Επιτέλους και κάποιος που λέει τα πράγματα με το όνομα τους.
Αντί οι αρμόδιοι να προτρέψουν τους νέους δημάρχους να αναζητήσουν συγκλίσεις προγραμμάτων και συνεργασίες, με πρόσχημα την “εύκολη κυβερνησιμότητα” τροποποιούν τον νόμο (Κλεισθένη 1) και επιστρέφουμε στο παλιό "δοκιμασμένο!" μοντέλο διοίκησης των ΟΤΑ!
Δήλωση του Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γ. Γαβρίλη για την αλλαγή του εκλογικού νόμου στους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού
Η Αυτοδιοίκηση πυλώνας λαϊκής εξουσίας και συμμετοχής
Δήλωση του Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γ. Γαβρίλη για την αλλαγή του εκλογικού νόμου στους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού
Η Αυτοδιοίκηση πυλώνας λαϊκής εξουσίας και συμμετοχής
Είναι γνωστό ότι η απλή αναλογική, αν και αποτέλεσε ένα διαχρονικό αίτημα και διεκδίκηση ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, εξακολουθεί, εκτός από φίλους, να έχει και πολλούς πολέμιους.
Στην Αυτοδιοίκηση, για πρώτη φορά, διεξήχθησαν εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής, εξασφαλίζοντας την ισότητα της ψήφου των πολιτών και την ευρεία εκπροσώπηση των παρατάξεων, παρά τα προβλήματα που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε στο μοντέλο των «δυο γύρων» τα οποία είναι προφανή.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση σπεύδει να ακυρώσει και μάλιστα αναδρομικά, την ουσία των πρόσφατων αποτελεσμάτων, αλλοιώνοντας τους πραγματικούς συσχετισμούς οι οποίοι προέκυψαν απ' τη λαϊκή ψήφο.
Ουσιαστικά η Κυβέρνηση στέλνει ένα μήνυμα απαξίωσης των αποτελεσμάτων και της δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών. Οι πολίτες, κατά την Κυβέρνηση, δεν “ψήφισαν σωστά” κι έτσι η ίδια, που “ξέρει”, αναλαμβάνει να διορθώσει τα αποτελέσματα και να εξασφαλίσει “εύκολη κυβερνησιμότητα” στους Δήμους και στις Περιφέρειες.
Έτσι συντελείται το πρωτοφανές: μ' άλλα δεδομένα ψηφίσαμε και μ' άλλα δεδομένα θα ασκηθεί η Διοίκηση στους ΟΤΑ.
Κι αυτό δεν προέκυψε σε μια πορεία αλλά πριν καν ξεκινήσει η νέα θητεία. Αντί να αναζητηθούν ευρύτερες συναινέσεις στη βάση των προγραμμάτων, των δεσμεύσεων των παρατάξεων, η Αυτοδιοίκηση γυρίζει σε προσωποκεντρικά μοντέλα που χαρακτήριζαν μια προηγούμενη περίοδο.
Μεταφέροντας αρμοδιότητες από τα μεγάλα και αντιπροσωπευτικά όργανα (Δημοτικά Συμβούλια, Περιφερειακά Συμβούλια), που θα εκπέσουν σε ρόλο εκφραστή γνώμης, σε όργανα ολιγομελή και πιο “κλειστά”, οι συμφωνίες δεν θα προκύπτουν και δεν θα ελέγχονται στη βάση των πολιτικών απόψεων και των πραγματικών συσχετισμών αλλά μέσα από άλλες διαδικασίες, ισορροπίες και εξ αρχής δεδομένες πλειοψηφίες.
Αντί να διευρύνεται η δημοκρατία και η αντιπροσωπευτικότητα, αντί να ενθαρρύνεται η συμμετοχή των πολιτών στην αυτοδιοίκηση, επιστρέφουμε δια της τεθλασμένης στο παλιό μοντέλο διοίκησης των ΟΤΑ Α΄και Β΄ βαθμού, του οποίου τις παθογένειες και τις αδυναμίες όλοι γνωρίζουμε και είναι βεβαιωμένες σε βάθος χρόνου.
Καθώς η μειοψηφία της βραδιάς των εκλογών μετατρέπεται τεχνητά σε πλειοψηφία, η πραγματική πλειοψηφία μπαίνει σε καθεστώς «εφεδρείας», την ίδια στιγμή που θα κληθεί να αναμετρηθεί με κρίσιμα ζητήματα όπως των ιδιωτικοποιήσεων, της διαχείρισης του δημόσιου χώρου, των κοινωνικών δομών και των ζητημάτων περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα τα συλλογικά όργανα να λειτουργούν στη βάση προειλημμένων και απολύτως προβλέψιμων αποφάσεων.