Όλα άρχισαν τον περασμένο χρόνο όταν
η ΕΥΔΑΠ «μπλόκαρε» τους τραπεζικούς λογαριασμούς του δήμου, προκειμένου να
εισπράξει χρέη περίπου 3,5 εκατ. ευρώ. Ο
δήμος ήρθε σε συνεννόηση με την ΕΥΔΑΠ και συμφώνησε να πληρώνει 30.000
ευρώ μηνιαίως για τα παλαιά χρέη (συσσωρευμένα από το 1997) με την παραδοχή ότι θα πλήρωνε
τακτικά τους νέους λογαριασμούς. Για
κάποιο λόγο που δεν έχει διευκρινιστεί δεν πληρώθηκαν κάποιες από τις τελευταίες δόσεις ή τρέχοντες λογαριασμοί. Η
ΕΥΔΑΠ σε απάντηση και αντιδρώντας "εκδικητικά" έκοψε το νερό από εγκαταστάσεις του Δήμου, σε παιδικούς
σταθμούς, ΚΑΠΗ, στο δημαρχείο κ.λπ.
Όλα αυτά ίσως δεν είναι
άσχετα με την απόφαση του δήμου να
χρεώσει στην ΕΥΔΑΠ τέλη 14 εκατ. ευρώ για τη διέλευση του κεντρικού αγωγού
αποχέτευσης από τα εδάφη του. Η ΕΥΔΑΠ «προσέφυγε
στα δικαστήρια, διεκδικώντας αναστολή του τέλους», αν και «τον περασμένο Σεπτέμβριο το Διοικητικό
Εφετείο επέβαλε την καταβολή του 40% μέχρι την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης. Η ΕΥΔΑΠ και μέχρι να κριθεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση, υποχρεώθηκε να δώσει εγγυητική επιστολή ύψους 5,6
εκατομμυρίων.
Από εκεί και πέρα, ακολούθησε ένα μπαράζ επικοινωνιακών κινήσεων στα
μέσα ενημέρωσης με ανακοινώσεις του Δήμου και της ΕΥΔΑΠ και τηλεοπτικές
συζητήσεις, στο οποίο ενεπλάκησαν και οι δημοτικοί υπάλληλοι, οι οποίοι έκλεισαν
τον Δήμο, δεν ανακοινώθηκε εάν υπήρχε στάση εργασίας ή απεργία, και απέκλεισαν
την είσοδο των εγκαταστάσεων στον Ακροκέραμο Κερατσινίου.
Βέβαια πέρα από τη σωστή απόφαση του Δημου Κερατσινίου-Δραπετσώνας να επιβάλει τέλη σε μια κερδοφόρα εταιρεία, η οποία ασκεί στην πόλη τις ρυπογόνες για τους κατοίκους δραστηριότητές της σε βάρος της ποιότητας ζωής των, χωρίς καμία ουσιαστική ανταπόδοση στην κοινωνία της πόλης, οι δημοτικές αρχές οφείλουν να έχουν σχέδιο. Οφείλουν να έχουν προτάσεις και έγκαιρα να βρίσκουν λύσεις και όχι να οδηγούν τα θέματα στα άκρα, ιδιαίτερα όταν διακινδυνεύονται οι μισθοί ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους, αν και για το θέμα υπάρχει νομική άποψη ότι τα χρήματα που αφορούν μισθούς δεν μπορούν να κατασχεθούν.
Βέβαια πέρα από τη σωστή απόφαση του Δημου Κερατσινίου-Δραπετσώνας να επιβάλει τέλη σε μια κερδοφόρα εταιρεία, η οποία ασκεί στην πόλη τις ρυπογόνες για τους κατοίκους δραστηριότητές της σε βάρος της ποιότητας ζωής των, χωρίς καμία ουσιαστική ανταπόδοση στην κοινωνία της πόλης, οι δημοτικές αρχές οφείλουν να έχουν σχέδιο. Οφείλουν να έχουν προτάσεις και έγκαιρα να βρίσκουν λύσεις και όχι να οδηγούν τα θέματα στα άκρα, ιδιαίτερα όταν διακινδυνεύονται οι μισθοί ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση τους, αν και για το θέμα υπάρχει νομική άποψη ότι τα χρήματα που αφορούν μισθούς δεν μπορούν να κατασχεθούν.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για κάθε
συλλογικότητα, όταν διαπιστώνει ότι δεν θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι ή ότι το
καράβι στραβά αρμενίζει! Έγκαιρα και προληπτικά
πρέπει να αναδεικνύει τέτοια θέματα, να επισημαίνει και να καταλογίζει λάθη και
παραλείψεις, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να κινητοποιεί δυνάμεις όπως προβλέπεται
στο καταστατικό της, ώστε να μην
χρησιμοποιείται και καταλήγει ουρά και ντεκόρ σε «κινητοποιήσεις»!
Τέλος καλό είναι, επειδή λέγεται
γενικά και αόριστα για τα συσσωρευμένα χρέη από το 1997 έως και το 2011 να ανακοινωθεί πόσα και ποια ήταν τα χρέη για
κάθε διοίκηση, ώστε να πληροφορηθούν οι δημότες με στοιχεία ποιος πλήρωνε και
τι και μάλιστα σε εποχές που «λεφτά υπήρχαν»!
Ο "πόλεμος" μόλις άρχισε και σίγουρα θα έχει συνέχεια, η ευρωπαική νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή για όποιον ρυπαίνει και το Κερατσίνι ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ρύπανση! Από την άλλη τα χρέη είναι χρέη και κάποιος θα τα πληρώσει!
Ο "πόλεμος" μόλις άρχισε και σίγουρα θα έχει συνέχεια, η ευρωπαική νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή για όποιον ρυπαίνει και το Κερατσίνι ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ρύπανση! Από την άλλη τα χρέη είναι χρέη και κάποιος θα τα πληρώσει!
ΥΓ...την εβδομάδα που έρχεται η συνέχεια στα Δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου αναμένεται η απόφαση για το "ξεμπλοκάρισμα" των λογαριασμών!
