του Μαν. Γλαμπεδάκη, stagona4U
Άκουγα το πρωί ραδιοφωνική συνέντευξη του υπουργού περιβάλλοντος κ. Χατζηδάκη ο οποίος ανακοίνωσε τη δημιουργία του σταθμού απορριμμάτων στο Σχιστό ως δεύτερο σημείο εντός λεκανοπεδίου συλλογής και διαλογής και επεξεργασίας απορριμμάτων που θα ανακουφίσει το μοναδικό σήμερα στα Λιόσια. Μίλησε αρκετά και με ενθουσιασμό για την ανακύκλωση, για την διαχείριση, για τα ευρωπαϊκά πρόστιμα, για τις τοπικές αντιδράσεις παλιότερα –ευτυχώς τώρα δεν υπάρχουν- για τον πολιτισμό τελικά.
Με συνεπήραν τα λόγια του, έχει δίκιο τελικά. Η τεχνολογία συμβάλλει αποφασιστικά στην ποιότητα ζωής και αυτό είναι θετικό, είναι «πρόσημο πολιτισμού»
Όπως και η μονάδα διύλισης απόβλητων πλοίων. Μέχρι τώρα γνωρίζουμε ότι τα πλοία άδειαζαν τις σερπαντίνες απόβλητων τους στα πελάγη, ενώ η ίδρυση της σχετικής εταιρείας oilone έδωσε λύση στο πρόβλημα σε πανελλαδική κλίμακα. Τα απόβλητα παραλαμβάνονται επ’ αμοιβή φυσικά από την Εταιρεία, διυλίζονται, και πωλούνται στην ελεύθερη αγορά. Τα δικά της υπολείμματα προωθούνται στην Ψυττάλεια εκτός ολίγων που απελευθερώνονται στον αέρα και είναι ένα ζήτημα έντονης διαβούλευσης. Τελικά όμως κι άλλο «πρόσημο πολιτισμού».
Ένα ακόμη προτζεκτ που συζητείται είναι η απαγόρευση στα πλοία εντός του λιμανιού να χρησιμοποιούν τις πετρελαιοκίνητες γεννήτριες τους οι οποίες ανεβάζουν κάθετα την ρύπανση στις περιοχές γύρω από το λιμάνι και να υποχρεώνονται να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια από μόνιμες λιμενικές εγκαταστάσεις. Αυτό βέβαια χρειάζεται μια μεγάλη μονάδα παραγωγής και γι αυτό συζητείται η αξιοποίηση –αφού πωληθεί- του παλιού σταθμού της ΔΕΗ στον Αγ. Γεώργιο, γνωστό από την περίφημη μάχη μονάδων του ΕΛΑΣ με τα αποχωρούντα στρατεύματα των ναζι το 1944 που ήθελαν να τον ανατινάξουν. Σαφέστατα άλλο ένα «πρόσημο πολιτισμού».
Η επαναλειτουργία του νεκροταφείου της Ανάστασης για τους δημότες Πειραιά θα μειώσει έως και 14 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα την ταλαιπωρία των συγγενών και άλλων συνοδών των νεκρών στον τελευταίο χαιρετισμό το οποίο Θυμάμαι τα παλιά χρόνια προ Σχιστού από την Δραπετσώνα, την Ευγένεια, την Χαραυγή ειδικά αν ο νεκρός ήταν επώνυμος, μέχρι και με τα πόδια γινόταν η μεταφορά από την εκκλησία στο νεκροταφείο. Δεν ξέρω αν υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη- είναι σίγουρο όμως ότι έχει σημαντικό οικολογικό αποτύπωμα και μπορεί να λάβει «πρόσημο πολιτισμού».
Τέλος, η απομάκρυνση της παραλίας από τους κατοίκους όπως σχεδιάζει η COSCO και η μεσολάβηση κοντέινερ μεταξύ κατοίκων και θάλασσας, αν και υπάρχουν ενστάσεις μπορεί και σε αυτό να αποδοθεί «πρόσημο πολιτισμού».
Όλα αυτά τα υπέροχα «πρόσημα πολιτισμού» με έναν μαγικό τρόπο συμβαίνουν ή θα συμβούν σε έναν και μόνον δήμο. Τον δήμο ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ-ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ.
Ένα ακόμη προτζεκτ που συζητείται είναι η απαγόρευση στα πλοία εντός του λιμανιού να χρησιμοποιούν τις πετρελαιοκίνητες γεννήτριες τους οι οποίες ανεβάζουν κάθετα την ρύπανση στις περιοχές γύρω από το λιμάνι και να υποχρεώνονται να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια από μόνιμες λιμενικές εγκαταστάσεις. Αυτό βέβαια χρειάζεται μια μεγάλη μονάδα παραγωγής και γι αυτό συζητείται η αξιοποίηση –αφού πωληθεί- του παλιού σταθμού της ΔΕΗ στον Αγ. Γεώργιο, γνωστό από την περίφημη μάχη μονάδων του ΕΛΑΣ με τα αποχωρούντα στρατεύματα των ναζι το 1944 που ήθελαν να τον ανατινάξουν. Σαφέστατα άλλο ένα «πρόσημο πολιτισμού».
Η επαναλειτουργία του νεκροταφείου της Ανάστασης για τους δημότες Πειραιά θα μειώσει έως και 14 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα την ταλαιπωρία των συγγενών και άλλων συνοδών των νεκρών στον τελευταίο χαιρετισμό το οποίο Θυμάμαι τα παλιά χρόνια προ Σχιστού από την Δραπετσώνα, την Ευγένεια, την Χαραυγή ειδικά αν ο νεκρός ήταν επώνυμος, μέχρι και με τα πόδια γινόταν η μεταφορά από την εκκλησία στο νεκροταφείο. Δεν ξέρω αν υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη- είναι σίγουρο όμως ότι έχει σημαντικό οικολογικό αποτύπωμα και μπορεί να λάβει «πρόσημο πολιτισμού».
Τέλος, η απομάκρυνση της παραλίας από τους κατοίκους όπως σχεδιάζει η COSCO και η μεσολάβηση κοντέινερ μεταξύ κατοίκων και θάλασσας, αν και υπάρχουν ενστάσεις μπορεί και σε αυτό να αποδοθεί «πρόσημο πολιτισμού».
Όλα αυτά τα υπέροχα «πρόσημα πολιτισμού» με έναν μαγικό τρόπο συμβαίνουν ή θα συμβούν σε έναν και μόνον δήμο. Τον δήμο ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ-ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ.
