Επειδή τα δάνεια έρχονται και οι άνθρωποι παρέρχονται διαβάστε δυο διδακτικές ιστορίες για τα δάνεια δύο μικρών Δήμων που παρολίγο να δημιουργήσουν πρόβλημα, ακόμα και στις σχέσεις της Ελλάδας με το ...ΔΝΤ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ με τα δάνεια δύο, μάλλον μικρομεσαίων, ελληνικών δήμων, που αποκαλύφθηκε το Σαββατοκύριακο και αναστάτωσε επί τρίωρο τη συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (!), φανερώνει το μέγεθος της ασυδοσίας που επικρατεί στην ελληνική διοίκηση και οδήγησε στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Εν ολίγοις, αποτελεί ακόμη ένα δείγμα για το πώς το ελληνικό κράτος οδηγήθηκε στη χρεοκοπία.
ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ της υπόθεσης φαίνονται απίστευτες και αξίζει τον κόπο ο αναγνώστης να τις αναζητήσει στις επόμενες σελίδες της «Ε». Ο ένας δήμος (Ζωγράφου) πήρε το 2004 δάνειο από αυστριακή τράπεζα, ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ, για να αγοράσει μια βίλα και τη μεγάλη έκταση στην οποία βρίσκεται. Χωρίς να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό, χωρίς να στείλει τη σύμβαση για έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο και χωρίς η τράπεζα να ζητήσει καμία εμπράγματη εγγύηση!
ΟΤΑΝ ήρθε η ώρα να πληρωθεί η πρώτη δόση, οι υπηρεσίες του δήμου αρνήθηκαν να την καταβάλουν, διότι δεν υπήρχε έγκριση του ανώτατου δικαστηρίου, στο οποίο δεν είχε σταλεί η αγορά (!), και ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη ο τότε δήμαρχος. Ο διάδοχός του αρνείται επίσης να πληρώσει.
ΣΤΗ δεύτερη περίπτωση, ο Δήμος Αχαρνών (Μενίδι) πήρε την ίδια περίοδο δάνειο 35 εκατομμυρίων ευρώ από τη γνωστή μας Goldman Sachs. Αυτό το δάνειο ήταν νόμιμο, καθώς εγκρίθηκε από τα συναρμόδια υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών. Ομως ούτε αυτή η τράπεζα ζήτησε εμπράγματες εγγυήσεις.
ΟΠΩΣ αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων, τα χρήματα αυτού του δανείου χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθούν δημοτικές επιχειρήσεις, στις οποίες προσλήφθηκαν σχεδόν 2.000 νέοι υπάλληλοι (μέχρι τότε ο δήμος είχε μόλις 367)! Είναι οι ίδιες επιχειρήσεις που έπειτα από λίγα χρόνια άρχισαν να γίνονται προβληματικές, να κλείνουν και οι υπάλληλοί τους να απολύονται.
ΤΟ ΟΤΙ αυτά τα «θαύματα» δύο ελληνικών δήμων έφτασαν ώς το μέγαρο του ΔΝΤ και άρχισε να τρέχει ο εκεί αντιπρόσωπός μας, για να προλάβει η Αθήνα να εξοφλήσει τα δάνεια εντός τριώρου (!) και να καταβάλει το Ταμείο τη συμμετοχή του στην πέμπτη δόση, είναι μάλλον η φαιδρή πλευρά της υπόθεσης.
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ βρίσκεται αλλού. Ανεύθυνοι δημοτικοί άρχοντες κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σπαταλήσουν δημόσιο χρήμα. Προκαλεί κατάπληξη πώς κατάφερναν να παρακάμπτουν υπουργεία και ελεγκτικές αρχές. Τι έκαναν αυτές; Εξίσου καταπληκτική ήταν η χορήγηση αυτών των δανείων από -ξένες μάλιστα- τράπεζες, χωρίς τις στοιχειώδεις εγγυήσεις. Εκτός αν ήταν βέβαιες ότι το γαλαντόμο ελληνικό Δημόσιο θα τις πλήρωνε ό,τι και να γινόταν. Οπως και, τελικά, έγινε, έστω υπό άλλες συνθήκες.
ΕΝΑ ερώτημα μένει να απαντηθεί: Θα πληρώσει κάποιος απ' όλους αυτούς που δημιούργησαν τέτοιες «τρύπες»; Οι δήμαρχοι με την προσωπική τους περιουσία, οι υπουργοί και οι κρατικοί υπάλληλοι που έκαναν τα στραβά μάτια; Αγνωστον. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πληρώνει ήδη ο αγρίως φορολογούμενος πολίτης. enet
