Δείτε το παρακάτω video και θα καταλάβετε γιατί κάποιοι δεν θέλουν τη συμμετοχή του κόσμου στα κοινά και πως το επιτυγχάνουν:
Ντέιβ Μέσλιν: το αντίδοτο στην απάθεια by tvxorissinora
Τα τοπικά συμβούλια επηρεάζουν τη ζωή μας στον τόπο που μένουμε. Τότε γιατί στην ουσία δεν συμμετέχουν περισσότεροι από εμάς; Είναι απάθεια; Ο Ντέιβ Μέσλιν λέει όχι.
Δείτε το παρακάτω video και θα καταλάβετε γιατί κάποιοι δεν θέλουν τη συμμετοχή του κόσμου στα κοινά και πως το επιτυγχάνουν:
Η ταυτότητα του Ντέιβιντ Μέσλιν γράφει «Χορογράφος Κοινοτήτων» κάτι μάλλον ακριβές μιας και η κύρια ενασχόληση του 29χρονου Καναδού είναι ακριβώς αυτή: να προσπαθεί να κάνει τις κοινότητες να λειτουργήσουν προς όφελός τους.
Το κύριο εμπόδιο που καλείται να αντιμετωπίσει; Η απάθεια. Μόνο επιφαινόμενη, σπεύδει να επισημάνει. Υποστηρίζει ότι η απαθής στάση και ο κυνισμός, δεν είναι πηγαία χαρακτηριστικά των πολιτών μιας κοινότητας αλλά συνέπεια επτά κυρίαρχων εμποδίων που μας κρατάνε από το να παίρνουμε μέρος σε αυτές, ακόμα και όταν πραγματικά ενδιαφερόμαστε.
Όσο τα εμπόδια αυτά υπάρχουν, η πολιτική δράση φαντάζει «σαν προσπαθείς να τρέξεις πάνω σε ένα τοίχο από τούβλα». Ο ίδιος, παραμένει αισιόδοξος:
[...] δεν προσπαθώ να είμαι αρνητικός πετώντας όλα αυτά τα εμπόδια και εξηγώντας τι βρίσκεται στο δρόμο μας. Ακριβώς το αντίθετο: Πραγματικά νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι υπέροχοι και έξυπνοι και ότι νοιάζονται. Αλλά ότι, όπως είπα, ζούμε σε αυτό το περιβάλλον όπου όλα τα εμπόδια μπαίνουν στο δρόμο μας. Όσο πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, οι δικοί μας γείτονες, είναι εγωιστές, χαζοί και τεμπέληδες, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε όλα αυτά τα πράγματα που ανέφερα. Μπορούμε να ανοίξουμε το δημαρχείο. Μπορούμε να μεταρρυθμίσουμε το εκλογικό μας σύστημα. Μπορούμε να δημοκρατικοποιήσουμε τους δημόσιους χώρους.
[...] δεν προσπαθώ να είμαι αρνητικός πετώντας όλα αυτά τα εμπόδια και εξηγώντας τι βρίσκεται στο δρόμο μας. Ακριβώς το αντίθετο: Πραγματικά νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι υπέροχοι και έξυπνοι και ότι νοιάζονται. Αλλά ότι, όπως είπα, ζούμε σε αυτό το περιβάλλον όπου όλα τα εμπόδια μπαίνουν στο δρόμο μας. Όσο πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι, οι δικοί μας γείτονες, είναι εγωιστές, χαζοί και τεμπέληδες, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. Αλλά μπορούμε να αλλάξουμε όλα αυτά τα πράγματα που ανέφερα. Μπορούμε να ανοίξουμε το δημαρχείο. Μπορούμε να μεταρρυθμίσουμε το εκλογικό μας σύστημα. Μπορούμε να δημοκρατικοποιήσουμε τους δημόσιους χώρους.
Το κύριο μήνυμα μου είναι, αν μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την απάθεια, όχι ως ένα είδος εσωτερικού συνδρόμου, αλλά ως ένα πολύπλοκο δίκτυο πολιτισμικών εμποδίων που ενισχύουν την αποχή, και αν μπορούμε ξεκάθαρα να ορίσουμε, μπορούμε να ταυτοποιήσουμε, ποια είναι αυτά τα εμπόδια, και μετά αν μπορούμε να δουλέψουμε μαζί συλλογικά για να αποκαθηλώσουμε αυτά τα εμπόδια, τότε τα πάντα είναι εφικτά.
Ο υποτιτλισμός έγινε την Κάτια Δερμιτζόγλου κι επιμελήθηκε από τον Βαγγέλη Μαμαλάκη για το TED. tvxs.gr
