Αν κυκλοφορείς πεζός έξω στους δρόμους και ποιητικά απλώνεσαι μέσα σου, είναι σχεδόν σίγουρο ότι όχι μόνο βλέπεις γύρω σου τριγύρω σου, αλλά και αισθάνεσαι πράματα και θάματα, που συνήθως διαφεύγουν της προσοχής σου όταν είσαι χωμένος σε αεροστεγή τριπάκια και κυκλοφορείς με τροχοφόρα.
Κι εσύ που καθημερινά κυκλοφορείς με τα πόδια Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Πειραιά, εξόριστε περιπατητή, πες μας τι βλέπεις στον αιώνα σου;
Σήμερα θα σας πω τα πάνω πάνω για το πράσινο. Το αστικό πράσινο.
Κατ'αρχάς παρατηρώ πως η φροντίδα του πράσινου σε σχέση με τις προηγούμενες δημ.αρχές Πειραιά και Κερατσινίου Δραπετσώνας είναι εμφανώς καλύτερη κι όχι περιστασιακά.
Εντάξει για τα κλαδέματα υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια ακόμα για ποιοτικά και ποσοτικά άλματα. Όπως και για τις περιοχές που γίνονται κλαδέματα. Άμα θέλετε πιστέψτε το πως ναι, υπάρχουν πολλές περιοχές που τα συνεργεία των δήμων ποτέ δεν έχουν κλαδέψει τα δένδρα τους. Λες και όλος ο προγραμματισμός γίνεται από τον αυτόματο αντιδήμαρχο πρασίνου. Που έχει μόνο ένα πρόγραμμα: "παιδιά, θα κάνουμε και φέτος ότι κάναμε κι όλα τα προηγούμενα χιλιάδες χρόνια".
Τι άλλο παρατηρώ;
Παρατηρώ λοιπόν, πως καινούργια δένδρα και θάμνους δεν είδα πουθενά μέσα στην πόλη της Δραπετσώνας και του Πειραιά. Τι είδα όμως; Να κόβονται αρκετά παλιά. Κατά τη γνώμη μου αρκετά απ' αυτά δεν ήταν απαραίτητο να κοπούν, αλλά δεν είμαι και ειδικός για να είναι 100% έγκυρη η γνώμη μου.
Υπάρχουν χώροι για να φυτεύονται καινούργια δένδρα; Πολλοί. Χαρακτηριστικά στον Πειραιά προτιμούν στα καινούργια πεζοδρόμια και απλώματα που φτιάχνονται τώρα εν όψει της κατασκευής του τραμ, να φυτεύουν χιλιάδες γυαλιστερά κολονάκια και στα διαζώματα σκέτες πλάκες, εκεί που θα χωρούσαν άνετα πολλά δένδρα.
Και στη Δραπετσώνα, κατά μία πρόχειρη προσωπική εκτίμηση, υπάρχουν χώροι για να φυτευθούν τουλάχιστον 500 νέα δένδρα και θάμνοι. Τέσσερα χρόνια τώρα και παρόλο που χρήματα υπάρχουν ελάχιστα δένδρα φυτεύτηκαν μέσα στην πόλη της Δραπετσώνας (δεν αναφέρομαι στην περιοχή της ανάπλασης), τα περισσότερα στο συμπαθητικό αλσύλλιο των Βούρλων. Προφανώς πρόκειται για επιλογή, που δεν είναι καθόλου απίθανο να έχει ως βάση και την αντίληψη "όσο πιο λίγα δένδρα τόσο λιγότερη δουλειά για τους εργαζόμενους".
Όπως και επιλογή είναι και οι "ταφοπλακίτσες" που τώρα τελευταία βάζουν στους χώρους που υπήρχαν πριν δένδρα.
Καινούργιο φρούτο αυτό. Να το εξηγήσουμε. Όταν η υπηρεσία πρασίνου του δήμου αποφασίσει να κοπούν κάποια από τα δένδρα που υπάρχουν στα πεζοδρόμια της πόλης, δεν τα ξεριζώνουν. Τα κόβουν περίπου μισό με ενάμιση μέτρο πάνω από το έδαφος. Που οδηγεί αυτό, που μερικοί εφάνταστοι το θεωρούν καλλιτεχνική παρέμβαση; Στο να μην μπορεί να φυτέψουν στη θέση αυτή άλλο δένδρο. Έτσι χάνονται πολλές θέσεις δένδρων, που για την αστική γη είναι το ίδιο φοβερό με το να χάνονται από την κοινωνία θέσεις εργασίας. Όμως όποιος περπατάει στα πεζοδρόμια και έχει κάποιες ευαισθησίες με το πράσινο, το παρατηρεί και εύκολα μπορεί να φτάσει στο συμπέρασμα πως η δημοτική υπηρεσία του πράσινου είναι πιο πολύ του αντιπράσινου. Οι πάγιες προχειρότητες και ευκολίες made in Greece. ολόκληρο το άρθρο εδώ
