Με αυτή την όμορφη μέρα πήρα το παιδί μου και βγήκαμε μια όμορφη πρωινή βόλτα στον Κράκαρη.
Φτάνοντας λοιπόν και αφού παίξαμε και κάναμε βόλτα καθίσαμε σε ένα μικρό χώρο όπου είχε και άλλα παιδιά. Μαζί είχαμε ένα κουτί χρωματιστές κιμωλίες όπου έβγαλα και έδωσα στα παιδιά τα οποία άρχισαν να χρωματίζουν σε ένα χώρο τσιμέντου ήλιους, ουράνια τόξα φατσουλες και άλλα διάφορα...
Η χαρά τους ήταν απερίγραπτη όταν μια υπάλληλος του Δήμου θεώρησε πρέπον να έρθει και να μας κάνει παρατήρηση ότι είναι παράνομο τα παιδιά να ζωγραφίζουν το χώρο, γιατί θα ήταν κουραστικό να ρίξουν μετά νερό για να φύγει η κιμωλία... Τα πρόσωπα των παιδιών σκοτείνιασαν και το δικό μου επίσης...
Είναι παράνομη η έκφραση των μικρών παιδιών σε λίγο άχαρο τσιμέντο που πήρε ζωή έστω και για λίγο από τα όμορφα σχέδια που ούτως ή άλλως θα έφευγαν με το πρώτο αεράκι... Συγκεκριμένα έφυγαν γιατί τα καθάρισα ένα ένα με μωρό μαντήλα γιατί ήταν φοβερός κόπος για την κυρία που γύριζε άσκοπα γύρω γύρω στη λιακάδα να ρίξει αργότερα νερό... Λυπάμαι πολύ γιατί ο φασισμός επικρατεί παντού και διαρκώς. Ακόμη και στα Χαρούμενα πρόσωπα των παιδιών που συννέφιασαν.
ΥΓ.(ανάρτηση μητέρας στο διαδίκτυο)! Ας το δουν οι αρμόδιοι. Κάποιες φορές το "αυστηρό" πλαίσιο πρέπει να έχει και την ευελιξία του!
