Κάθε φορά που ένα υγιές δέντρο κλαδεύεται βαθιά, υπάρχει το καλό σενάριο, όπου το δέντρο θα επανέλθει και θα ξαναφουντώσει, αλλά υπάρχει και το κακό σενάριο.Το δέντρο να μην τα καταφέρει και να μείνει ξερό κούτσουρο για κάποια χρόνια, μέχρι να ξεριζωθεί.
Ίσως έτσι πρέπει να κλαδεύονται τα μεγάλα δέντρα, ίσως είναι ο σωστός τρόπος, οι ειδικοί ξέρουν. Σίγουρα όμως ένα ακόμα δέντρο θα δυσκολευτεί τούτο το χειμώνα. Θα δυσκολευτεί σε μια πόλη με λίγο πράσινο, όπου δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χάνονται δέντρα.
Πάντως στο site dasarxeio.com υπάρχουν ενδιαφερουσες πληροφορίες για τις αποκλαδώσεις δέντρων εντός αστικού ιστού (εδώ):
<...Επίσης ο αείμνηστος καθηγητής της Σχολής Δασολογίας του ΑΠΘ κ. Σπύρος Ντάφης, τονίζει μέσα από το βιβλίο του «Δασοκομία Πόλεων» .εκδ. Art of Text. (2001)
…«Όσο υγιέστερο είναι ένα δένδρο τόσο πληρέστερη είναι η κόμη του και αντιστρόφως. Η κόμη με το φύλλωμά της είναι το «εργοστάσιο» του δένδρου και πηγή όλων των ευεργετικών επιδράσεων στον άνθρωπο. Συνεπώς οποιαδήποτε κλάδευση της κόμης είναι σφάλμα.
Μειώνει τη ζωτικότητα του δένδρου ως συνόλου διότι απομακρύνεται ένα σημαντικό μέρος των αφομοιωτικών οργάνων. Όσο πιο συχνές είναι οι κλαδεύσεις και όσο πιο έντονες γίνονται τόσο περισσότερες πληγές δημιουργούνται με αποτέλεσμα να δίνεται ευκαιρία σε χιλιάδες μύκητες και βακτήρια να προσβάλλουν τα δέντρα. Όσο κατά το δυνατόν υπόκεινται σε λιγότερο κλάδεμα τόσο περισσότερο και για μακρύτερο χρόνο διατηρούνται τα δένδρα υγιή.
Δεν πρέπει εδώ να εφαρμόζονται οι ίδιες μέθοδοι που εφαρμόζονται στα βραχύβια οπωροφόρα δένδρα. Εκεί ισχύουν άλλοι κανόνες και άλλοι σκοποί. Εδώ πρέπει να τονισθεί με έμφαση η κακοποίηση που υφίστανται τα δένδρα στις πόλεις και ιδιαίτερα τα δέντρα των πεζοδρομίων από τις βάρβαρες όσο και αλόγιστες πολλές φορές κλαδεύσεις. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις στις οποίες επιβάλλεται η κλάδευση των δένδρων αν και με μια περισσότερο προσεκτική εκλογή των ειδών θα αποφεύγονταν πολλές κλαδεύσεις και συνεπώς άσκοπες δαπάνες πέρα από την κακοποίηση των δένδρων».>
