Είναι γεγονός ότι τώρα πια είμαστε σε άλλη φάση. Αυτή τη φορά όλοι θα κριθούν αλλιώς, σύντομα θα το καταλάβουν και οι πιο δύσπιστοι κυρίως οι παλαιότεροι. Όμως θα κριθούν και οι νέοι που συμμετέχουν για πρώτη φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο και αποφασίζουν, και θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο ή έχουν σιχαθεί όλες αυτές τις λογικές, των συμψηφισμών, των παζαριών, των εκπτώσεων! 
Τι θα κάνουν; Θα δείξουν ένα άλλο δρόμο ή θα λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο που οι σημερινοί πενηντάρηδες και άνω κατάφεραν να διαλύσουν τη χώρα. Θα αρκεστούν στο περιτύλιγμα που τους παρουσιάζουν και θα πάνε παρακάτω ή θα φωνάξουν φτάνει πια! Αναμένουμε!

Υ.Γ. Την ημέρα της ψηφοφορίας για τη λειτουργία νέου εργοστασίου της ΔΕΗ με τα αντισταθμιστικά οφέλη, το Blog «Δραπετσίνι» δέχτηκε πρόταση από φίλους οι οποίοι επιθυμούν να ναυλώσουν ειδικό πούλμαν και να διοργανώσουν ημερήσια εκδρομή σε περιοχές των βορείων προαστίων, προτείνουν στους Δημοτικούς συμβούλους να συμμετέχουν!  Η επιστροφή θα είναι λίγο πριν τη ψηφοφορία, για να ψηφίσουν έχοντας στο νου εναλλακτικές εικόνες πόλης!