Αντιγράφουμε από το μαθητικό περιοδικό των 13ου & 21ου Δημ. Σχολείων Κερατσινίου. Το περιοδικό σε ηλεκτρονική μορφή εδώ
Αχ! να μπορούσα…
Φέτος η χρονιά είχε μελαγχολικό χρώμα.
Όλοι ήταν προβληματισμένοι.
Κρίση, λένε, προβλήματα και σκοτεινιά!
Όλοι νωρίς το βράδυ τρέχουν μπροστά στην τηλεόραση
για να μάθουν τα «καινούρια» νέα.
Όλα μάς περιορίζουν.
Οι λέξεις μάς πνίγουν.
Φτώχια, τραπεζίτες, μνημόνια και δανεικά.
Λάθη που έκαναν οι μεγάλοι, λάθη που θα πληρώσουν οι μικροί.
Φτώχια, τραπεζίτες, μνημόνια και δανεικά.
Λάθη που έκαναν οι μεγάλοι, λάθη που θα πληρώσουν οι μικροί.
Υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί;
…
Αχ! να μπορούσα να φώναζα δυνατά: «Φτου, ξελευθερία για όλους»…
Κρυφτό, κυνηγητό, αμπάριζα, εξερευνήσεις και φωνές…
Να γέμιζαν οι δρόμοι και οι γειτονιές με παιδικές, χαρούμενες φωνές!
Να ελευθερώνονταν οι μεγάλοι, να γελούσαν οι μικροί.
Όλα να ήταν εύκολα, όπως τα παιδικά παιχνίδια.
Με αγαπημένους φίλους να τρέχω, να πηδώ, να γελώ.
Να μην με νοιάζει αν νικώ ή χάνω,
να μη με νοιάζει αύριο τι θα κάνω.
Αχ! να μπορούσα να φώναζα δυνατά:
«Φτου, ξελευθερία για όλους»… και όλα να άλλαζαν στα αληθινά!
Καλό καλοκαίρι
…
Αχ! να μπορούσα να φώναζα δυνατά: «Φτου, ξελευθερία για όλους»…
Κρυφτό, κυνηγητό, αμπάριζα, εξερευνήσεις και φωνές…
Να γέμιζαν οι δρόμοι και οι γειτονιές με παιδικές, χαρούμενες φωνές!
Να ελευθερώνονταν οι μεγάλοι, να γελούσαν οι μικροί.
Όλα να ήταν εύκολα, όπως τα παιδικά παιχνίδια.
Με αγαπημένους φίλους να τρέχω, να πηδώ, να γελώ.
Να μην με νοιάζει αν νικώ ή χάνω,
να μη με νοιάζει αύριο τι θα κάνω.
Αχ! να μπορούσα να φώναζα δυνατά:
«Φτου, ξελευθερία για όλους»… και όλα να άλλαζαν στα αληθινά!
Καλό καλοκαίρι