Χθες πήγα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης μας.
...Γεύση πικρή. Απογοήτευση ή καλύτερα μία ακόμα απογοήτευση! Φωνές, κακό και ταραχή, χωρίς λόγο και αιτία! Αν και τα θέματα ήταν "εύκολα", η ατμόσφαιρα από νωρίς "μύριζε μπαρούτι". Το προεδρείο για μια ακόμα φορά ήταν κατώτερο των περιστάσεων. Όλοι, νόμιζες ότι πήγαν για να διαφωνήσουν και διαφώνησαν.
Τι έμαθα στο δημοτικό συμβούλιο; Πολλά και τίποτα!
Έμαθα ανάμεσα σε φωνές και αντιπαραθέσεις ότι ο Δήμος Περάματος έχει στείλει εξώδικο (αν ακούστηκε σωστά) στο Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας για τα όρια του Δήμου και ότι θα γίνει συνάντηση – διαβούλευση για να λυθεί η όποια διαφορά!
Ακόμα έμαθα ότι ο Δήμος Νίκαιας – Ρέντη συζητά να παραχωρήσει κάποια «εδάφη» με αντάλλαγμα αν κατάλαβα καλά να κρατήσει το Κατράκειο!
Έμαθα ότι γίνονται έλεγχοι για τις δραστηριότητες στην περιοχή των Λιπασμάτων από τη Δημοτική αρχή και σύντομα θα έχουμε ανακοινώσεις!
Έμαθα ότι ο Δήμαρχος δεν ήταν και δεν είναι ευχαριστημένος με την καθαριότητα της πόλης και άκουσα ότι σύντομα όλα θα αλλάξουν!
Έμαθα-άκουσα "τις γνωστές ευκολίες" ότι για την εικόνα της «βρώμικης πόλης» τις τελευταίες 10 ημέρες φταίει ατύχημα που έγινε στο ΧΥΤΑ, αλλά και η αντίδραση των εργαζομένων για θέματα με τη διοίκηση.
Έμαθα ότι δεν παραχωρούμε ...«σπιθαμή γης» και ότι κάποιοι αντιστέκονται, αλλά και παρουσιάζουν τους άλλους ότι δεν ιδρώνουν εάν χαθούν και κάποια εδάφη!
Έμαθα πως για να διαλυθεί μία συνεδρίαση και να μην γίνει συζήτηση ουσίας η συνταγή είναι απλή: Επιλεκτικές αιχμές για να «πονέσουν οι αντίπαλοι» για παλιά και ξεχασμένα ζητήματα που έχουν αφήσει ανοιχτές πληγές!
Έμαθα ότι τελικά θέλει αρετή και τόλμη η δημόσια αντιπαράθεση για τη διαχείριση των ζητημάτων της πόλης που όλοι αγαπούν.
ΥΓ. Παρόλα αυτά άξιζε τον κόπο. α). Γνώρισα από κοντά ανθρώπους που είχα δει μόνο σε φωτογραφία με τους οποίους διαφωνώ και ...θα διαφωνώ(;), αλλά εκτιμώ, και β). διαπίστωσα ότι "η συνεύρεση" προχωρημένες νυχτερινές ώρες, ενίοτε οδηγεί στην επιβεβαίωση της άποψης «αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι»!
