Τα "ποιήματα" τα έστειλε ο Γ. Τσιρίδης, Δημ. σύμβουλος και φίλος, τα έγραψε πριν 10 μέρες όταν βρισκόταν στην Γερμανία και δεν είχε δυνατότητα να γράψει στο δικό του Blog. Δυστυχώς τα λάβαμε με μεγάλη καθυστέρηση. Έστω και κατόπιν εορτής, αφού χάθηκε η δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας, τα δημοσιεύουμε.
...Έχουν την αξία τους μιας και γράφτηκαν σε δύσκολες μέρες και πίσω από τις γραμμές εκτός για τη νοσταλγία για την πατρίδα, διακρίνεται η αγωνία και η αγάπη για την πόλη μας!
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ No 1
Γερμανία Γερμανία
είσαι φουλ από ανία
Έσβησες με βουλοκέρι
το ωραίο καλοκαίρι
Σύννεφα και ατονία
σκοτεινή χαλκομανία
Καταντάει πια ξενύχτι
ακόμα και το μεσονύχτι
Ω Ελλάδα μπανανία
βουτηγμένη στην πενία
ζήσε εσύ την Άνοιξη
με γλυκιά κατάνυξη
κι άφησε στους Γερμανούς
Γερμανία και Ελλάδα
γυριστή περικοκλάδα
Ιχ φερστέε νιχτ για νιχτ
Χοφεντλίχ Χοφεντλίχ
Αννόβερο, αργοπόρησα
Να γυρίσω πόθησα
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ No 2
Είδα πως η Εθνική
κέρδισε στη Λετονία
Νίκη ουσιαστική
που στο μέλλον θα έχει αξία
Να μπορούσε και η Πόλη
μια νίκη να πετύχει
Μήπως κι ανασάνουμε όλοι
να ‘χουμε κι εμείς μια τύχη.
Αυτά διάβασα στο δίκτυο, που κι εδώ στη ξένη χώρα
σε κρατά στα γεγονότα, λες και είσαι «εδώ και τώρα»
Διάβασα το κάθε νέο
εκεί κάτω για την πόλη μας
Δεν ήταν όμως ωραίο
να μαθαίνω για το χάλι μας
Πως κι ο Ευγενίου ακόμα
που ήταν άνθρωπος αρχών
Εφαγώθηκε απ΄ το κόμμα
των επτά αντιδημαρχών
Αυτά λέει ο Μανώλης που είναι κι άνθρωπος δικός τους
που πολλά πράγματα ξέρει και το παρασκήνιο τους.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ No 3
Όταν θα γυρίσω, ελπίζω
να έχουνε αλλάξει όλα
Όμως δυστυχώς νομίζω
θα ‘ χουν γίνει «πάρτα όλα»
Άλλος παίρνει προεδρείο
και άλλος αντιδημαρχία
σαν ιχθύς σε ενυδρείο
πλήρης δηλαδή αναρχία.
Αυτά δείχνει μία γυάλα, στρογγυλή και μαγική
γύρω από φόρμουλα ένα, πίστα καλλιτεχνική
Λέτε να σοβαρευτούμε
κάποτε κι εμείς στην Πόλη
κι ενωμένοι πια να δούμε
το κοινό μας μέλλον όλοι;
Είτε με την Φόρμουλα ένα
ή με πάρκα και αλέες
μην ξεχνιούνται από κανέναν
οι κυρίαρχες ιδέες
σαν κι εκείνες στο βιβλίο, «Μια Ανάπλαση δική μας»
των δικών μας συμφερόντων και για την ανάταση μας.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ No 4
Ένα γράμμα πάω να γράψω
κι όχι βέβαια να κλάψω
Κι όμως να που συγκινούμαι
και την ρίμα δεν αρνούμαι
Απ΄τα Ανόβερο εδώ
Lathusenstrasse την οδό
Στέλνω τους χαιρετισμούς
σ΄ όλους, φίλους και δικούς
Θα το πω ελληνικά
και μιλώ αληθινά
Όλα εδώ είναι φτιαγμένα,
τέλεια οργανωμένα
Μα το κάτι που τους λείπει,
είναι το φως του αποσπερίτη
Κι αυτό που έχουμε εμείς
δεν το έχει εδώ κανείς
Εκεί, η πόλη η δική μας
ναι, η φτωχή εκείνη γή μας
Άσχημη κι αναρχική
και συναισθηματική
Θέλει αγάπη μόνο λίγη
κι η καρδιά της τότε ανοίγει
Εκεί βρίσκεται το φως
λαμπερός χρωματισμός
Αν θελήσω κι αν το κάνω
ένα βήμα παραπάνω
τότε πιάνω ουρανό
φωτεινό και γαλανό.
Κερατσίνι Δραπετσώνα
πόλεις του σκληρού αγώνα
Κρατηθείτε ζωντανές
Θά ‘ρθουν κάποτε χαρές!
