Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Στη Δραπετσώνα έχουμε ζωή!

 Στην είσοδο του λιμανιού, λίγο μετά τον Πειραιά, λίγο πριν τη Δραπετσώνα και το Κερατσίνι, απλώνεται, ισοπεδωμένη, η έκταση των Λιπασμάτων Δραπετσώνας, που στο κέντρο της υψώνεται, μοναχική, μια τσιμινιέρα, απομεινάρι του «ένδοξου» βιομηχανικού παρελθόντος του Πειραιά. 
Εργοστάσια που κάποτε επεκτείνονταν παράλληλα με την πόλη που μεγάλωνε, παρήγαγαν λιπάσματα, φυτοφάρμακα, γυαλί, τσιμέντο, γύψο, επεξεργάζονταν δέρματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε κρυφές μετρήσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, τη δεκαετία του ’80, ευθύνονταν για το 80% των αέριων ρύπων του λεκανοπεδίου.
Έτσι, φτιάχτηκε το τοπίο της βιομηχανικής ευδαιμονίας, μεταπολεμικά, όπου η κόλαση του Δάντη ήταν μια νησίδα περιβαλλοντικής ισορροπίας μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό. Οι περισσότεροι μόνιμοι κάτοικοι των περιοχών μας και ιδιαίτερα της Δραπετσώνας βιώνουν στην υγεία τους τις συνέπειες της έκθεσής τους στους ρύπους, μέχρι σήμερα.
Μετά από 90 χρόνια λειτουργίας, το εργοστάσιο Λιπασμάτων έκλεισε το 1999 και μία τεράστια έκταση, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, αφέθηκε να ρημάζει, χρόνο με το χρόνο, αφού τίποτα από όσα ακούστηκαν, τότε, περί αναβάθμισης και μετατροπής χρήσης του χώρου, δεν έγινε πραγματικότητα.
Το 2002, και μετά από κάποια χρόνια «ησυχίας», οι κινητοποιήσεις των κατοίκων των Δήμων του Πειραιά, αλλά και άλλων περιοχών της Αττικής, επανέφεραν το ζήτημα στο προσκήνιο. 
Συγκροτήθηκε Παμπειραϊκή Επιτροπή με σκοπό τη διεκδίκηση των 640 στρεμμάτων. Στο πλαίσιο της διεκδίκησης, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονταν, η προκήρυξη, με βάση το συμφωνημένο πλαίσιο, διεθνούς αρχιτεκτονικού-πολεοδομικού διαγωνισμού, η εξασφάλιση της απρόσκοπτης πρόσβασης στην παραλία, η προστασία της φυσικότητας του θαλασσίου μετώπου, η δημιουργία μεγάλης έκτασης πάρκου και η διατήρηση/επανάχρηση των σημαντικότερων από ιστορική και αρχιτεκτονική άποψη κτιρίων.
Τα 640 στρέμματα των Λιπασμάτων Δραπετσώνας αποτελούν ένα μοναδικό χώρο, πολύτιμο για την ευρύτερη αναβάθμιση του Πειραιά. Η κοινωνία της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου πίστεψε και παλεύει εδώ και δύο δεκαετίες, για την ανάπλαση του χώρου προς όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος.

Δέσμευση από τον ΣΥΡΙΖΑ 
Οι πολλές και σημαντικές προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια κρατούσαν ανοικτό το ζήτημα και εμπόδιζαν κερδοσκοπικά σχέδια, που προέτασσαν οι συνιδιοκτήτες του χώρου (Εθνική Τράπεζα, ΑΓΕΤ, ΒΡ, Mobil) και ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς και που βαφτίζονταν με φανταχτερούς τίτλους για να δελεάσουν-ξεγελάσουν, όπως η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου τύπου City of London, η ανέγερση ουρανοξυστών(!) που θα μας έκαναν Μανχάταν έως και η περίφημη Formula 1 που θα μας μετέτρεπε σε Μονακό!
Το 2014, η Αριστερά επέστρεψε στη Διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας και το 2015 βρίσκεται για πρώτη φορά στην κυβέρνηση. Σε αυτή την ιστορική συγκυρία τα 20ετή αιτήματα του κινήματος ξαναζωντανεύουν.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας σε μια ιστορική προεκλογική συγκέντρωση στο Κερατσίνι, στις 13/9/2015, δηλώνει από το βήμα του ομιλητή ότι: «Έχει ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση και είναι έτοιμο προς κατάθεση στη Βουλή το σχέδιο νόμου με τη ρύθμιση ενάντια στην τσιμεντοποίηση της περιοχής των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Για να έχουν οι κάτοικοι της περιοχής ανάσα πρασίνου, αναψυχής και άθλησης. Για να ανοίξει το μέτωπο της πόλης προς τη θάλασσα. Μια ρύθμιση που, επιπλέον, δίνει τη νομική βάση στο Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας να καταθέσει σχέδιο για τη συνολική ανάπλαση του θαλάσσιου μετώπου της πόλης. Σας εγγυώμαι προσωπικά: θα είναι από τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησής μας στις 21 Σεπτέμβρη. Το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα θα έχουν ζωή, όποια και όσα συμφέροντα κι αν έχουν συνασπιστεί απέναντί μας.»
Ο ίδιος μετατρέπει τις προεκλογικές δεσμεύσεις σε κυβερνητικές προγραμματικές εξαγγελίες από το βήμα της Βουλής ένα μήνα μετά στις 16/10/2015.

Εξαίρεση από τη σύμβαση
Στην επώδυνη σύμβαση παραχώρησης του ΟΛΠ, που προχωρά η κυβέρνηση, έπειτα από τον εκβιασμό των δανειστών, δεν καταθέτει τα όπλα, μάχεται για να σώσει ό,τι μπορεί, υπερασπίζεται τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών, των λαϊκών γειτονιών της Β΄ Πειραιά, με όπλο σε αυτή τη διαπραγμάτευση τις κινητοποιήσεις των πολιτών, την αγωνιστική συμπαράταξη των δημοτικών αρχών Κερατσινίου Δραπετσώνας και Περάματος και της Περιφέρειας αλλά και των δυναμικών παρεμβάσεων των Βουλευτών Α΄ και Β΄ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Καρακώστα και Ελένη Σταματάκη, καθώς και τη συμβολή των εμπλεκόμενων Υπουργείων. Χαρακτηριστικά, ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Θοδωρής Δρίτσας, τάσσεται ανοιχτά, δημόσια, υπέρ των διεκδικήσεων των Δήμων.
Διασφαλίζεται στο δια ταύτα: η εξαίρεση από τη σύμβαση παραχώρησης ολόκληρου του παράκτιου μετώπου της περιοχής των Λιπασμάτων, οι αρχαιολογικοί χώροι και ταυτόχρονα διατηρείται η προβλεπόμενη χρήση κτιρίων και χώρων όπως η Πολιτιστική Ακτή.
 Εξαιρούνται επίσης, το Καστράκι, η Καζαντζάκη, το λιμανάκι του Αγίου Νικολάου, ενώ παραμένει εκτός της σύμβασης το οικόπεδο τεσσάρων στρεμμάτων στη Λεωφόρο Δημοκρατίας, με την προϋπόθεση να φτιαχτεί εκεί, όπως προβλέπεται, Κέντρο Υγείας.

Εξασφαλίζεται η είσπραξη 6 εκατομμυρίων ευρώ, που οφείλονται από τον ΟΛΠ προς το Δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας, από ανταποδοτικά τέλη, ενώ αναμένεται σύντομα η ψήφιση της σχετικής τροπολογίας, που κατατέθηκε στη Βουλή από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτη για την αναθεώρηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, που θα αποχαρακτηρίσει την περιοχή από Βιομηχανική Ζώνη.
Στη Δραπετσώνα, στο Κερατσίνι, στο Πέραμα, έχουμε ζωή και πεδίο δόξης λαμπρό για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρά μας μέσα από τους αγώνες μας.
Λίτσα Ρέπα Νικάνδρου, δημοτική σύμβουλος Κερατσινίου Δραπετσώνας, Εποχή