Απαλλοτρίωση «Λιπασμάτων» του Γ. Γαβρίλη, ανακοίνωση στο fb
Όπως είναι γνωστό το Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Αττικής αποφάσισε (7.5.2019) την κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου έκτασης 204 στρεμμάτων στην περιοχή των “Λιπασμάτων” ιδιοκτησίας της “Πρότυπος Κτηματική Τουριστική ΑΕ” του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας την Ελλάδος.
Με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και επειδή παρήλθε άπρακτη η αναγκαστική προθεσμία των 30 ημερών, θεωρείται κατά τεκμήριο νόμιμη η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χώρου του πρώην Εργοστασίου Λιπασμάτων στην περιοχή του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας για την κατασκευή Μητροπολιτικού Πάρκου Πρασίνου.
Η “Εθνική” προσέφυγε κατά της απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής και ζητεί την ακύρωσή της.
Σε μια περίοδο που όλοι αναγνωρίζουν τις δραματικές συνέπειες και τους κινδύνους της εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής, που στην Αττική μετράμε καθημερινά ποικίλα περιβαλλοντικά προβλήματα και δυσκολίες, είναι κρίσιμο να υπάρχουν κινήσεις ουσιαστικά και συμβολικά αντίρροπες στη νοοτροπία της άναρχης και ληστρικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και της εμπορευματοποίησης των τελευταίων ελεύθερων χώρων που διαθέτει η Αττική.
Αυτό το μοντέλο που για δεκαετίες εφαρμόστηκε στο όνομα της “ανάπτυξης”, δημιούργησε και συσσώρευσε πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, υποβάθμισε την ποιότητα ζωής και την βιωσιμότητα των πόλεων.
Όπως είναι γνωστό το Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Αττικής αποφάσισε (7.5.2019) την κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου έκτασης 204 στρεμμάτων στην περιοχή των “Λιπασμάτων” ιδιοκτησίας της “Πρότυπος Κτηματική Τουριστική ΑΕ” του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας την Ελλάδος.
Με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και επειδή παρήλθε άπρακτη η αναγκαστική προθεσμία των 30 ημερών, θεωρείται κατά τεκμήριο νόμιμη η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χώρου του πρώην Εργοστασίου Λιπασμάτων στην περιοχή του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας για την κατασκευή Μητροπολιτικού Πάρκου Πρασίνου.
Η “Εθνική” προσέφυγε κατά της απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής και ζητεί την ακύρωσή της.
Σε μια περίοδο που όλοι αναγνωρίζουν τις δραματικές συνέπειες και τους κινδύνους της εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής, που στην Αττική μετράμε καθημερινά ποικίλα περιβαλλοντικά προβλήματα και δυσκολίες, είναι κρίσιμο να υπάρχουν κινήσεις ουσιαστικά και συμβολικά αντίρροπες στη νοοτροπία της άναρχης και ληστρικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και της εμπορευματοποίησης των τελευταίων ελεύθερων χώρων που διαθέτει η Αττική.
Αυτό το μοντέλο που για δεκαετίες εφαρμόστηκε στο όνομα της “ανάπτυξης”, δημιούργησε και συσσώρευσε πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, υποβάθμισε την ποιότητα ζωής και την βιωσιμότητα των πόλεων.
Είναι αυτό το μοντέλο που άφησε πίσω του κουφάρια βιομηχανιών, ανεργία, έλλειψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου και περιβαλλοντικά προβλήματα που ακόμη και σήμερα είναι επίκαιρα (οσμές, καζάνια κλπ).
Η προσπάθειά μας να ξαναζωντανέψουμε χώρους όπως τα “Λιπάσματα”, να αποτρέψουμε τον κίνδυνο να μετατραπούν εκ νέου σε χώρο συγκέντρωσης οχληρών χρήσεων, αποτελεί μια έμπρακτη απόδειξη του τρόπου με τον οποίο υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, δημιουργούνται νέοι δημόσιοι χώροι πρασίνου, αναψυχής και πολιτισμού που θα έχουν διαρκή και σταθερή σχέση και αλληλεπίδραση με την κοινωνία.
Η προσπάθειά μας να ξαναζωντανέψουμε χώρους όπως τα “Λιπάσματα”, να αποτρέψουμε τον κίνδυνο να μετατραπούν εκ νέου σε χώρο συγκέντρωσης οχληρών χρήσεων, αποτελεί μια έμπρακτη απόδειξη του τρόπου με τον οποίο υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, δημιουργούνται νέοι δημόσιοι χώροι πρασίνου, αναψυχής και πολιτισμού που θα έχουν διαρκή και σταθερή σχέση και αλληλεπίδραση με την κοινωνία.
Η αποτροπή της οικοπεδοποίησης των “Λιπασμάτων” επιτρέπει τη δημιουργία ενός υπερτοπικού πόλου πρασίνου που θα δώσει “ανάσες” σ' όλη την Αττική. Είναι, παράλληλα, και προϋπόθεση οι πόλεις μας να αποκτήσουν χώρους και υποδομές που θα προσελκύουν επισκέπτες και θα τις επανεντάσσουν σε μια προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης μακριά από λογικές και λάθη του παρελθόντος.