"Όλα καλά κι ένα κακό για τους κινηματογράφους που θ' ανοίξουν σε λίγο"
Συντάκτης
Οδυσσέας από stagona4U
Μια απ' τις αγαπημένες προσμονές του Καλοκαιριού είναι και η λειτουργία των θερινών κινηματογράφων του Δήμου μας. Των δημοτικών θερινών κινηματογράφων.
Με την ευκαιρία της ανακοίνωσης των ημερομηνιών που θα λειτουργήσουν οι κινηματογράφοι μας, πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα αυτονόητα που έκανε η Δημοτική Αρχή, μόνο αυτονόητα δεν νοούνταν τα περασμένα χρόνια.
Μες στο σπουδαίο έργο που έχει επιτελέσει η διοίκηση του Δήμου μας, πρωτεύοντα ρόλο παίζει η αφοσίωση της στον πολιτισμό. Οι κινηματογράφοι μας σε συνδυασμό με το "φεστιβάλ στην θάλασσα", στο χώρο της ανάπλασης, έκαναν την Δραπετσώνα και το Κερατσίνι ( συγχωρέστε μου την σειρά αναφοράς αλλά κάποιος καριόλης πρέπει να αλλάζει καμιά φορά την πρωτιά για να μην θεωρείται δεδομένη), πόλο έλξης για όλους τους ενδιαφερόμενους για τα πολιτιστικά.
Αλλά το θέμα μας είναι οι κινηματογράφοι, οπότε ας μείνουμε μόνο σ' αυτούς. Σινέ Μελίνα, Σινέ Μάρθα, Σινέ Αλέκος Χρυσοστομίδης.
Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο. Τρεις δημοτικοί κινηματογράφοι σ' έναν Δήμο, είναι ρεκόρ απλησίαστο. Και συνάμα το ρεκόρ γίνεται και ακατάρριπτο, όσο κι αν μεγάλωσε ο Δήμος με την ένωση των δύο πόλεων και χωράει και δύο και τρεις και τέσσερις κινηματογράφους.
Στα δύο χρόνια που προηγήθηκαν μέσα στους κινηματογράφους του Δήμου μας, άλλαξαν συνήθειες, κτίσθηκαν παρέες,
γαλουχήθηκαν φιλίες, δημιουργήθηκαν ενδιαφέρουσες γνωριμίες. Γνωριμίες με ξεχωριστά ενδιαφέροντα η κάθε μία, που ήρθαν και κούμπωσαν με το να συναντιόνται πότε στον έναν, πότε στον άλλον και πότε στον παράλλο κινηματογράφο και να μοιράζονται πέρα από τις σινεφίλ ανησυχίες τους, ιδέες, γνώσεις, απόψεις, επιθυμίες, που έκαναν αυτά τα σμιξίματα ιδιαίτερα ελκυστικά!
Αν καμαρώνει ο Δήμος για όλα αυτά, καλά κάνει και καμαρώνει. Και πώς να μην καμαρώνει όταν κατάφερε να βγάλει τόσο κόσμο από τις μονότονες συνήθειες, απ' την κλεισούρα του σπιτιού, απ' την μπίχλα της τηλεόρασης και τον έσπρωξε σε ενδιαφέροντα που συναρπάζουν, συγκινούν και αφυπνίζουν. Στα χρόνια της διοίκησης του Δήμου από τον Χρήστο Βρεττάκο και τους συνεργάτες του, αποδείχθηκε ότι στον τομέα των Κινηματογράφων έγινε μεθοδική δουλειά με πρόγραμμα και συνέπεια.
Η επιλογή των έργων, η ποικιλία των θεμάτων, η σοφή μοιρασιά μεταξύ εμπορικού και ποιοτικού ρεπερτορίου, η σοφότερη μεταξύ παλαιού και νέου, τα αφιερώματα, τα καλοπροσεγμένα και λειτουργικά φυλλάδια διαφήμισης και ενημέρωσης, μα κυρίως το προσιτό εισιτήριο, έκαναν τους κινηματογράφους μας να κατακλύζονται από ένα επαρκές και ενημερωμένο κοινό που πήγαινε σινεμά... για να δει κινηματογράφο.
Δεν θέλω να γίνω μίζερος, αλλά λίγο μουρμούρα θαρρώ πως δεν θα βλάψει, όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να γίνουνε τα πράγματα ακόμη καλλίτερα. Και η μουρμούρα είναι για τις μαρκίζες των κινηματογράφων. Την βιτρίνα τους δηλαδή. Οι μαρκίζες λοιπόν μέχρι πέρσι και πρόπερσι ήταν επιπέδου Τζανή! Ας το προσέξει αυτό η διοίκηση.
Δεν πρέπει η διαφήμιση και η ενημέρωση μέσα από τις μαρκίζες για την λειτουργία των κινηματογράφων να γίνεται με μία ξεπέτα. Οι αφίσες, οι φωτογραφίες, το "Σήμερον", το "Αύριον", το "Προσεχώς" δεν γίνεται να υστερούν και να μειώνουν την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται. Η ενημέρωση πρέπει να είναι ξεκάθαρη τι παίζει και πότε το παίζει. Με ευθύνη σας λέω, πιστέψτε με, η ενημέρωση στους χώρους των κινηματόγραφων δεν ήταν πάντα σαφής. Πέρα απ' αυτά ο κινηματογράφος είναι πολλά πράγματα μαζί και ένα από τα μεγαλύτερα φετίχ είναι οι φωτογραφίες που τραβιούνται, για να κοσμήσουν τις μαρκίζες των κινηματογράφων. Φωτογραφίες και αφίσες έργα τέχνης στις οποίες δίνουν μέγιστη σημασία όλοι όσοι ασχολούνται με τον κινηματογράφο.
Δεν ξέρω αν το θέμα σας φαίνεται δευτερεύον, αν ναι, θα ήταν φρόνιμο να αναθεωρήσετε. Ακόμα δεν ξέρω αν η πρόταση μου σας βάλει σε μπελάδες με το να τρέχετε να βρείτε αφίσες και φωτογραφίες, από την διανομή ή όπου αλλού είναι υποχρεωμένοι να σας προμηθεύουν εκτός απ' τις ταινίες και το διαφημιστικό υλικό. Όλοι ξέρουμε, ότι στις λεπτομέρειες κρύβεται ο διάβολος. Και οι λεπτομέρειες κάνουν διακριτά, το καθήκον απ' την αγάπη, το πρέπει απ' το μεράκι , την υποχρέωση από το πάθος.
Το υλικό από τις μαρκίζες των κινηματογράφων πρέπει να είναι τόσο θελκτικό που οι επισκέπτες να θέλουν να το "βουτήξουν" για πάρτη τους. Κάτι τέτοιο γινότανε συχνά τα παλιά τα χρόνια όταν και στήνονταν στρατηγικές επιχειρήσεις για να πλουτίσουμε τις συλλογές μας. Θα ανοίγαμε και σύλλογο αν δεν ήταν παράνομο το υλικό.
Πάμε σινεμά λοιπόν!
Ήδη θα έχουν καθαριστεί οι κινηματογράφοι, θα έχουν φρεσκαριστεί φυτά και λουλούδια.
Περσινές και προπέρσινες σινεφίλ παρέες περιμένουν τα προγράμματα των κινηματογράφων για να ξανασμίξουν . Ήδη η μυρωδιά του αγιοκλήματος ανακατεμένη με την κνίσα της ψησταριάς των κυλικείων μου χτυπάει στη μύτη. Ανοίγουν οι τρεις δημοτικοί θερινοί κινηματογράφοι του Δήμου μας για να κάνουν τα καλοκαίρια μας ενδιαφέροντα και δροσερά. Μέσα από τους θερινούς κινηματογράφους τα καλοκαιρινά φεγγάρια φαίνονται πιο φωτεινά και πιο φεγγαρένια. Τα βλέπω!
