Οι
ιταλικές εφημερίδες καταγράφουν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και
μαρτυρίες από το ναυάγιο ανοιχτά της Λαμπεντούζα, του μικρού αλιευτικού
με τις 500 ψυχές, κυρίως από την Ερυθραία και τη Σομαλία.
Εκατόν έντεκα σοροί. Εκατόν πενήντα πέντε επιζώντες. Και πάνω από 200 χαμένοι στον βυθό της θάλασσας. Μιας θάλασσας «νεκροταφείο… γεμάτης παιδικά παπούτσια».
Πλεούμενο φέρετρο
Παγιδευμένοι
στο κουφάρι μιας βάρκας που υποτίθεται ότι είχε προορισμό την
ελευθερία και τον «παράδεισο», εξουθενωμένοι από το ταξίδι οι
μετανάστες, κατάφεραν να φθάσουν, με τον δουλέμπορο στο τιμόνι, μέχρι
ένα χιλιόμετρο ανοικτά του μικρού νησιού, στο νοτιότερο άκρο της
Ιταλίας.
Αγνωστο τι ακριβώς έγινε, αλλά η φωτιά που ξέσπασε πάνω στο σκάφος, σφράγισε τη μοίρα τους. Αλιευτικά τούς παρατηρούσαν από μακριά. Αλλοι προτίμησαν να κάνουν πως δεν βλέπουν· ο νόμος άλλωστε τιμωρεί όσους βοηθούν «παράνομους» μετανάστες. Αλλοι πλησίασαν. «Εκλαιγα και έπρεπε να κλείσω τα μάτια μου για να ανασύρω δυο νεκρές γυναίκες», αφηγείται ο ψαράς Ντομένικο Κολαπίντο. «Είδα δεκάδες να παλεύουν με τα κύματα και να ζητάνε βοήθεια. Προσπαθούσα να τους πιάσω, αλλά γλιστρούσαν από τα χέρια μου. Ηταν καλυμμένοι με λάδι. Η βάρκα είχε αναποδογυρίσει και τα καύσιμα είχαν χυθεί επάνω τους και στη θάλασσα. Κατάφερα να ανασύρω 20. Οι 18 ήταν ζωντανοί. Ενιωσα απελπισία για όλους αυτούς που δεν κατάφερα να φθάσω και τους κατάπιε η θάλασσα. Δεν μπορούσα, όμως. Γύρισα πίσω και κάλεσα σε βοήθεια το λιμενικό».
Επιζώντες και σοροί άρχισαν να φθάνουν στις ακτές. «Ηταν ένας μετανάστης που μιλούσε λίγα ιταλικά», είπαν κάτοικοι, «και όταν τον ρωτήσαμε πόσοι ήταν στην βάρκα, μας είπε 450. Εμείς σώσαμε περίπου 150. Πού είναι οι άλλοι;» Οι δύτες σταμάτησαν χθες λόγω της κακοκαιρίας. Λένε, όμως, πως δεν θα εγκαταλείψουν την προσπάθεια να ανασύρουν όσους κείτονται πλέον σε βάθος 40 μέτρων, κοντά στις ακτές. Στην αποβάθρα είχαν τοποθετηθεί στη σειρά οι σοροί, όταν οι διασώστες διαπίστωσαν μια γυναίκα ζωντανή ανάμεσα στους νεκρούς. Σε κρίσιμη κατάσταση, με θαλασσινό νερό και νάφθα στους πνεύμονες, μόλις 20 χρόνων, νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Παλέρμο, μαζί με άλλη μια συμπατριώτισσα της 25 ετών, έγκυο και ένα παιδάκι με βαριά εγκαύματα στα πόδια.
Αγνωστο τι ακριβώς έγινε, αλλά η φωτιά που ξέσπασε πάνω στο σκάφος, σφράγισε τη μοίρα τους. Αλιευτικά τούς παρατηρούσαν από μακριά. Αλλοι προτίμησαν να κάνουν πως δεν βλέπουν· ο νόμος άλλωστε τιμωρεί όσους βοηθούν «παράνομους» μετανάστες. Αλλοι πλησίασαν. «Εκλαιγα και έπρεπε να κλείσω τα μάτια μου για να ανασύρω δυο νεκρές γυναίκες», αφηγείται ο ψαράς Ντομένικο Κολαπίντο. «Είδα δεκάδες να παλεύουν με τα κύματα και να ζητάνε βοήθεια. Προσπαθούσα να τους πιάσω, αλλά γλιστρούσαν από τα χέρια μου. Ηταν καλυμμένοι με λάδι. Η βάρκα είχε αναποδογυρίσει και τα καύσιμα είχαν χυθεί επάνω τους και στη θάλασσα. Κατάφερα να ανασύρω 20. Οι 18 ήταν ζωντανοί. Ενιωσα απελπισία για όλους αυτούς που δεν κατάφερα να φθάσω και τους κατάπιε η θάλασσα. Δεν μπορούσα, όμως. Γύρισα πίσω και κάλεσα σε βοήθεια το λιμενικό».
Επιζώντες και σοροί άρχισαν να φθάνουν στις ακτές. «Ηταν ένας μετανάστης που μιλούσε λίγα ιταλικά», είπαν κάτοικοι, «και όταν τον ρωτήσαμε πόσοι ήταν στην βάρκα, μας είπε 450. Εμείς σώσαμε περίπου 150. Πού είναι οι άλλοι;» Οι δύτες σταμάτησαν χθες λόγω της κακοκαιρίας. Λένε, όμως, πως δεν θα εγκαταλείψουν την προσπάθεια να ανασύρουν όσους κείτονται πλέον σε βάθος 40 μέτρων, κοντά στις ακτές. Στην αποβάθρα είχαν τοποθετηθεί στη σειρά οι σοροί, όταν οι διασώστες διαπίστωσαν μια γυναίκα ζωντανή ανάμεσα στους νεκρούς. Σε κρίσιμη κατάσταση, με θαλασσινό νερό και νάφθα στους πνεύμονες, μόλις 20 χρόνων, νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Παλέρμο, μαζί με άλλη μια συμπατριώτισσα της 25 ετών, έγκυο και ένα παιδάκι με βαριά εγκαύματα στα πόδια.
Στο
νησάκι –μια από τις πύλες της Ευρώπης για τους μετανάστες– έφθασε ο
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Αντζελίνο Αλφάνο και κήρυξε την Παρασκευή
«ημέρα πένθους» για όλη τη χώρα, ζητώντας ουσιαστική συνδρομή από τους
Ευρωπαίους εταίρους για να αντιμετωπίσει η χώρα την κρίση.
Για
τη δήμαρχο του νησιού, όμως, η κίνηση πλέον δεν φθάνει. «Να έρθει εδώ ο
πρωθυπουργός, να μετρήσουμε μαζί τα πτώματα», ήταν η οργισμένη
απάντηση της Τζούζι Νικολίνι, που ζήτησε να δοθούν επιτέλους πραγματικές
λύσεις.
«Η
Ευρώπη με τους εγωισμούς της και τις απαγορευτικές πολιτικές της έχει
μετατρέψει τη Μεσόγειο σε ένα ανοικτό νεκροταφείο. Μπορεί η τραγωδία να
έγινε στη Λαμπεντούζα, αλλά αφορά όλη τη χώρα κι όλη την Ευρώπη»,
δήλωσε και ο δήμαρχος του Παλέρμο στη Σικελία, όπου την περασμένη
Δευτέρα 13 πρόσφυγες βρήκαν τον θάνατο από πνιγμό, στην προσπάθειά τους
να βγουν στην ακτή. Οι επιζώντες είπαν ότι ήταν περίπου 200 μέσα στη
βάρκα και λίγα μέτρα πριν φθάσουν στη «γη της Επαγγελίας» υποχρεώθηκαν
από τους δουλεμπόρους να πηδήξουν στη θάλασσα.
Και ο κατάλογος των νεκρών είναι τραγικά ατελείωτος, καταγράφοντας τις «διαδοχικές σφαγές αθώων ανθρώπων», όπως είπε και ο Ιταλός πρόεδρος, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Οι περισσότεροι αξιωματούχοι άρχισαν να κατηγορούν αλλήλους και περιορίστηκαν, ως συνήθως, στο να εκφράσουν «απογοήτευση» ή «αποτροπιασμό».
Καταγραφή της φρίκης
Υπάρχουν και κάποιοι, ωστόσο, που καταγράφουν, όσο μπορούνε, τους πεσόντες. Με βάση τουλάχιστον τις δημοσιεύσεις στις εφημερίδες, η ιστοσελίδα fortresseurope.blogspot.it υπολόγισε σε 19.142 τους πρόσφυγες, που χάθηκαν από το 1988, στις πύλες της Ευρώπης. Συν όσοι πνίγηκαν ή σκοτώθηκαν, χωρίς να τους αφιερώσει κανείς δυο αράδες για να καταγραφεί κάπου η ύπαρξή τους.
Μήπως και το μάθουν και οι συγγενείς τους πίσω στις πατρίδες τους, που ακόμα μπορεί να αναρωτιούνται τι απέγιναν τα παιδιά τους, οι γονείς τους και τα αδέλφια τους, που προσπάθησαν να ξεφύγουν από μια τραγωδία για να βρουν τον θάνατο στη Λαμπεντούζα, στον Εβρο και τη Σάμο, στο Λας Πάλμας και το Μοτρίλ
Της Ελλης Πάνου Πηγή: efsyn.gr
Και ο κατάλογος των νεκρών είναι τραγικά ατελείωτος, καταγράφοντας τις «διαδοχικές σφαγές αθώων ανθρώπων», όπως είπε και ο Ιταλός πρόεδρος, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Οι περισσότεροι αξιωματούχοι άρχισαν να κατηγορούν αλλήλους και περιορίστηκαν, ως συνήθως, στο να εκφράσουν «απογοήτευση» ή «αποτροπιασμό».
Καταγραφή της φρίκης
Υπάρχουν και κάποιοι, ωστόσο, που καταγράφουν, όσο μπορούνε, τους πεσόντες. Με βάση τουλάχιστον τις δημοσιεύσεις στις εφημερίδες, η ιστοσελίδα fortresseurope.blogspot.it υπολόγισε σε 19.142 τους πρόσφυγες, που χάθηκαν από το 1988, στις πύλες της Ευρώπης. Συν όσοι πνίγηκαν ή σκοτώθηκαν, χωρίς να τους αφιερώσει κανείς δυο αράδες για να καταγραφεί κάπου η ύπαρξή τους.
Μήπως και το μάθουν και οι συγγενείς τους πίσω στις πατρίδες τους, που ακόμα μπορεί να αναρωτιούνται τι απέγιναν τα παιδιά τους, οι γονείς τους και τα αδέλφια τους, που προσπάθησαν να ξεφύγουν από μια τραγωδία για να βρουν τον θάνατο στη Λαμπεντούζα, στον Εβρο και τη Σάμο, στο Λας Πάλμας και το Μοτρίλ
Της Ελλης Πάνου Πηγή: efsyn.gr
