Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη: "η φαντασία μας τα φταίει…"


Ο "καλογραμμένος λίβελος" και ...η αποσπασματικότητα της ανάγνωσης ή αλλιώς "επιλεκτική ανάγνωση" για να είμαστε και στο κλίμα της οικονομικής κρίσης!

Το τελευταίο κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Δραπετσίνι για την εκλογή προέδρου στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας χαρακτηρίστηκε, νομίζουμε αναίτια ως λίβελος από ένα πολύ καλό και πάντα ενημερωμένο, ειδικά  στις παραιτήσεις γειτονικό Blog της Δραπετσώνας.
 Επειδή θεωρούμε ότι οι λίγοι φίλοι που μας κάνουν την τιμή να διαβάζουν τις αναρτήσεις θα ήθελαν μια δεύτερη γνώμη μετά τον απογευματινό λιθοβολισμό, αλλά και για να κατευνάσουμε το μένος, συμπληρωματικά έχουμε να πούμε στο συντάκτη του κειμένου που για μια ακόμα φορά μας έκανε την τιμή να ασχοληθεί  με το κείμενο μας:
  • Ο τίτλος «όσο διαρκεί το κρατάς και μετά το(ν) πετάς», αναφερόταν στον πρώην πρόεδρο και την μεταχείριση που είχε από τη δημοτική κίνηση, στην οποία προσέθεσε τη δύναμη του και την εμπειρία του για να πάρει την εξουσία και στην πρώτη στραβή του έδειξαν εύκολα την έξοδο!
  • Το νέο πρόεδρο τον τιμούμε και τον εκτιμούμε, τον θεωρούμε καλή επιλογή, αυτό προκύπτει με προσεκτική ανάγνωση και από το κείμενο, αλλά κρατάμε τις επιφυλάξεις μας αν θα καταφέρει να συνδυάσει την πολύ πετυχημένη εργασία του με την ενεργό εμπλοκή στα νέα καθήκοντα.
  • Λίβελος, αν διαβάζουμε καλά στο λεξικό, σημαίνει επιθετικό κείμενο πολεμικής με ακραίους και συχνά συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Στο κείμενο δεν υπάρχουν τέτοιοι χαρακτηρισμοί και καμιά περίπτωση πολεμικής, απεναντίας υπάρχουν ακόμα και ευχές για επιτυχία.  Αν είναι κάτι διαφορετικό, ενημερώστε μας και θα επανορθώσουμε αμέσως.
  • Η εκτίμηση μας για την τακτική που ακολουθήθηκε ώστε να παρθεί ομόφωνα η σχετική απόφαση, χαρακτηρίστηκε ως θεωρία συνομωσίας άδικα. Ήταν απλώς η εκτίμηση μας για τη διόγκωση της είδησης σε όλα τα στέκια, σχετικά με την υποψηφιότητα δημοτικού συμβούλου, για τον οποίο είχαν αναφερθεί πολλές φορές χωρίς καμιά επιείκεια πολλά φιλικά blogs  προς τη δημοτική αρχή. Μας φάνηκε περίεργο, γιατί την πληροφορία αναπαρήγαγαν γνωστά στελέχη της Δημ. Κίνησης «Καλή Μέρα» με πάθος. Επιπλέον  γνωρίζουμε πως λειτουργεί πολλές φορές ο σκληρός πυρήνας της κίνησης σε κρίσιμες αποφάσεις και το γράψαμε. Σιγά τη θεωρία συνομωσίας, τακτική διαχείρισης ετερογενών ομάδων ήταν, διδάσκεται και στα πανεπιστήμια, τώρα αν έγινε από σύμπτωση, πάμε πάσο!
  • Αυθαίρετο είναι και ότι υπονοούσαμε για μονόφθαλμο ανάμεσα σε τυφλούς. Αφού το έκανε η κίνηση αξιοκρατικά καλά έπραξε, δεν μας πέφτει λόγος. Πάντως για την ιστορία σε προηγούμενη ανάρτηση γράφαμε: «Στο Δημοτικό Συμβούλιο, σε κάθε δημοτικό Συμβούλιο υπάρχουν  σημαντικές μονάδες και μερικές φορές ανέλπιστα μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Όσο για την απειρία που σίγουρα θα υπάρχει, η συνταγή  είναι: εργατικότητα και μελέτη!» εδώ
  • Νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο, «στενό περιβάλλον» δεν είναι ο συγγενής, μάλλον ερμηνεύτηκε λάθος η έκφραση, η οποία όμως έδωσε το δικαίωμα στους «μουτζαχεντίν» να μην διαβάζουν το υπόλοιπο κείμενο αλλά να βρίζουν χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα σχολίων του Blog.
  • Στα κείμενα που έχουν αναρτηθεί στο blog Δραπετσίνι ποτέ δεν βρίζουμε και δε χρησιμοποιούμε χαρακτηρισμούς για τα πρόσωπα, χαρακτηρίζουμε τις ενέργειες που έχουν σχέση με τα κοινά, άλλωστε δεν μας ενδιαφέρει να πληγώσουμε κάποιον. Έχουμε τη διαστροφή να θέλουμε να βοηθήσουμε να φωτίζονται και άλλες όψεις της πραγματικότητας που πιθανόν η ηδονή της εξουσίας δεν τις αφήνει να φαίνονται καθαρά.
  • Οι συμβουλές για την αντιπολίτευση καλύτερα να απευθύνονται στους αρμοδίους για να μην παρεξηγηθούν κιόλας. Την πολιτική της αντιπολίτευσης, υποθέτουμε ότι την διαμορφώνει η δημοτική της ομάδα και την εκφράζει ο επικεφαλής και μάλιστα η γνώμη για τον πρόεδρο στο συμβούλιο, από όσο γνωρίζουμε ήταν απολύτως θετική.
  • Τέλος για τον «καλογραμμένο λίβελο» όπως χαρακτηρίστηκε η ανάρτηση μας σημειώνουμε ότι, αν και μας ενδιαφέρουν οι αναίμακτες πολεμικές και μας διασκεδάζουν οι διαμάχες για «τα ιερά και όσια» του δήμου,  μας προβληματίζει η αποσπασματικότητα της ανάγνωσης  και η σκληρή αντιμετώπιση χωρίς λόγο και αιτία κάθε φορά που γράφουμε και κάτι διαφορετικό από την επικρατούσα άποψη. Πραγματικά αδυνατούμε να τα βγάλουμε πέρα με λογικές κρεατομηχανής, επειδή αφήνουμε πού και πού ευδιάκριτα ίχνη,  καταθέτοντας "υποκειμενικές απόψεις πάντα" για αυτό που εισπράττουμε.
  • Βέβαια γνωρίζουμε ότι με το τελευταίο κείμενο μάλλον στοχεύσαμε κέντρο. Βάλαμε λίγη άμμο στα γρανάζια τους και φέραμε προς συζήτηση άθελα μας και μια άλλη ανάγνωση της καθόλα άψογης εσωπαραταξιακής διαδικασίας, δημιουργώντας ερωτηματικά για ρόλους  και παρουσίες, θεατές ή αθέατες. Όμως δε φταίμε εμείς η φαντασία μας τα φταίει που τα έπλασε όπως τα ‘θελε αυτή, η φαντασία μας και ο ...«νους μας που είναι αληταριό και πάντα δραπετεύει…»
Υ.Γ. 2.17, Καλή νύχτα...