Η «ναυμαχία» του Πειραιά. Κρίσιμα ερωτήματα για την πώληση του ΟΛΠ

Αποτελεί την αποκρατικοποίηση με τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Διχόνοια σε κυβερνητικό επίπεδο, εμπλοκή Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρεμβάσεις από το εξωτερικό (Κίνα). Τα ανωτέρω συνθέτουν το έκρυθμο σκηνικό της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ και συνεπακόλουθα, των μεγάλων λιμένων της χώρας.Δεν υπάρχει αποκρατικοποίηση με τόσα χωριστά «στρατόπεδα». Από την μια πλευρά, το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων(ΤΑΙΠΕΔ) και η ΝΔ, η οποία δια μέσου του υπουργείου Ναυτιλίας, τάσσεται υπέρ της πώλησης του 67% του ΟΛΠ.

Aπό την άλλη πλευρά, σύσσωμη η αντιπολίτευση, οι εργαζόμενοι στα λιμάνια (ΟΜΥΛΕ), αλλά και οι διοικήσεις ΟΛΠ και ΟΛΘ που τάσσονται κατά της πώλησης μετοχών και υπέρ της παραχώρησης επιμέρους δραστηριοτήτων (σταθμός εμπορευματοκιβωτίων, κρουαζιέρα, car terminal, κ.α.).Η αποκρατικοποίηση του λιμένα Πειραιά (το δημόσιο κατέχει το 74,14%), πέρα από την (αυστηρά) δημοσιονομική σκοπιά, εμπεριέχει στοιχεία γεωστρατηγικής ανάλυσης.
Το εντυπωσιακό, στην υπόθεση του ΟΛΠ είναι, ότι σύμβουλος αποκρατικοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ έχει οριστεί το λιμάνι του... Αμβούργου (Hamburg Port Consulting), από το οποίο (θεωρητικά) ο Πειραιάς θέλει να «υφαρπάξει» εμπορευματικές ροές.

Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το ενδιαφέρον της ΕΕ και ειδικά της Γερμανίας, αλλά και άλλων κρατών της Βορείου Ευρώπης, καθώς η κινεζική Cosco, εάν εγκριθεί ο φιλικός διακανονισμός για την επέκταση στην προβλήτα ΙΙΙ ή πλειοδοτήσει στον διαγωνισμό, διατείνεται ότι θα μετατρέψει τον Πειραιά στο Νο1 λιμάνι της Μεσογείου.
Το λιμάνι του Πειραιά, όπως και κάθε άλλο λιμάνι της Μεσογείου, έχει “ιστορική ευκαιρία” να εκμεταλλευτεί τις εμπορευματικές ροές μέσω του Σουέζ, καθώς ο ρόλος των χωρών της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, ως εμπορικών εταίρων της Ευρώπης, μεγεθύνεται συνεχώς.

Η κατάσταση αυτή, σύμφωνα με όλα τα σενάρια, θα συνεχίσει στις επόμενες δύο δεκαετίες, καθώς σταδιακά η οικονομική κυριαρχία της Κίνας και της Ινδίας θα εδραιώνεται.Η Κίνα, από μόνη της, εκτιμάται ότι το 2030 θα κατέχει το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, παρατηρείται και μια σταδιακή μετατόπιση του βιομηχανικού κέντρου της Ευρώπης προς τα ανατολικά, λόγω της διεύρυνσης της ΕΕ και της οικονομικής ανάπτυξης της Ρωσίας. Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν νέες προοπτικές, σε ότι αφορά τη δυνατότητα τροφοδότησης της Ευρώπης από τα λιμάνια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.

Τα κρίσιμα ερωτήματα

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η έλευση της κινεζικής Cosco στον Πειραιά “εκτόξευσε” τις επιδόσεις στον τομέα των εμπορευματοκιβωτίων, όπως και ότι το 1/3 περίπου των εσόδων του ΟΛΠ αποτελεί το ετήσιο μίσθωμα που λαμβάνει, από τηCosco, για την παραχώρηση των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ. Ωστόσο, αναλυτές της ναυτιλιακής αγοράς παραθέτουν τις ακόλουθες παρατηρήσεις και ερωτήματα:-Είναι σίγουρο ότι η πώληση του 67% των μετοχών του ΟΛΠ δεν αντίκειται κανόνων της ευρωπαϊκής λιμενικής πολιτικής;

Γιατί σε όλα τα προηγμένα λιμάνια της Ευρώπης, το δημόσιο διατηρεί σημαντικό ποσοστό και έλεγχο, ενώ αντίθετα στην Ελλάδα προκρίνεται η διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού

-Πως είναι δυνατόν να προκηρύσσεις διαγωνισμό, όταν ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο με τον φιλικό διακανονισμό ΟΛΠ – Cosco για την προβλήτα ΙΙΙ; Δεν απομακρύνονται πιθανοί ενδιαφερόμενοι, καθώς οποιαδήποτε στιγμή η Cosco μπορεί να στείλει τον ΟΛΠ ή το νέο ιδιοκτήτη στη διεθνή διαιτησία;

-Σε περίπτωση που πλειοδοτήσει η Cosco ή κάποια άλλη συναφής εταιρεία που διαχειρίζεται εμπορευματοκιβώτια, θα αναπτύξει εξίσου το car terminal ή την κρουαζιέρα;

Τι θα γίνει με το λιμάνι της ακτοπλοΐας, θα μεταφερθεί στο Λαύριο και τη Ραφήνα; Έχει μηχανισμό το υπουργείο Ναυτιλίας να ελέγξει τα τιμολόγια της ακτοπλοΐας;

-Πότε θα δημιουργηθεί η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων για να ελέγξει το μονοπώλιο της «κάθε Cosco» στον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη;

-Είναι δυνατόν να ακούγονται ποσά μόλις 450 εκατ., όταν μονάχα για το νέο σταθμό κρουαζιέρας ο ΟΛΠ έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, κυρίως από την ΕΕ, 110 εκατ.;

-Γιατί το ΤΑΙΠΕΔ προκρίνει την πώληση μετοχών του ΟΛΠ και για τον ΟΛΘ έχει διαφορετική αντιμετώπιση;

 http://metaforespress.gr/