Καθόλου τυχαία το, από 7 Μαΐου, πρακτικό έγκρισης της απαλλοτρίωσης της περιοχής Λιπασμάτων από την Περιφέρεια είδε το φως της δημοσιότητας λίγες μέρες μετά τις δημοτικές εκλογές.
Αν και κεντρικό προεκλογικό σύνθημα της δημοτικής αρχής ήταν η επιτυχία έγκρισης της απαλλοτρίωσης, όπως διαβάζουμε τώρα που έχουμε στα χέρια μας την απόφαση υπάρχει ένα μεγάλο αγκάθι στην 6η από της 7 συνιστώσες που επιβάλλουν την απαλλοτρίωση και περιγράφεται ως εξής στην σελίδα 10:
Είναι λοιπόν και επισήμως το έδαφος και υπέδαφος της περιοχής τοξικό και επικίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων, όχι μόνον όσων επισκέπτονται τον χώρο, αλλά ευρύτερα των κατοίκων.
Παρά τις διαβεβαιώσεις της δημοτικής αρχής όταν ξεκινούσε πριν 2 χρόνια τα έργα και την μετατροπή του χώρου σε αναψυχής και συναυλιών ότι κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει, ότι μοναδικό πρόβλημα είναι οι εν λειτουργία εγκαταστάσεις του Μελισσανίδη, η Περιφέρεια έρχεται με την απόφαση της και μας λέει ότι ένας από τους σκοπούς της απαλλοτρίωσης είναι η εξυγίανση του εδάφους που ανέμελα πατούσαμε ή καθόμασταν χάμω για να απολαύσουμε τις συναυλίες και του υπεδάφους για το οποίο θεωρούσαμε αντιπολιτευτική γκρίνια τις διαμαρτυρίες δημοτικών συμβούλων.
Έτσι εξηγείται η δημοσιοποίηση του πρακτικού μετά τις εκλογές, «μετά την απομάκρυνση εκ του Ταμείου», να ναι καλά ο δήμαρχος μας να χαρεί την νέα του τετραετία κι ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξουν στατιστικές ασθενειών να χαλάσουν τις όμορφες μέρες του στον δήμο.
Ας θέσουμε όμως μερικά ερωτήματα για το μέλλον, όπως προκύπτουν από την απόφαση της Περιφέρειας.
Α) Πως ξέρει η Περιφέρεια ότι το έδαφος/υπέδαφος χρειάζεται εξυγίανση; Αν και έχει συζητηθεί πάρα πολύ το θέμα, αν και έχουν υπάρξει μελέτες στο παρελθόν από την εποχή του Χρονόπουλου ακόμη, έχουμε μείνει με την εντύπωση ότι υπήρχε η προτροπή «αν αποφασιστούν έργα, τότε να γίνουν συγκεκριμένες τομές προς έλεγχο του υπεδάφους» Στην απόφαση κυριαρχεί η βεβαιότητα που δημιουργεί την σκέψη ότι υπάρχει μελέτη επικινδυνότητας δημοσίως άγνωστη.
Β) Πριν ακόμη η Περιφέρεια ορίσει τιμή εξαγοράς με την υποχρεωτική απαλλοτρίωση, δεν θα έπρεπε να υπάρχει μελέτη για το κόστος των έργων αποκατάστασης του εδάφους; Σε πόσο βάθος θα φτάσει η αποκομιδή σε πόση έκταση, πόσες χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες κυβικά μέτρα υπολογίζονται, που θα πάνε, ποιος θα τα δεχτεί, πως θα προστατευτούν από τα φυσικά φαινόμενα εκεί που θα πάνε.
Γ) Ποιος πληρώνει αυτό το κόστος; Το δημόσιο αφού προβεί στην απαλλοτρίωση; Ο ιδιοκτήτης (ΕΤΕ) με ποσόν που θα εκπέσει από το τίμημα το οποίο ενδεχομένως να μηδενιστεί και να μείνει και υπόλοιπο;
Δ) Είναι μια απλή διαδικασία η αποκομιδή ή χρειάζεται εξειδικευμένος εξοπλισμός προστασίας των εργαζομένων, των περιοίκων, του περιβάλλοντος; Έχει ξανασυμβεί στην Ελλάδα;
Και
ΑΑ) Μήπως κάθε προσπάθεια απελευθέρωσης του υπεδάφους είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την σημερινή μορφή προστασίας του κάτω από το έδαφος;
ΥΓ. Διαβάζω την νέα γραμμή άμυνας. Με λίγα λόγια περιγράφεται ως «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» το στ) μπήκε για λόγους βαρύτητας της αιτιολόγησης κι όχι τοξικότητας του εδάφους. Επικίνδυνα παιχνίδια, τοξικό κουτόχορτο. Ελπίζω να μην είναι επίσημη αυτή η γραμμή άμυνας και να μείνει μόνο στα χείλη γραφικών οπαδών. Όποιος νομίζει ότι έτσι απλά, η πολιτική ηγεσία και οι υπηρεσίες της Περιφέρειας μπορούν να συμπεριλαμβάνουν ψέματα στις αποφάσεις τους για να ξεγελάσουν την δικαιοσύνη «προς όφελος του λαού» είναι βαθιά αντικοινωνικό στοιχείο. stagona4u
Η απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου
