Προδημοσίευση: "Το νήμα", Βικτόρια Χίσλοπ (Διόπτρα)ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΧΙΣΛΟΠ
Η Ελλάδα είναι σαν ένα μικρό παιδί που κάνει ζημιές
"Η χώρα σας είναι η μούσα μου", δηλώνει η συγγραφέας, που στο νέο της βιβλίο "Το νήμα" ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη του 1917 και προσθέτει: "Θα ξεπεράσετε τις δυσκολίες, είστε πολύ δυνατός λαός"
Η Βικτόρια Χίσλοπ "σημάδεψε" την περσινή τηλεοπτική σεζόν με τη μεταφορά του μπεστ σέλερ της "Το νησί" στην τηλεόραση από το Mega, σε μια σειρά που σημείωσε εντυπωσιακά νούμερα τηλεθέασης. Η συγγραφέας δηλώνει "ερωτευμένη" με τη χώρα μας, ενώ το νέο της βιβλίο "Το νήμα", έχει στο επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη.
Η Ελλάδα γίνεται για ακόμη μία φορά πηγή έμπνευσης για εσάς. Τι σχέση έχετε με τον τόπο αυτό;
Νομίζω ότι η Ελλάδα είναι η μούσα μου. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω. Να χαρακτηρίσω τη σχέση μου. Η Ελλάδα έχει πιο πολλή ιστορία, πιο πολύ δράμα. Στην Αγγλία δεν υπάρχει αυτό το δράμα και οι Ελληνες είναι πιο "ακραίοι", αν θέλετε. Εχουν πιο πολλές στρώσεις, πιο πολλά επίπεδα. Εχω γράψει και έχουν δημοσιευτεί δύο νουβέλες, με Αγγλους χαρακτήρες, οι οποίες όμως δεν ήταν πολύ καλές. Δεν έπεισα καν τον εαυτό μου για τους χαρακτήρες. Απλώς απολαμβάνω τους Ελληνες χαρακτήρες και δεν ξέρω γιατί. Είναι ένα μυστήριο για μένα.
Οταν είχατε πάει στη Σπιναλόγκα, σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή να γράψετε ένα βιβλίο. Έγινε το ίδιο και με τη Θεσσαλονίκη και το νέο σας βιβλίο; Πως επιλέξατε την πόλη και τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;
Οταν πήγα πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, πριν από τέσσερα χρόνια, δεν μου άρεσε καθόλου η πόλη. Δεν ήταν για μένα όμορφη. Εκανε κρύο, είχε συννεφιά. Αλλά την επόμενη μέρα είχε ήλιο και ήταν μια πανέμορφη μέρα. Και άλλαξε εντελώς η πόλη. Ηταν καταπληκτικά, πολύ όμορφη. Η ιστορία της πόλης, όπως και στην Αθήνα, είναι παντού. Μπορείς να δεις τα ίχνη σε όλη την πόλη. Μιναρές και τουρκικές γειτονιές, το μνημείο του Ολοκαυτώματος, περπάτησα παντού και επισκέφθηκα και το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ. Για μένα αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον και περίεργο. Και ρώτησα γι΄ αυτό και οι Ελληνες φίλοι μου δεν μου είπαν πολλά. Αργότερα έμαθα και την ιστορία. Πήγα, λοιπόν, στο σπίτι του Ατατούρκ, στο οποίο χρειάζεσαι διαβατήριο για να μπεις, ήμουν μόνη μου εκεί μέσα, και όλη αυτή η εμπειρία μου έκανε εντύπωση. Τριγυρνούσαν όλα στο μυαλό μου και τότε γύρισα πίσω, διάβασα το "Salonica: City of Ghosts", το οποίο είναι εξαιρετικό για να καταλάβεις την ιστορία της πόλης.
Και τότε κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι υπάρχει μια ανθρώπινη ιστορία που μπορεί να ειπωθεί. Και τόσα χρόνια που ερχόμουν στην Ελλάδα δεν ήξερα τίποτα για την ανταλλαγή πληθυσμών. Εχετε τόση ιστορία για την οποία δεν μιλάτε.Πώς θα περιγράφατε το βιβλίο σας;
Είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο γιατί οι ήρωες επιβιώνουν από κάθε εμπόδιο που φαντάζει αδύνατο. Η δική μας γενιά δεν έχει ζήσει πραγματικά σχετικά δύσκολες καταστάσεις. Η μητέρα μου έζησε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κρυβόταν στα υπόγεια, και εδώ στην Ελλάδα που ήσασταν υπό γερμανική κατοχή φαντάζομαι θα ήταν ακόμα χειρότερα. Οταν ξεκίνησα λοιπόν να γράφω το βιβλίο είχα εστιάσει στην ανταλλαγή πληθυσμού, αλλά αργότερα συνειδητοποίησα πως όλα συνδέονται και το ένα πράγμα με οδήγησε στο άλλο.
Οι τόποι στα βιβλία σας μοιάζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο. Είναι κανονικοί χαρακτήρες... Μπορεί ένας τόπος να προσδιορίζει ανθρώπους;
Ναι, απολύτως. Νομίζω ότι επηρεάζουν πολύ. Σίγουρα και σε αυτό το βιβλίο αλλά και με το "Νησί", στο οποίο ήταν ένας βασικός χαρακτήρας του βιβλίου. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, μετακομίζουν, αλλά αφήνουν πάντα κάτι πίσω τους. Τα ίχνη τους.
Είναι εμφανές ότι είστε "ερωτευμένη" με την Ελλάδα, τους ανθρώπους και την ιστορία της, αλλά σας καθορίζει και ως συγγραφέα; Ναι. Είναι ο τόπος στον οποίο είμαι τόσο ευτυχισμένη, ίσως το μόνο άτομο πλέον, γιατί είμαι ακόμα η "επισκέπτης" και γι΄ αυτό βλέπω μόνο τα καλά της.
Δεν σας ενοχλεί τίποτα στη χώρα μας;
Οταν αγαπάς ένα άτομο ή ένα μέρος, το αγαπάς πραγματικά και σε ελκύει, τότε δεν βλέπεις τα "άσχημα". Οταν είμαι εδώ και βγαίνω έξω, παντού καπνίζουν και εγώ δεν είμαι καπνίστρια και με ενοχλεί ο καπνός, αλλά την ίδια στιγμή στο πίσω μέρος του μυαλού μου "πανηγυρίζω" το γεγονός ότι αντιστέκονται, ότι κάμπτουν τους κανόνες. Σκέφτεσαι πως μια χώρα δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων μπορεί να προκαλεί τόσο μεγάλο πρόβλημα στην Ευρώπη. Είναι σαν ένα μικρό παιδί που τρέχει γύρω γύρω και κάνει ζημιές, αλλά το αγαπάς παρόλο που είναι ενοχλητικό κάποιες φορές.
Πώς είναι από την πρώτη απόπειρα να είσαι μπεστ σέλερ συγγραφέας;
Αυτό έγινε από καθαρή τύχη. Είχα καλή μοίρα. (Γέλια). Ο κόσμος ήταν πολύ καλός μαζί μου... Πιστεύω απλώς ότι οι αναγνώστες δεν βαριούνται με τα βιβλία μου.
Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους Ελληνες;
Ουάου! Δεν ξέρω. Ακούω ότι τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Να μείνουν οπτιμιστές και θα το ξεπεράσουν. Εχετε περάσει πολύ σκληρές καταστάσεις, χειρότερες από την Αγγλία, και στο τέλος θα το ξεπεράσετε. Πρέπει. Είστε πολύ δυνατός λαός.
Πώς αντιλαμβάνεστε την επιτυχία; Πότε είπατε ότι τα καταφέρατε, πετύχατε;
Θα σας φανεί λίγο αστείο, αλλά για μένα ήταν ένα περιστατικό σε ένα ελληνικό αεροδρόμιο, στο οποίο όταν έφτασε η στιγμή να μου ελέγξουν το διαβατήριο, η υπάλληλος μου είπε να προχωρήσω χωρίς έλεγχο γιατί με αναγνώρισε και ήξερε ποια είμαι (γέλια). Αυτό δεν θα συνέβαινε στην Αγγλία ακόμα και με τη Lady Gaga.
Εχετε προτάσεις να γίνει το "Νησί" ταινία;
Ολη την ώρα. Αλλά ύστερα από την τόσο καλή τηλεοπτική σειρά, μου είναι δύσκολο να φανταστώ να γίνει από χολιγουντιανό στούντιο. Δεν μπορώ να φανταστώ τον Τζόνι Ντεπ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρέπει να είναι μια ελληνική ταινία. Είναι μια ελληνική ιστορία και έτσι πρέπει να είναι και η ταινία.
H YΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ "ΝΗΜΑΤΟΣ"
Την ώρα που γεννιέται ο Δημήτρης Κομνηνός, μια πυρκαγιά σαρώνει την ακμάζουσα πολυπολιτισμική μητρόπολη, όπου χριστιανοί, Εβραίοι και μουσουλμάνοι ζουν πλάι-πλάι. Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά καταστροφικών γεγονότων που θα αλλάξουν για πάντα τη φυσιογνωμία της πόλης, καθώς ο πόλεμος, ο φόβος και οι διωγμοί αρχίζουν να διχάζουν τους κατοίκους της. Πέντε χρόνια αργότερα, η νεαρή Κατερίνα διαφεύγει στην Ελλάδα, όταν η πατρίδα της στη Μικρά Ασία ισοπεδώνεται από τα τουρκικά στρατεύματα. Από εκείνη τη μέρα, οι ζωές του Δημήτρη και της Κατερίνας πλέκονται άρρηκτα μεταξύ τους αλλά και με την ιστορία της ίδιας της Θεσσαλονίκης. Το νέο βιβλίο της συγγραφέως τιτλοφορείται "Το Νήμα" και θα κυκλοφορήσει από τις "Εκδόσεις Διόπτρα".
ΧΑΠΙ ΕΝΤ"Πιστεύω ότι ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες, τις πιο σκοτεινές, υπάρχει ελπίδα. Αν δεν είχε εφευρεθεί η θεραπεία για τη νόσο Χάνσεν, δεν θα είχα γράψει το "Νησί". Στο "Νήμα" το χάπι έντ το ξέρει ο αναγνώστης από την πρώτη γραμμή"
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ bintelas@pegasus.gr πηγή