Μετά την ξαφνική νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να παρατείνει (από 12 σε 20 χρόνια) με το «άρθρο 70» του νέου πολυνομοσχεδίου τη λειτουργία των βιομηχανικών εγκαταστάσεων στην περιοχή μας, ο Δήμος Κερατσινίου- Δραπετσώνας ανακοίνωσε ότι το Δημαρχείο θα παραμείνει κλειστό την Πέμπτη 14 Ιουνίου.
Παράλληλα, το πρωί στις 10, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων έξω από το δημαρχείο.
Βεβαίως με κάποιο τρόπο η δημοτική αρχή έπρεπε να δείξει την διαφωνία της και να αντιδράσει. Όμως γιατί να κλείσουν οι υπηρεσίες του Δήμου; Ποιο θα είναι το κέρδος; Τι θα καταλάβει η κυβέρνηση και οι βουλευτές από αυτή την πρωτοβουλία; Και γιατί να ταλαιπωρηθούν κάποιοι δημότες που θα είχαν ανάγκη κάποια υπηρεσία του Δήμου;
Η ζωή έχει δείξει ότι η επιτυχία των αγωνιστικών κινητοποιήσεων εξαρτάται από την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων στις αποφάσεις για κινητοποιήσεις και τη συνειδητή επιλογή για συμμετοχή.
Μάλλον ήταν βιαστική η απόφαση, μιας και έχουν δρομολογηθεί δυσάρεστες εξελίξεις. Δυστυχώς αποδείχτηκε ότι, ενώ όλοι ασχολούνταν με τη διαχείριση της άμεσης καθημερινότητας και κατέγραφαν τις διαφωνίες τους σε "θερμά" δελτία τύπου, κάποιοι άλλοι δούλευαν σε άλλα επίπεδα και μας έφεραν προ τετελεσμένων γεγονότων και μάλιστα σε νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.
Σήμερα, με την πλάτη στον τοίχο, κυριολεκτικά, η ενότητα όλων των δυνάμεων της πόλης είναι αναγκαία και απαραίτητη. Όλοι πρέπει να εργαστούν γι΄αυτό. Το ζήτημα δεν προσφέρεται για αντιπαράθεση και για "κόλλημα αγωνιστικών ενσήμων". Οι μεμονωμένες κινήσεις φορέων, δημοτικών κινήσεων συμβάλουν μόνο στην εσωτερική ισορροπία τους και όχι στην προώθηση του κορυφαίου θέματος της πόλης.
Πρώτο βήμα μπορεί να είναι η διοργάνωση συνεδρίασης ανοικτού δημοτικού συμβουλίου, με κάλεσμα για συμμετοχή και των βουλευτών του Πειραιά, με ενωτικό πλαίσιο (οικοδόμηση εμπιστοσύνης), το οποίο θα οδηγεί σε ομόφωνο ψήφισμα για καταδίκη αυτής της κατάστασης χωρίς αστερίσκους.
Από εκεί και πέρα, όλοι μαζί πρέπει να σχεδιάσουν, προσεκτικά, τις επόμενες κινήσεις για το άμεσο και το μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Έτσι απλά, για να σωθεί ό,τι σώζεται...
Σήμερα, με την πλάτη στον τοίχο, κυριολεκτικά, η ενότητα όλων των δυνάμεων της πόλης είναι αναγκαία και απαραίτητη. Όλοι πρέπει να εργαστούν γι΄αυτό. Το ζήτημα δεν προσφέρεται για αντιπαράθεση και για "κόλλημα αγωνιστικών ενσήμων". Οι μεμονωμένες κινήσεις φορέων, δημοτικών κινήσεων συμβάλουν μόνο στην εσωτερική ισορροπία τους και όχι στην προώθηση του κορυφαίου θέματος της πόλης.
Πρώτο βήμα μπορεί να είναι η διοργάνωση συνεδρίασης ανοικτού δημοτικού συμβουλίου, με κάλεσμα για συμμετοχή και των βουλευτών του Πειραιά, με ενωτικό πλαίσιο (οικοδόμηση εμπιστοσύνης), το οποίο θα οδηγεί σε ομόφωνο ψήφισμα για καταδίκη αυτής της κατάστασης χωρίς αστερίσκους.
Από εκεί και πέρα, όλοι μαζί πρέπει να σχεδιάσουν, προσεκτικά, τις επόμενες κινήσεις για το άμεσο και το μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Έτσι απλά, για να σωθεί ό,τι σώζεται...