Βλέποντας τον τσολιά να βουρκώνει, αναρωτιέσαι αν κλαίει από τα χημικά ή από την κατάντια της «μικρής πατρίδας».
Σήμερα αναλύσεις και μεγάλα λόγια. Το κόμμα μας, πως το κάναμε εμείς και πως εσείς και στη μέση «οι αδιάφθοροι με το μαρκούτσι» να πλειοδοτούν αναλόγως! Με «υψηλό» κριτήριο είναι αλήθεια: τα συμφέροντα τους, τα κανάλια τους, το κασέ τους, τις εφημερίδες τους! Και χθες τα ίδια έλεγαν, από παλιά αυτό κάνουν!
Καμία ψύχραιμη φωνή, καταγγελίες και θεατρινισμοί! Καμία…
... εντάξει ασέλγησαν πολλοί, άλλος πολύ και άλλος λίγο, κυρίως οι "πολίτες" με κουκούλα... Ας πάρει κάποιος το παιγνίδι επάνω του. Υπάρχει κανείς;
Υ.Γ. Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία! Αλλάζει …κεραίες ανοιχτές λοιπόν για να πιάνουμε καθαρά σήματα. Το μέλλον ούτως η άλλως είναι αβέβαιο. Αισιοδοξία... αν χρεοκοπήσουμε θα το αντιμετωπίσουμε, αν όχι ακόμη καλύτερα.
Ας είμαστε ψύχραιμοι...
