ΚΑΘΑΡΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ, ΧΩΡΙΣ "ΑΛΛΑ"...

  Ζαχαρία Ζούπη, Πολιτικού Αναλυτή.

Τα περιστατικά που ζούμε τελευταία, είναι τραγικά, τυχοδιωκτικά και επικίνδυνα . Αναφέρομαι στις επιθέσεις κατά πολιτικών προσώπων, τον ξυλοδαρμό τους, το γιαούρτωμα, το πέταμα ακόμα και πετρών εναντίον τους από τσάμπα μάγκες που λειτουργούν εκ του ασφαλούς, αφού ζουν σε Δημοκρατία, αν και οι ίδιοι δηλώνουν ότι "η χούντα δεν τέλειωσε το '73".Είμαι σίγουρος, ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς έκαναν την πάπια επί δικτατορίας. Δεν γνωρίζω ποιοί τα κάνουν αυτά. Αν αυτά τα σύγχρονα τάγματα εφόδου συγκροτούνται από στελέχη συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, από "Σπίθες", από ομάδες των Εξαρχείων, από Χρυσαυγίτες η από εξοργισμένους γενικά πολίτες. Γνωρίζω όμως, ότι αυτά μου θυμίζουν τακτικές των Μελαχιτόνων του Μουσολίνι, της ναζιστικής νεολαίας και των υπερασπιστών του καθεστώτος του Πολ Ποτ. Γνωρίζω ότι αυτά μου θυμίζουν παρακρατικές ομάδες της δεκαετίας του '50 και του '60.Γνωρίζω δε σε κάθε περίπτωση, ότι αυτές οι πρακτικές δεν προσιδιάζουν με τίποτα με τον διακηρυγμένο ειρηνικό χαρακτήρα των κινητοποιήσεων των "αγανακτισμένων" και απορώ πως οι "πλατείες" ανέχονται την δράση αυτών των ομάδων που προβοκάρουν τον όποιο αγώνα τους.

Τα φαινόμενα πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα και αυτό προϋποθέτει πριν απ’ όλα ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν χρέος χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές, να καταδικάσουν αυτές τις αθλιότητες και να ορθώσουν μέτωπο.
Γι' αυτό είμαι καχύποπτος όταν πολιτικές δυνάμεις λένε, λένε, λένε και στο τέλος προσθέτουν ένα ..."αλλά." Γι 'αυτό εκνευρίζομαι όταν πολλοί δείχνουν φανερή ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές, αναφερόμενοι στην βία των αγορών κ.α. Γι' αυτό μου φαίνεται περίεργο που η ΑΥΓΗ έγραφε ότι "το ΠΑΣΟΚ γλιστράει στον δρόμο της πολιτικής ανωμαλίας"! Όχι τίποτα άλλο, αλλά γιατί μου δίνεται η αίσθηση ότι ανοίγονται παράθυρα για αυτούς τους τραμπουκισμούς, ότι με ευκολία μπορούν να χαρακτηριστούν "επαναστατική βία" από ανθρώπους που υπηρέτησαν ιδεολογικά  και πολιτικά αυταρχικά, ολοκληρωτικά καθεστώτα .

Σ' αυτή την χώρα, ειδικά οι προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις πάντα τόνιζαν ότι η τυφλή οργή δεν οδηγεί πουθενά. Ότι οι μεμονωμένες ενέργειες και οι παρεμβάσεις αυτού του τύπου δεν συνιστούν κίνημα, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αγώνας. Ότι τα φαινόμενα βίας και οι προπηλακισμοί κατά πολιτικών δεν αποτελούν πολιτική αντιπαράθεση και αντίθετα θυμίζουν σκοτεινές περιόδους που τις ένοιωσε στο πετσί της πριν απ΄ όλα η Αριστερά .Αναφέρομαι στην Αριστερά και όχι στα γκρουμπούσκουλα των Εξαρχείων.

Είναι φανερό, ότι οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μέσα στην αδυναμία, την ανεπάρκεια τους, αλλά και το πλέγμα ενοχών που κουβαλάνε στην πλάτη τους, υποτίμησαν τις διεργασίες στις "πλατείες". Υποτίμησαν το απλό γεγονός - που ήταν εξ αρχής τόσο φανερό - ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που ένοιωσαν ότι θέλουν να δείξουν την οργή τους και την αγανάκτησή τους , αποτέλεσαν ένα "τσάμπα" ακροατήριο σε περιθωριακές δυνάμεις, σε νέο αστέρες της οικονομίας και

ανεύθυνους αναλυτές. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες επί βδομάδες ακούν στις πλατείες ότι "δεν έχουμε Δημοκρατία", "τι δεν χρωστάμε, άρα δεν πληρώνουμε", ότι

η Κυβέρνηση του τόπου είναι κατοχική και συλλήβδην όλοι οι πολιτικοί αυτής είναι κλέφτες, προδότες και ξεπουλημένοι. 'Ότι όποιος λέει ότι η Ελλάδα κινδυνεύει από

πτώχευση και πιθανή έξοδο από το ευρώ, είναι μάλλον εντολοδόχοι του Γιούνκερ, του Μπαρόζο η του Δ.Ν.Τ. 'Ότι η Κυβέρνηση είναι  "έκπτωτη" και "δικτατορική"! 'Ότι οι δανειστές μας είναι τοκογλύφοι και ότι όχι μόνο δεν χρωστάμε, αλλά μας χρωστάνε. Ότι δεν τρέχει και τίποτα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να μουντζώνουν την Βουλή και να ποτίζονται από μίσος. 'Ότι δεν είναι και τρομερό να κάνουμε συγκεντρώσεις έξω από τα σπίτια πολιτικών η και να τους πετροβολάμε.

Είναι φανερό, ότι κάποιοι φλερτάρουν με την ιδέα της χρεωκοπίας της χώρας, πριμοδοτώντας όσους τζιράρουν τρισ. ευρώ παγκόσμια για την πτώχευσή της .

'Ότι κάποιοι επενδύουν στην πτώχευση, στην εθνική καταστροφή, αλλά και στο κοινωνικό μίσος, στην τυφλή οργή . Ότι σε κάποιους δεν θα ήταν και άσχημο, η πτώχευση να συνδυαστεί  με κάποιο είδος κοινωνικού και πολιτικού εμφύλιου. 'Ότι κάποιοι παίζουν με τον πόνο των ανέργων και των μεσοαστών που το βιοτικό επίπεδό τους συμπιέζεται ασφυκτικά, με την αγωνία για το αύριο και τις χιλιάδες ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν για το τι συνέβη σ' αυτή την χώρα τριάντα χρόνια τώρα.

Ότι κάποιοι κάνουν σημαία τον εύκολο λόγο, τον λαϊκισμό, την ισοπέδωση και την τερατολογία.

Το μέγα θέμα σ' αυτή την συγκυρία είναι τα αντανακλαστικά του πολιτικού κόσμου στο σύνολό του. Θ παρακολουθήσει απλά όσα γίνονται η θα αντιδράσει; Θα συνεχίσει να είναι άπρακτος ελπίζοντας η κάθε "πτέρυγά του" ότι κάτι θα εισπράξει  η θα αντιμετωπίσει την παθογένεια; Θα υπερασπιστεί την προσπάθεια μη χρεωκοπίας η θα παίξει στο πλαίσιο μιας λαικίστικης ψευτοαντιπαράθεσης ;  Θα υπερασπιστεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας η θα επιτρέψει στους λάτρεις του παρελθόντος να μας πισωγυρίσουν; Θα ορθώσουν μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις της εκτροπής η θα τυρβάζουν περί άλλων;

 Δυστυχώς αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν απαντηθεί ακόμα…zzoupis@ath.forthnet.gr