Την προηγούμενη εβδομάδα στην επικαιρότητα και στις ιστοσελίδες εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος κυρίαρχο θέμα ήταν έγγραφο του υπουργείου παιδείας προς τις σχολικές μονάδες «για καταγραφή των αναγκών εξοπλισμού φορητών ηλεκτρονικών συσκευών». Δημιουργήθηκε μεγάλη αναστάτωση στην εκπαιδευτική κοινότητα, εξαιτίας των ασαφειών της εγκυκλίου και των στενών χρονικών περιθωρίων που όριζε για να δοθούν τα στοιχεία.
Η ανάγκη της έκδοσης εγκυκλίου προέκυψε από το γεγονός ότι είχε καταγραφεί ένας αριθμός εκπαιδευτικών και μαθητών που δε μπορούσαν να συμμετάσχουν στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η έλλειψη εξοπλισμού (κινητού, φορητού Η/Υ, σταθερού Η/Υ) και, κατά δεύτερο λόγο, ότι πολλές οικογένειες δε διαθέτουν επαρκές πλήθος ηλεκτρονικών συσκευών για σύνδεση στο διαδίκτυο (πολυμελείς οικογένειες, χρήση των συσκευών από γονείς για τηλεργασία) καταγράφονται ως οι κύριες αιτίες της μη συμμετοχής. Με αυτά τα δεδομένα, παρά τις ασάφειες της εγκυκλίου, οι εκπαιδευτικοί μπήκαν στη διαδικασία να καταγράψουν τα στοιχεία. Βέβαια, όπως εξελίχτηκε το θέμα, αποδείχτηκε ότι ήταν ένα ακόμα "παιχνίδι επικοινωνίας", ακόμα και σε αυτές, τις δύσκολες ώρες.
Ακόμα, και έχει τη σημασία του, το θέμα της παροχής tablets, το τσίμπησαν τα μέσα ενημέρωσης και για πολλές ώρες κυριαρχούσε η αίσθηση ότι το κράτος θα δώσει εξοπλισμό σε οικογένειες και εκπαιδευτικούς. Μάλιστα από την παρουσίαση του θέματος προέκυπτε το ενδιαφέρον της πολιτείας, ώστε να έχουν όλοι οι μαθητές ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση, επικροτώντας και χειροκροτώντας την πρωτοβουλία της κυβέρνησης.
Η χαρά κράτησε λίγες ώρες. Το υπουργείο με νέα εγκύκλιο έβαλε τα «πράγματα στη θέση τους» και ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να δώσει εξοπλισμό σε γονείς, εκπαιδευτικούς ή σχολεία διευκρινίζοντας ότι η καταγραφή αναγκών εξοπλισμού φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών-συσκευών αφορά αποκλειστικά και μόνο σε ελλείψεις της σχολικής μονάδας και επ’ ουδενί φυσικών προσώπων (εκπαιδευτικών ή μαθητών).
Η ανάγκη της έκδοσης εγκυκλίου προέκυψε από το γεγονός ότι είχε καταγραφεί ένας αριθμός εκπαιδευτικών και μαθητών που δε μπορούσαν να συμμετάσχουν στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η έλλειψη εξοπλισμού (κινητού, φορητού Η/Υ, σταθερού Η/Υ) και, κατά δεύτερο λόγο, ότι πολλές οικογένειες δε διαθέτουν επαρκές πλήθος ηλεκτρονικών συσκευών για σύνδεση στο διαδίκτυο (πολυμελείς οικογένειες, χρήση των συσκευών από γονείς για τηλεργασία) καταγράφονται ως οι κύριες αιτίες της μη συμμετοχής. Με αυτά τα δεδομένα, παρά τις ασάφειες της εγκυκλίου, οι εκπαιδευτικοί μπήκαν στη διαδικασία να καταγράψουν τα στοιχεία. Βέβαια, όπως εξελίχτηκε το θέμα, αποδείχτηκε ότι ήταν ένα ακόμα "παιχνίδι επικοινωνίας", ακόμα και σε αυτές, τις δύσκολες ώρες.
Ακόμα, και έχει τη σημασία του, το θέμα της παροχής tablets, το τσίμπησαν τα μέσα ενημέρωσης και για πολλές ώρες κυριαρχούσε η αίσθηση ότι το κράτος θα δώσει εξοπλισμό σε οικογένειες και εκπαιδευτικούς. Μάλιστα από την παρουσίαση του θέματος προέκυπτε το ενδιαφέρον της πολιτείας, ώστε να έχουν όλοι οι μαθητές ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση, επικροτώντας και χειροκροτώντας την πρωτοβουλία της κυβέρνησης.
Η χαρά κράτησε λίγες ώρες. Το υπουργείο με νέα εγκύκλιο έβαλε τα «πράγματα στη θέση τους» και ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να δώσει εξοπλισμό σε γονείς, εκπαιδευτικούς ή σχολεία διευκρινίζοντας ότι η καταγραφή αναγκών εξοπλισμού φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών-συσκευών αφορά αποκλειστικά και μόνο σε ελλείψεις της σχολικής μονάδας και επ’ ουδενί φυσικών προσώπων (εκπαιδευτικών ή μαθητών).
Αξίζει να αναφερθεί ότι, ενδιάμεσα, είχαν προηγηθεί ανακοινώσεις συνδικαλιστικών φορέων που προέτρεπαν να καταγραφούν ως ανάγκες, ο αριθμός όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών των σχολείων, υποστηρίζοντας το δίκαιο αίτημα μεν, να έχουν όλοι μαθητές υπολογιστή όπως έχουν βιβλία και αυτό είναι ευθύνη της πολιτείας που πρέπει να το φροντίσει, μη συνυπολογίζοντας, όσο ήταν αναγκαίο, τις ιδιαίτερες παραμέτρους του επείγοντος της κατάστασης.
Τελικά, το θέμα όσο γρήγορα πήρε μεγάλες διαστάσεις τόσο γρήγορα ξεχάστηκε. Τι έμεινε μετά τον θόρυβο; Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί, ένα μήνα μετά το κλείσιμο των σχολείων, μόνοι τους να προσπαθούν να σηκώνουν το βάρος και να σταθούν δίπλα στους μαθητές τους με ότ,ι μέσο έχουν στη διάθεση τους. Και οι μαθητές, κυρίως αυτοί που έχουν «χαθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα» αυτές τις μέρες λόγω τεχνικού εξοπλισμού, οι οποίοι για μια ακόμη φορά στη γωνία, περιμένουν!
Όμως, υπάρχει λύση!
Η δημοτική αρχή, η κάθε δημοτική αρχή μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα, τουλάχιστον αυτών των μαθητών, αλλά και των σχολείων γενικότερα. Ήδη η κυβέρνηση με πράξη νομοθετικού περιεχομένου έδωσε το δικαίωμα στις σχολικές επιτροπές για αγορά υπολογιστών, δίνοντας λύση στο τεχνικό κομμάτι της υπόθεσης.
Η ρύθμιση προβλέπει ότι υπάρχει δυνατότητα στις Σχολικές Επιτροπές να προμηθεύονται μετά από αιτιολογημένο αίτημα του διευθυντή της σχολικής μονάδας, από το οποίο προκύπτει το απολύτως αναγκαίο πλήθος των φορητών συσκευών (laptops, notebooks, netbooks ή tablets) ή/και συνδέσεων διαδικτύου, οι οποίες απαιτούνται για τη στήριξη μαθητών που έχουν ανάγκη.
Τελικά, το θέμα όσο γρήγορα πήρε μεγάλες διαστάσεις τόσο γρήγορα ξεχάστηκε. Τι έμεινε μετά τον θόρυβο; Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές. Οι εκπαιδευτικοί, ένα μήνα μετά το κλείσιμο των σχολείων, μόνοι τους να προσπαθούν να σηκώνουν το βάρος και να σταθούν δίπλα στους μαθητές τους με ότ,ι μέσο έχουν στη διάθεση τους. Και οι μαθητές, κυρίως αυτοί που έχουν «χαθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα» αυτές τις μέρες λόγω τεχνικού εξοπλισμού, οι οποίοι για μια ακόμη φορά στη γωνία, περιμένουν!
Όμως, υπάρχει λύση!
Η δημοτική αρχή, η κάθε δημοτική αρχή μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα, τουλάχιστον αυτών των μαθητών, αλλά και των σχολείων γενικότερα. Ήδη η κυβέρνηση με πράξη νομοθετικού περιεχομένου έδωσε το δικαίωμα στις σχολικές επιτροπές για αγορά υπολογιστών, δίνοντας λύση στο τεχνικό κομμάτι της υπόθεσης.
Η ρύθμιση προβλέπει ότι υπάρχει δυνατότητα στις Σχολικές Επιτροπές να προμηθεύονται μετά από αιτιολογημένο αίτημα του διευθυντή της σχολικής μονάδας, από το οποίο προκύπτει το απολύτως αναγκαίο πλήθος των φορητών συσκευών (laptops, notebooks, netbooks ή tablets) ή/και συνδέσεων διαδικτύου, οι οποίες απαιτούνται για τη στήριξη μαθητών που έχουν ανάγκη.
Παράλληλα, οι δήμοι έχουν εισπράξει την πρώτη ή και τις δύο πρώτες δόσεις των λειτουργικών αναγκών των σχολείων από τους ΚΑΠ των Δήμων. Βέβαια τα σχολεία είναι κλειστά, οπότε δεν έχουν λειτουργικές δαπάνες. Επομένως, υπάρχει ένα σεβαστό ποσό στην άκρη για κάθε σχολική επιτροπή! Οπότε, εύκολα η σχολική επιτροπή κάθε δήμου μπορεί να δώσει λύση, μικρή ανάσα, σε επίπεδο σχολικής μονάδας, διαθέτοντας μέρος αυτών των χρημάτων.
Επιπλέον, υπάρχουν δήμοι οι οποίοι έχουν σημαντικό απόθεμα ή περιμένουν έκτακτα ποσά για τα ταμεία τους π.χ. ο δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας θα βάλει στο ταμείο του 1.053.000 από την cosco περίπου 150.000 ευρώ παραπάνω από το περσινό έτος. Οι δήμοι αυτοί μπορούν να διαθέσουν ένα μικρό μέρος του ποσού αυτού για τον εξοπλισμό των σχολείων κάνοντας πράξη το διαχρονικό «η παιδεία είναι πρώτη προτεραιότητα».
Η
απλή λογική λέει ότι η σχολική επιτροπή μπορεί να καταγράψει τις
ανάγκες και να ορίσει τα κριτήρια ώστε να αγοραστούν tablets - laptop.
Τα tablets θα αποτελούν υλικό του σχολείου και θα μπορεί το σχολείο να τα διαθέσει
σε μαθητές για όσο χρονικό διάστημα είναι το σχολείο κλειστό. Από
εκεί και πέρα, οι σύλλογοι διδασκόντων γνωρίζουν τους μαθητές με δυσκολίες με τους
οποίους δεν υπάρχει επαφή ή είναι δύσκολη η επικοινωνία αυτή την περίοδο. Δυσκολίες, βέβαια, που οφείλονται κυρίως στην
έλλειψη τεχνικών μέσων κατά τον πρώτο μήνα που τα σχολεία είναι κλειστά λόγω
κορονοϊού.
Άρα, τα πράγματα είναι απλά. Υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, υπάρχουν χρήματα στη γωνία, υπάρχουν ανάγκες. Τι μένει; Η πολιτική βούληση και οι πρωτοβουλίες!
Άρα, τα πράγματα είναι απλά. Υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, υπάρχουν χρήματα στη γωνία, υπάρχουν ανάγκες. Τι μένει; Η πολιτική βούληση και οι πρωτοβουλίες!
