Μερικές σκέψεις για το εκλογικό σύστημα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση!

του Χ. Βρεττάκου, δημάρχου Κερατσινίου Δραπετσώνας, με αφορμή το σχέδιο Νόμου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι η συζήτηση για το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να γίνεται αποσπασματικά και αποκομμένα από την πραγματικότητα που βιώνουν οι Δήμοι και η χώρα.

Όσο οι Δήμοι αντιμετωπίζονται από το κεντρικό κράτος ως το μακρύ του χέρι στις τοπικές κοινωνίες.

Όσο οι Δήμοι δεν μπορούν να αποφασίζουν για το αν θα επανασυνδέσουν το ρεύμα σε έναν άπορο συνδημότη μας ή ότι δεν θα εισπράξουν δημοτικά τέλη από συγκεκριμένες κατηγορίες δημοτών που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν συγκεκριμένες βιοτικές τους ανάγκες αλλά απαιτείται νομοθετική ρύθμιση για αυτό.

Όσο η πολιτεία συνεχίζει μέσα από τη φορολογία να παίρνει από τους δημότες όσα έπαιρνε και πριν ξεσπάσει η κρίση για να τα αποδώσει στους Δήμους όμως αποδίδει σε αυτούς το 35% από ότι εισπράττει.

Όσο οι Δήμοι φορτώνονται με νέες αρμοδιότητες χωρίς να τους μεταφέρονται οι αντίστοιχοι πόροι η συζήτηση για το ποιο εκλογικό σύστημα θα επιλεγεί για την επόμενη εκλογική διαδικασία δεν οδηγεί στο ζητούμενο που θα έπρεπε να είναι οι Δήμοι όρθιοι και ικανοί να μπορέσουν να οδηγήσουν τις τοπικές κοινωνίες σε ένα καλύτερο αύριο.

Για μένα είναι αυτονόητο ότι όταν μιλάς για εκλογικό σύστημα μιλάς στην ουσία για το αν η ψήφος του κάθε πολίτη έχει την ίδια βαρύτητα είτε ψηφίζει ένα μεγάλο αυτοδιοικητικό σχήμα είτε ένα μικρότερο. Είναι θέση αρχής και άποψη ζωής ότι όλες οι ψήφοι πρέπει να μετρούν το ίδιο.

"Το σύστημα της απλής αναλογικής, που θα έπρεπε να έχουμε"

του  Γ. Τσιρίδη*

Αυτές τις μέρες ένα ακόμη θεσμικό δημιούργημα του Σύριζα καταργείται. Πρόκειται για ένα πάγιο αίτημα των κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς.

Η απλή αναλογική σε επίπεδο Πολιτείας θα εφαρμοστεί στις προσεχείς εκλογές, όποτε γίνουν, κι εφαρμόστηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019. Και τα δύο καταργήθηκαν από την νέα κυβέρνηση που βγήκε με το σύνθημα ότι θα καταργήσει ό,τι έκτισε ο Σύριζα και το πραγματοποιεί. 

Καίγοντας μαζί με τα ξερά και τα χλωρά. Για την ακρίβεια, δεν βρήκε ξερά και καίει μόνο χλωρά. Κατεδαφίζει ένα κράτος δικαίου που άρχισε να κτίζεται το 2010 επί Γιώργου Παπανδρέου με εκσυγχρονιστικούς θεσμούς διαφάνειας και άμεσης δημοκρατίας και που συμπληρώθηκε (όσο πρόλαβε) στον μισό χρόνο που κυβέρνησε χωρίς εποπτεία ο Σύριζα.

Δεν θα συζητήσω εδώ το έργο της μπουλντόζας που κατεδαφίζει την απλή αναλογική στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Θα μιλήσω για το σύστημα της απλής αναλογικής, που θα έπρεπε να έχουμε. Αυτό που άφησε ημιτελές η προηγούμενη κυβέρνηση για να καταργήσει η σημερινή.

Ποιες αλλαγές έρχονται στον «Κλεισθένη»-Μείωση θητείας αντιδημάρχων

Ν/σχ ΥΠΕΣ: Ποιες αλλαγές έρχονται στον «Κλεισθένη» -Μείωση θητείας αντιδημάρχων, αντιπεριφερειαρχών

Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr εντός της ερχόμενης εβδομάδας,  θα κατατεθεί στη Βουλή το δεύτερο μεγάλο νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το οποίο μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις του υπουργείου Εσωτερικών για την επίτευξη κυβερνησιμότητας στους δήμους και τις περιφέρειες.

Οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι οι εξής:

• Θέσπιση δυνατότητα σύμπραξης δημοτικών παρατάξεων (στις οποίες συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικά η παράταξη του Δημάρχου ή Περιφερειάρχη), οι οποίες λογίζονται ως ενιαία παράταξη για τη λειτουργία των οργάνων των ΟΤΑ, διατηρώντας ταυτόχρονα την αυτοτέλεια κάθε μιας από αυτές. Με τον τρόπο αυτό ενθαρρύνεται η συνεργασία τους κατά τρόπο αντίστοιχο με την Κοινοβουλευτική διαδικασία (σχηματισμός συμμαχικών κυβερνήσεων).
• Εξασφάλιση πλειοψηφίας του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη στις επιτροπές (Οικονομική Επιτροπή και Επιτροπή Ποιότητας Ζωής στους Δήμους, Οικονομική Επιτροπή και λοιπές επιτροπές στις Περιφέρειες). Με τον τρόπο αυτό o Δήμαρχος και ο Περιφερειάρχης θα μπορούν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκαν από τους πολίτες, διατηρώντας όμως τον σημαντικό ρόλο του Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου. Παράλληλα μεταφέρονται στις επιτροπές περιορισμένος αριθμός αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου.

Γ. Γαβρίλης: "μ' άλλα δεδομένα ψηφίσαμε και μ' άλλα δεδομένα θα ασκηθεί η Διοίκηση στους ΟΤΑ.."

Επιτέλους  και κάποιος που λέει τα πράγματα με το όνομα τους.  

Αντί οι αρμόδιοι να προτρέψουν τους νέους δημάρχους να αναζητήσουν συγκλίσεις προγραμμάτων και συνεργασίες, με πρόσχημα την “εύκολη κυβερνησιμότητα” τροποποιούν τον νόμο (Κλεισθένη 1) και επιστρέφουμε στο παλιό "δοκιμασμένο!" μοντέλο διοίκησης των ΟΤΑ!
 
Δήλωση του Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γ. Γαβρίλη για την αλλαγή του εκλογικού νόμου στους Ο.Τ.Α. Α΄ και Β΄ βαθμού

Η Αυτοδιοίκηση πυλώνας λαϊκής εξουσίας και συμμετοχής

Είναι γνωστό ότι η απλή αναλογική, αν και αποτέλεσε ένα διαχρονικό αίτημα και διεκδίκηση ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, εξακολουθεί, εκτός από φίλους, να έχει και πολλούς πολέμιους.
Στην Αυτοδιοίκηση, για πρώτη φορά, διεξήχθησαν εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής, εξασφαλίζοντας την ισότητα της ψήφου των πολιτών και την ευρεία εκπροσώπηση των παρατάξεων, παρά τα προβλήματα που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε στο μοντέλο των «δυο γύρων» τα οποία είναι προφανή.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση σπεύδει να ακυρώσει και μάλιστα αναδρομικά, την ουσία των πρόσφατων αποτελεσμάτων, αλλοιώνοντας τους πραγματικούς συσχετισμούς οι οποίοι προέκυψαν απ' τη λαϊκή ψήφο.
Ουσιαστικά η Κυβέρνηση στέλνει ένα μήνυμα απαξίωσης των αποτελεσμάτων και της δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών. Οι πολίτες, κατά την Κυβέρνηση, δεν “ψήφισαν σωστά” κι έτσι η ίδια, που “ξέρει”, αναλαμβάνει να διορθώσει τα αποτελέσματα και να εξασφαλίσει “εύκολη κυβερνησιμότητα” στους Δήμους και στις Περιφέρειες. 

Έτσι συντελείται το πρωτοφανές: μ' άλλα δεδομένα ψηφίσαμε και μ' άλλα δεδομένα θα ασκηθεί η Διοίκηση στους ΟΤΑ.

Τα απαραίτητα συστατικά για την κυβερνησιμότητα των δήμων

Άρθρο του Χάρη Κουγιουμτζόπουλου

Δημοσιογράφου ο οποίος ασχολείται με θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Είναι σίγουρο ότι το σύστημα της Απλής Αναλογικής όπως εφαρμόστηκε στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές νομοθετήθηκε πρόχειρα, στο πόδι και αγνοώντας την ελληνική πραγματικότητα και τις διοικητικές αρχές.
Οι δήμοι δεν είναι σύλλογοι, αλλά μέρος της διοικητικής διάρθρωσης του ελληνικού κράτους.
Είναι επίσης σίγουρο ότι τόσο ο Δήμαρχος όσο και το Δημοτικό Συμβούλιο διαθέτουν την απόλυτη λαϊκή εντολή και αυτή είναι Συνταγματικά Κατοχυρωμένη και δεν μπορεί να προσβληθεί με νομικές παρακαμπτηρίους.
Αρα βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο κυβερνησιμότητας όταν και όπου δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση μεταξύ Δημοτικού Συμβουλίου και του Δημάρχου.

Αρα πρώτον: Η λύση του θεσμού των Συμπράξεων και των ευρύτερων θεσμοθετημένων προγραμματικών συμφωνιών είναι βασικό στοιχείο νομιμοποίησης που μπορεί να δώσει λύση στο αδιέξοδο σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των δήμων. Και οι δημοτικοί σύμβουλοι είναι υποχρεωμένοι να απολογηθούν στην τοπική τους κοινωνία για τις πράξεις τους, να μην το ξεχνάμε.
Η υπόθεση των αρμοδιοτήτων όχι μόνο μεταβιβάζει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι κυβερνησιμότητας στα εκτελεστικά όργανα, αλλά αποτελεί κατά την γνώμη μου και μια τεράστια ευκαιρία για μια υπόθεση που έπρεπε να έχει διευθετηθεί εδώ και πολύ καιρό. Το 90% των θεμάτων που συζητιούνται στα δημοτικά συμβούλια απλά τα ταλαιπωρούν, χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος. Αν διαβάσει κανείς αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων θα δει ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη ομάδα από αυτές που ψηφίζονται πάντα ομόφωνα από όλα τα δημοτικά συμβούλια αφού δεν έχει κανένα νόημα η συζήτησή τους όπως η παραχώρηση θέσεων στάθμευσης για αναπήρους, η αποδοχή ΣΑΤΑ, η συγκρότηση επιτροπών παραλαβής κατόπιν κλήρωσης κλπ.

Τέλος στο δημαρχοκεντρικό μοντέλο...

Αλ. Χαρίτσης: Τέλος στο δημαρχοκεντρικό μοντέλο και τον μονοπαραταξιακό έλεγχο των επιτροπών

«Με την απλή αναλογική αλλά και με μια σειρά θεσμικές παρεμβάσεις υλοποιείται για πρώτη φορά στη χώρα μας μια μεγάλη προσπάθεια ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, με εμβάθυνση της δημοκρατίας και άνοιγμα της αυτοδιοίκησης στην κοινωνία», τονίζει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Η Αυγή" ο υπουργός Εσωτερικών, Αλέξης Χαρίτσης

"Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι το κατεξοχήν πεδίο για την ανάπτυξη ευρύτερων συναινέσεων και συνεργασιών με βάση τα συγκεκριμένα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες. Ο Κλεισθένης ενισχύει αυτή την προοπτική" τονίζει ο Υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίσης στην «Αυγή» και τον Βασίλη Ρόγγα.

...


Από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά φαίνεται να προέκρινε ένα περισσότερο αποκεντρωμένο χωροταξικό σχέδιο για τα όρια των ΟΤΑ και είχε καταψηφίσει το σχέδιο Καλλικράτης. Το μέγεθος του Δήμου και της Περιφέρειας είναι κρίσιμο για την άσκηση της αυτοδιοίκησης από τους πολίτες. Μεγάλες πληθυσμιακά ή χωρικά ενότητες αποτρέπουν την αμεσότητα στη σχέση των πολιτών και των κοινωνικών κινημάτων με τους αιρετούς και άρα τη διείσδυση κοινωνικών αιτημάτων στους θεσμούς, καθώς και τον έλεγχο των πράξεων της διοίκησης. Με τον Κλεισθένη ο αριθμός των Δήμων παραμένει ο ίδιος. Με αυτή την έννοια, η απόσταση πολιτών/αιρετών δεν γεφυρώνεται. Τελικά, άλλαξε η θέση του κόμματος για την Τ.Α.;

Θα ήθελα να μετατοπίσω λίγο το ερώτημά σας: στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες δεν τίθεται ζήτημα μιας κατεξοχήν βέλτιστης κλίμακας, ενός ιδανικού μεγέθους των αυτοδιοικητικών μονάδων και οργανισμών. Δεν μπορούν να ομογενοποιηθούν εντελώς διαφορετικά γεωγραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά, όπως η έκταση, το μέγεθος του πληθυσμού και η πυκνότητα, τα υπάρχοντα δίκτυα μεταφορών, κ.ο.κ. 

Το κρίσιμο είναι να υπάρχουν σε κάθε επάλληλη κλίμακα, από την κοινότητα, το δήμο, την περιφερειακή ενότητα, έως και την περιφέρεια, οι κατάλληλες δομές συμμετοχής και διαλόγου για τους πολίτες. Η αμεσότητα στην πρόσβαση του πολίτη προς την τοπική εξουσία δεν μπορεί να κατανοείται πλέον στενά με το παλιό μοντέλο «η πόρτα του δημάρχου θα είναι πάντα ανοιχτή», χρειάζονται δομές κοινωνικής λογοδοσίας και ελέγχου σε κάθε επίπεδο, που θα περιορίζουν τις πελατειακές λογικές που γνωρίσαμε - και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Μπροστά σε μια νέα «απειλή» ...το όνομα αυτής, Απλή Αναλογική

Λόγω επικαιρότητας, μιας και ψηφίζεται ο Κλεισθένης!
Μια πολύ καλή προσέγγιση, ίσως η καλύτερη, που διαβάσαμε  για το θέμα της απλής αναλογικής.

Δημοσιεύτηκε πριν καιρό στη stagona4U. 
Συντάκτης  Μαν. Γλαμπεδάκης

τίτλος: "Ο πολιορκητικός κριός της Απλής και Άδολης Αναλογικής, στις πύλες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης"

 
Η βασανισμένη (από τους άρχοντες της) τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκεται μπροστά σε μια νέα «απειλή» και το όνομα αυτής Απλή Αναλογική.
Σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, η απαίτηση για συνεννόηση είναι αυτονόητη, δεν είναι δηλαδή απαίτηση. Γίνεται πιεστική απαίτηση όσο ο κόσμος απομακρύνεται από την αγγελική πλάση του και προσεγγίζει την σατανική του.
Αν θυμηθούμε δε και τις στατιστικές του συνταξιούχου πια επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης Λέανδρου Ρακιρτζή, όπου έδειχναν ότι ο πιο διεφθαρμένος θεσμός στην Ελλάδα είναι η τοπική αυτοδιοίκηση (όσο κι αν αυτό δεν αφορά σε όλους τους Δημάρχους), η απαίτηση για συνεννόηση μετατρέπεται σε προτροπή για συναλλαγή.

Στην σημερινή πραγματικότητα, το βασικό πρόβλημα των δήμων δεν είναι απλά η σχέση 3/5 που επιβάλλεται στην εκλογή συμβούλων υπέρ του νικητή. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δήμαρχος δεν αξιοποιεί το σύνολο των πολλών συμβούλων της πλειοψηφίας, τους χρειάζεται μόνον στις ψηφοφορίες.

 Έτσι κι αλλιώς ομάδες και ομαδούλες εξουσίας δημιουργούνται περί την δημοτική αρχή και σχεδόν ποτέ με αξιοκρατικά κριτήρια. Πάντα επικρατούν τα κριτήρια φιλικής υπακοής στις επιθυμίες του δήμαρχου.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Ο Ζαχ. Ζούπης με ανακοίνωση καταθέτει τις επιφυλάξεις του για την απλή αναλογική! 
Δηλώνει, όμως, ότι χρειάζεται αλλαγή στον εκλογικό νόμο, με ένα νόμο αναλογικότερο, πιο δίκαιο Νόμο, με σύστημα κλιμακόμενου bonus, ανάλογα με την εκλογική επίδοση στον πρώτο γύρο. 
Παρακάτω, η ανακοίνωση-θέση του Ζαχ.Ζούπη στη συζήτηση για τον νέο εκλογικό νόμο, την απλή αναλογική,  που η κυβέρνηση προτείνει και θα ψηφίσει στο νέο νόμο, "Κλεισθένη1", για την τοπική αυτοδιοίκηση!

<H ανάγκη ενός νέου Νόμου για την Αυτοδιοίκηση είναι κοινά αποδεκτή και από τους ένθερμους υποστηρικτές του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ». 

Ακόμα και αν κάποιος δεχτεί ότι ήταν μια σημαντική τομή, πέρασαν οκτώ χρόνια εφαρμογής φάνηκαν σημεία που αυταπόδεικτα χρειάζονται αλλαγές. Αναφέρω για παράδειγμα σε ρυθμίσεις που συνέβαλαν σε μια παραπέρα γραφειοκρατικοποίηση και στην ύπαρξη τερατωδών ελέγχων που δυσκολεύουν το έργο μιας Δημοτικής Αρχής. Ας είμαστε ειλικρινείς. Το θεσμικό πλαίσιο λίγο συζητήθηκε τότε.

 Με ευθύνη της Αυτοδιοίκησης και των πολιτών η συζήτηση επικεντρώθηκε στο ποιες συνενώσεις πρέπει να γίνουν ή όχι και όχι στην ουσία των αλλαγών που θα επηρέαζαν την λειτουργία των Δήμων. Ακολούθησε μετά μια δαιμονοποίηση του Νόμου για λόγους που δεν άπτονταν σ΄αυτόν, αλλά στην οικονομική κρίση που ξέσπασε και στην είσοδο στην εποχή των Μνημονίων. Ας αναφέρουμε δε, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Υπουργικών Αποφάσεων και των Π.Δ που χρειάζονταν για να ενεργοποιηθούν προβλέψεις του Νόμου δεν έχουν εκδοθεί οκτώ χρόνια μετά !

Εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται μια ριζική αλλαγή. Δεν μπορώ να γνωρίζω την επεξεργασία που έχει κάνει το Υπουργείο Εσωτερικών, όμως μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση ότι η ομιλία του Γ.Γ του Υπουργείου σε εκδήλωση για τς αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση ήταν σχεδόν απκλειστικά αφιερωμένη στην Απλή Αναλογική! Σαν να μην υπήρχε άλλο θέμα!