Με την ερώτηση του ο βουλευτής, καταθέτοντας πλήθος επιχειρημάτων, καλεί τον υπουργό να απαντήσει σε δύο ερωτήματα:
<1.
Θα ανακαλέσετε το άρθρο 142 του ν. 4759/2020 ΦΕΚ 245/Α/9-12-2020,
που αναμφίβολα συνιστά αντισυνταγματική, αντιπεριβαλλοντική και αντιχωροταξική νομοθετική αδειοδότηση για τον ΣΜΑ του Δήμου Πειραιά στο Σχιστό, στα διοικητικά όρια του Δήμου Περάματος;
2. Θα ζητήσετε την ανάκληση της απόφασης του Περιφερειάρχη Αττικής
για τη μεμονωμένη-και όχι ταυτόχρονη με τις υπόλοιπες-κατασκευή Μονάδας
Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στο Σχιστό πριν ολοκληρωθεί η
αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ Αττικής και χωρίς τις προβλέψεις του νέου
νομοσχεδίου για την ανακύκλωση, ανακαλώντας ταυτόχρονα και την έγκριση
από την Διυπουργική Επιτροπή Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα;>
Η ερώτηση του Γ. Ραγκούση:
ΘΕΜΑ: Νέα περιβαλλοντική αδικία στο Σχιστό Περάματος, Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, με αντισυνταγματική νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργού Περιβάλλοντος & Ενέργειας αδειοδοτήθηκε Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, ενώ με απόφαση του Περιφερειάρχη Αττικής προχωρά δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων, μολονότι εκκρεμεί η αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ Αττικής καθώς και ο νέος νόμος για την ανακύκλωση.
Αιφνιδιαστικά και κατά τρόπο που προσβάλλει την κοινοβουλευτική διαδικασία και υποβαθμίζει -στις ασφυκτικές συνθήκες πανδημίας- ακόμη περισσότερο τη δημόσια υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών των Δήμων Περάματος, Κερατσινίου-Δραπετσώνας, ο Υπουργός Περιβάλλοντος προώθησε νομοθετικά την αδειοδότηση Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στο Σχιστό του Δήμου Περάματος.
Με την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση (άρθρο 142 του ν. 4759/2020 ΦΕΚ 245/Α/9-12-2020):
1. παρέχεται η δυνατότητα στο Δήμο Πειραιά να ασκεί την υφιστάμενη αρμοδιότητά του περί διαχείρισης των απορριμμάτων, εκτός των διοικητικών του ορίων, εκτεινόμενη στα διοικητικά όρια όμορου Δήμου, του Δήμου Περάματος.
Η ρύθμιση αυτή προσκρούει στις διατάξεις του δικαίου της Αυτοδιοίκησης και των ΟΤΑ και κινείται εκτός πλαισίου της διαδημοτικής συνεργασίας, που προβλέπει η νομοθετικά θεσπισμένη προγραμματική σύμβαση για την υλοποίηση έργων, υπηρεσιών, προγραμμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 100, ν. 3852/2010, Πρόγραμμα Καλλικράτης.
2. επιχειρείται η καταστρατήγηση της έννοιας της τοπικής υπόθεσης, απορρέουσας από το άρθρο 102 Συντάγματος, επομένως πρόκειται για αντισυνταγματική ρύθμιση.
Διότι, με την επίμαχη διάταξη παραχωρείται η αρμοδιότητα στο Δήμο Πειραιά, να διαχειρίζεται υπόθεση τοπικού του ενδιαφέροντος, εκτός των διοικητικών του ορίων, θίγοντας έτσι το χωροταξικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο του όμορου Δήμου Περάματος χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και χωρίς την παραμικρή ενημέρωση του Δήμου.
3. παραβιάζεται επίσης και η διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και οι στηριζόμενες σε αυτή διατάξεις, περιβαλλοντικού και χωροταξικού δικαίου. Διατάξεις που προβλέπουν την τήρηση συγκεκριμένης διοικητικής διαδικασίας για την χωροθέτηση και εν συνεχεία την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, καθώς και προϋποθέτουν την ύπαρξη στην περιοχή, κατάλληλων χρήσεων γης για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Στο ίδιο πλαίσιο, η θέσπιση ρυθμίσεων περιβαλλοντικού και χωροταξικού χαρακτήρα, με διάταξη τυπικού νόμου, και όχι με διοικητική πράξη, φαλκιδεύει το δικαίωμα των πολιτών για πλήρη και αποτελεσματική δικαστική προστασία, αφού δεν τους επιτρέπει την ευθεία αμφισβήτηση των εν λόγω ρυθμίσεων ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων.
Καθίσταται ξεκάθαρο λοιπόν από τα παραπάνω, ότι αυτή η νομοθετική ρύθμιση προσκρούει στο Σύνταγμα, στις ενωσιακές αρχές της αειφόρου ανάπτυξης και της κυκλικής οικονομίας, στην περιβαλλοντική και χωροταξική νομοθεσία, καθώς και στο δίκαιο Αυτοδιοίκησης και ΟΤΑ.
Την ίδια στιγμή, ο Περιφερειάρχης Αττικής, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αλλά και ολόκληρη η κυβέρνηση, προωθούν την υλοποίηση δύο νέων μονάδων, στη Φυλή και το Σχιστό, οι οποίες απομακρύνουν την Αττική από το ευρωπαϊκό κεκτημένο της κυκλικής οικονομίας, επαναφέροντας το υπερσυγκεντρωτικό μοντέλο και διαιωνίζοντας την άδικη και μονόπλευρη επιβάρυνση της Δυτικής Αττικής, θεωρώντας στην πράξη τους πολίτες της ως πολίτες β κατηγορίας.
Οι εν λόγω οι δύο μονάδες (Φυλή και Σχιστό) ανακοινώθηκαν (5/11/2020) από τη Διϋπουργική Επιτροπή Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που τις ενέκρινε με συνολικό προϋπολογισμό 640 εκατ. ευρώ (http://www.mindev.gov.gr/διϋπουργική-επιτροπή-συμπράξεων-δημ/ ), σε πλήρη αντίφαση με:
• Το γεγονός ότι βρίσκεται υπό διαβούλευση το νομοσχέδιο για την ανακύκλωση «ΠροώθησητηςΑνακύκλωσης–ΕνσωμάτωσητωνΟδηγιών 2018/851 της 30ήςΜάϊου 2018 για την τροποποίησητης Οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα (EE L 150/109) και 2018/852 της 30ήςΜάϊου 2018 για την τροποποίηση της Οδηγίας 94/62/ΕΚω για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (EE L 150/141)», με το οποίο υιοθετούνται νέοι στόχοι ανακύκλωσης που εκ των πραγμάτων θα μειώσουν δραστικά τις ποσότητες των απορριμμάτων που θα οδηγούνται προς επεξεργασία.
• Το γεγονός ότι βρίσκεται εν εξελίξει η αναθεώρηση του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Αττικής και αναμένεται να ολοκληρωθεί, να τεθεί σε διαβούλευση και τελικά να συζητηθεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο εντός των επόμενων μηνών. Επισημαίνεται εδώ ότι το ΠΕΣΔΑ θα καθορίζει τα κριτήρια σχετικά με τον εντοπισμό τοποθεσιών και τη δυναμικότητα των μελλοντικών εγκαταστάσεων διάθεσης ή των μεγάλων εγκαταστάσεων ανάκτησης, καθώς και τις γενικές πολιτικές διαχείρισης αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών και μεθόδων διαχείρισης των αποβλήτων.
Επιπλέον, η κυβέρνηση προωθεί τη γενικευμένη ιδιωτικοποίηση και χρήση των ΣΔΙΤ στη διαχείριση στερεών αποβλήτων για τις Μονάδες Επεξεργασίας παρά το ότι:
1. Υπάρχει πληθώρα διαθεσίμων κι εξασφαλισμένων κοινοτικών πόρων για αντίστοιχα έργα ενώ και το Ταμείο Ανάκαμψης δίνει νέες δυνατότητες.
2. Το κόστος για τους Δήμους - άρα και για τους δημότες - θα είναι πολλαπλάσιο σε σχέση με ένα έργο που χρηματοδοτείται εξ´ ολοκλήρου από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους.
3. Με τις ΣΔΙΤ αφαιρείται για 30 χρόνια από τους Δήμους και μεταβιβάζεται σε ιδιώτες, μια θεμελιώδης αρμοδιότητα, καθώς και η ευθύνη της περιβαλλοντικής προστασίας ενώ τα δημοτικά τέλη θα καθορίζονται από μια ιδιωτική μονάδα στην οποία οι Δήμοι θα δεσμεύονται με ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα διατιθέμενων απορριμμάτων, ανεξάρτητα της προόδου της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή.
Είναι επίσης πρόδηλο, πως η ως άνω επιλογή είναι και χωροταξικά άδικη, αφού δεν περιλαμβάνει ταυτόχρονη αποκεντρωμένη χωροθέτηση στις λοιπές περιοχές του Λεκανοπεδίου. Επομένως, οι παραπάνω αποφάσεις παραβιάζουν κατάφωρα τις αρχές της αυτάρκειας και της εγγύτητας που ρητά αναφέρονται στο άρθρο 16 της οδηγίας 2008/98.
Οι πολίτες της Β´Πειραιά δεν ζητούν να στέλνουν τα απορρίμματά τους σε άλλους Δήμους της Αττικής.
Απαιτούν να μην μεταφέρονται στις γειτονιές τους τα απορρίμματα άλλων Δήμων της Αττικής επειδή οι πολιτικές και αυτοδιοικητικές ηγεσίες αποφεύγουν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται η προσήλωση στην αρχή της εγγύτητας, της χωροταξικής δημοκρατίας και της χωροταξικής δικαιοσύνης.
Η απόφαση της Περιφέρειας Αττικής και της Κυβέρνησης να προχωρήσουν την μεμονωμένη δημιουργία ΜΕΑ στο Σχιστό και τη Φυλή, προσκρούει στις αρχές της περιβαλλοντικής και χωροταξικής δικαιοσύνης, είναι αντίθετη με το δημόσιο συμφέρον και εντελώς αστήρικτη επιστημονικά και σύμφωνα με τα υπό αναθεώρηση δεδομένα του νέου ΠΕΣΔΑ Αττικής που αναμένεται.
Με βάση τα παραπάνω,
Ερωτάσθε:
1. Θα ανακαλέσετε το άρθρο 142 του ν. 4759/2020 ΦΕΚ 245/Α/9-12-2020, που αναμφίβολα συνιστά αντισυνταγματική, αντιπεριβαλλοντική και αντιχωροταξική νομοθετική αδειοδότηση για τον ΣΜΑ του Δήμου Πειραιά στο Σχιστό, στα διοικητικά όρια του Δήμου Περάματος;
2. Θα ζητήσετε την ανάκληση της απόφασης του Περιφερειάρχη Αττικής για τη μεμονωμένη-και όχι ταυτόχρονη με τις υπόλοιπες-κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στο Σχιστό πριν ολοκληρωθεί η αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ Αττικής και χωρίς τις προβλέψεις του νέου νομοσχεδίου για την ανακύκλωση, ανακαλώντας ταυτόχρονα και την έγκριση από την Διυπουργική Επιτροπή Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα;
Γιάννης Ραγκούσης
