<Οφειλόμενη απάντηση σε πολλούς, με αφορμή την αναφορά του επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης»
για την υποτιθέμενη στήριξη της απερχόμενης πλειοψηφίας του Δ.Σ, από πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς.
Αναρωτιόμαστε εάν κατανοεί ο υποψήφιος του ΚΚΕ ότι καταφέρνει το αντίθετο από αυτό που καταγγέλλει στην ομιλία του την Κυριακή 7 Απριλίου στην αίθουσα του πρώην εργοστασίου Καχραμάνογλου.
Να χαρίσει ένα αριστερό προφίλ στην απερχόμενη δημοτική αρχή, αναπαράγοντας ψευδώς τον ισχυρισμό για στήριξη από οργανώσεις που ΠΟΤΕ δεν δόθηκε. Δεν καταλαβαίνει άραγε αυτός και το κόμμα του ότι καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να "δωρίζει" στον απερχόμενο αυτό που εναγωνίως αναζητά; Άλλοθι για τα υποτιθέμενα αριστερά του χαρακτηριστικά;
Δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο στοιχίζεται με όσους αναπαράγουν το ψευδές αφήγημα του απερχόμενου δημάρχου και της παράταξής του ότι δήθεν εκφράζει μία "πολυσυλλεκτική αριστερή παράταξη" απο τον ΣΥΡΙΖΑ εώς την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α;
Ή μήπως με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να αποκρύψει το γεγονός ότι ουσιαστικά έχουν την ίδια αυταπάτη περί της "αριστερής διακυβέρνησης" που και το κόμμα του υιοθετεί όπου βρίσκεται στις διοικήσεις των δήμων;
Η προσπάθειά του να κατοχυρώσει το κόμμα του ως την μοναδική και αποκλειστική αναφορά όσων πνίγονται από την κυρίαρχη πολιτική, φαίνεται να εμποδίζουν αυτήν την οπτική, που προσπαθεί να «θεμελιώσει» και σε τοπικό επίπεδο τα τείχη της καχυποψίας και της εχθρικότητας που υψώνει σε κάθε μέτωπο και σε κάθε αγώνα που δεν έχει τον πρώτο λόγο.
Δεν θα επιχειρηματολογήσουμε παραπάνω σε αυτόν τον ισχυρισμό της "Λαϊκής Συσπείρωσης", μιας και δεν μας αφορά αποκλειστικά.
Παρεμβαίνουμε, επειδή το οφείλουμε σε αγωνιστές που συσπειρώνονται στην ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ-ΑΑΠ με τους οποίους βρεθήκαμε απέναντι σε επιλογές, αντιλήψεις και πρακτικές της απερχόμενης δημοτικής παράταξης και ως αντιπολίτευση, αλλά και ως διοίκησης του δήμου.
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις, προτάσεις, αναλύσεις και χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της Αριστεράς, είναι και υπαρκτά και θεμιτά. Ιδιαίτερα όταν αυτά συναντιούνται με τις λαϊκές απαιτήσεις και ανάγκες, απέναντι στο κεφάλαιο και τους εκφραστές του, μπορούν να αποκτούν επικίνδυνη δυναμική και προοπτική. Αυτό που δεν είναι θεμιτό είναι ο πόλεμος χωρίς επιχειρήματα και αρχές.>
