Στη Χαραυγή υπάρχει ένα υπέροχο ανοιχτό θεατράκι, στην πλατεία Πόντου, στην οδό Σωκράτους.
Το θεατράκι αυτό, για 10 μήνες ρημάζει και βρωμίζει, όπως και πολλά άλλα σημεία στη Χαραυγή. Στο τέλος Μαΐου, μετά από παραστάσεις και αιτήματα των συλλόγων γονέων και των φορέων της περιοχής καθαρίζεται, βάφεται, γίνεται επισκέψιμο!
Το θεατράκι αυτό, για 10 μήνες ρημάζει και βρωμίζει, όπως και πολλά άλλα σημεία στη Χαραυγή. Στο τέλος Μαΐου, μετά από παραστάσεις και αιτήματα των συλλόγων γονέων και των φορέων της περιοχής καθαρίζεται, βάφεται, γίνεται επισκέψιμο!
Φέτος
έγινε το ίδιο, αυτό που γίνεται 15 χρόνια, ίσως με μεγαλύτερη επιμέλεια. Βέβαια, σύμφωνα με τα νέα
ήθη της εποχής, η αυτονόητη παρέμβαση των υπηρεσιών του δήμου,
διαφημίστηκε δεόντως με αναρτήσεις στο διαδίκτυο με τα απαραίτητα
συγχαρητήρια προς όσους υλοποίησαν … «Το project».
Το πρόβλημα όμως με το θεατράκι δεν είναι το ετήσιο ρετουσάρισμα από τις υπηρεσίες που γι΄ αυτό το σκοπό υπάρχουν. Το θεατράκι σε λίγες μέρες θα έχει τα ίδια προβλήματα και σιγά – σιγά θα φτάσει στην ίδια κατάσταση.
Ο χώρος μπορεί να σωθεί από αυτή τη μιζέρια. Δεν χρειάζονται πολλά: μια μικρή διαμόρφωση στους χώρους πίσω από τη σκηνή, αντικατάσταση του ψιλού χαλικιού το οποίο γεμίζει ακαθαρσίες ζώων, με κυβόλιθους, μόνιμη ηλεκτρική εγκατάσταση και συστηματική καθαριότητα! Αν υπάρχει «έμπνευση», μπορεί να γίνει και κάτι παραπάνω, όπως περίφραξη του χώρου (όχι με συρματόπλεγμα) ώστε να αποτελεί μια αυτόνομη ενότητα ...και βέβαια, για να "αποκτήσει ζωή", να μπει στο σχεδιασμό του Δήμου για πολιτιστικές εκδηλώσεις!
Οι «χαρές» (πολιτική επικοινωνία λέγεται, όχι marketing) για το ετήσιο ρετουσάρισμα ας γίνουν μια και καλή, όταν υλοποιηθεί μια πραγματική παρέμβαση, άλλωστε ο δήμος σήμερα έχει χρήματα, ας τα διαθέσει και για περιοχές ρημαγμένες και εγκαταλειμμένες όπως η Χαραυγή!
Το πρόβλημα όμως με το θεατράκι δεν είναι το ετήσιο ρετουσάρισμα από τις υπηρεσίες που γι΄ αυτό το σκοπό υπάρχουν. Το θεατράκι σε λίγες μέρες θα έχει τα ίδια προβλήματα και σιγά – σιγά θα φτάσει στην ίδια κατάσταση.
Ο χώρος μπορεί να σωθεί από αυτή τη μιζέρια. Δεν χρειάζονται πολλά: μια μικρή διαμόρφωση στους χώρους πίσω από τη σκηνή, αντικατάσταση του ψιλού χαλικιού το οποίο γεμίζει ακαθαρσίες ζώων, με κυβόλιθους, μόνιμη ηλεκτρική εγκατάσταση και συστηματική καθαριότητα! Αν υπάρχει «έμπνευση», μπορεί να γίνει και κάτι παραπάνω, όπως περίφραξη του χώρου (όχι με συρματόπλεγμα) ώστε να αποτελεί μια αυτόνομη ενότητα ...και βέβαια, για να "αποκτήσει ζωή", να μπει στο σχεδιασμό του Δήμου για πολιτιστικές εκδηλώσεις!
Οι «χαρές» (πολιτική επικοινωνία λέγεται, όχι marketing) για το ετήσιο ρετουσάρισμα ας γίνουν μια και καλή, όταν υλοποιηθεί μια πραγματική παρέμβαση, άλλωστε ο δήμος σήμερα έχει χρήματα, ας τα διαθέσει και για περιοχές ρημαγμένες και εγκαταλειμμένες όπως η Χαραυγή!