Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Μην είμαστε κομπλεξικοί απέναντι στους ξένους


Τάσος Παππάς
Τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης έχουν βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο για τις υπερβολές τους, το λαϊκισμό τους και τις επιλήψιμες διασυνδέσεις τους με οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα.

Η κριτική δεν είναι άδικη, τουλάχιστον για ορισμένα απ’ αυτά. Στην Ελλάδα, πάντως, υπάρχει και ένας διάχυτος κομπλεξισμός. Κατά κανόνα πιστεύουμε ότι τα μεγάλα ευρωπαϊκά και αμερικανικά Δίκτυα Ενημέρωσης είναι σοβαρότερα και εγκυρότερα από τα εγχώρια, διασταυρώνουν τις πληροφορίες τους πριν τις μεταδώσουν και υπηρετούν την αποστολή τους χωρίς σκοπιμότητες και εξαρτήσεις. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

Όποιος έχει την υπομονή να ανατρέξει σε δημοσιεύματα και εκπομπές ξένων Μέσων Ενημέρωσης που αναφέρονται στην Ελλάδα, από το 2009 μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει πόσο απατηλή είναι η εικόνα που κάποιοι έχουν σχηματίσει γι’ αυτά.

Μέσω των σομόν βρετανικών εντύπων, πολλοί διεθνούς φήμης σπεκουλαδόροι, με το μανδύα του έγκριτου αναλυτή, έπαιζαν και παίζουν κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. 

Η πρώτη σε κυκλοφορία γερμανική «Bild» (5.000.000 ημερησίως) έχει βγάλει την Ελλάδα από την ΟΝΕ από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε η κρίση. Το περιοδικό «Focus» δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Κακοποίησε ακόμη και την Αφροδίτη της Μήλου για να δείξει πόσο ακαμάτηδες και κουτοπόνηροι είναι οι κάτοικοι αυτής της χώρας. Η «Monde» προσφάτως είχε δισέλιδο αφιέρωμα με τον τίτλο «έχει θέση η Ελλάδα στην Ευρώπη;».

Γερμανικά έντυπα δημοσίευσαν πληροφορίες για επικείμενο πραξικόπημα στην Ελλάδα. Γνωστοί δημοσιογράφοι σε πολύ γνωστά Μέσα ανακυκλώνουν τη φήμη ότι ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν υπάλληλος της Goldman Sachs. Το επιχείρημά τους είναι «συντριπτικό»: Ο Παπαδήμος είναι φίλος του Μόντι και του Μπράγκι, αυτοί ήταν υπάλληλοι της κακόφημης εταιρείας, συνεπώς και ο τρίτος της ύποπτης παρέας, Λουκάς Παπαδήμος, πρέπει να υπήρξε στέλεχος του συγκεκριμένου ομίλου: Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει!!!

Η Goldman Sachs ενοχοποιείται επίσης -κυρίως από γαλλικά μέσα – για τη βοήθεια που έδωσε στην Ελλάδα προκειμένου να παραχαράξει τα στοιχεία και να ενταχθεί στην Ευρωζώνη με δολιότητες και απατεωνιές. Το γεγονός ότι το περιβόητο swap έγινε το 2001, ενώ η χώρα μπήκε στην ΟΝΕ με τα στοιχεία του 1999, προφανώς για τους δοκησίσοφους αναλυτές, δημοσιογράφους και συγγραφείς ευπώλητων βιβλίων, είναι μια αμελητέας σημασίας λεπτομέρεια.

Όπως άνευ αξίας είναι και το γεγονός (και γι’ αυτό δεν αναφέρεται) ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μηδέ της Γερμανίας και της Γαλλίας εξαιρουμένων, «πείραξαν» επιμελώς τα στοιχεία για να χαμηλώσουν τα ελλείμματά τους, στο όριο που απαιτούσαν οι συνθήκες δημιουργίας της ΟΝΕ.

Κοντολογίς: Η χώρα έχει πολλά στραβά. Το πολιτικό σύστημά μας είναι πολλαπλώς εκτεθειμένο απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, άλλο πράγμα η αυτογνωσία και άλλο πράγμα η συμπλεγματική στάση απέναντι στους ξένους. Δεν είναι αθώα και ανιδιοτελή όλα όσα γράφονται για την Ελλάδα. Κάποια αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. aixmi.gr