Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Δημοκρατία ή Τραπεζοκρατία;

του ΣΤΑΘΗ
Στη χώρα που πρέπει να λύνεις σταυρόλεξο για το αν δικαιούσαι επίδομα για πετρέλαιο θέρμανσης
έχει κηρυχθεί πόλεμος! Και τον χάνεις.

Σε αυτήν τη χώρα, που όταν λύσεις αυτό το ποταπό σταυρόλεξο, διαπιστώνεις ότι για δαπάνη 1.000 ευρώδικαιούσαι επίδομα 30 κι ότι και αυτά θα τα πάρεις του... χρόνου υπό μορφήν... επιστροφής από την εφορία,
τότε η χώρα σου υφίσταται πόλεμο. Ανορθόδοξο πόλεμο κι εσύ τον χάνεις.
Πόλεμο με ασύμμετρες απειλές που επινοούν ξένοι γραφειοκράτες κι εκτελούν ντόπιοι ραγιάδες
με παράπλευρες απώλειες τα παιδιά σου.
Οταν έχεις υπουργό τον κ. Στουρνάρα κι ως «λύση» της τελευταίας στιγμής σού βρίσκει τη φορολόγηση της τελευταίας σου πνοής, τότε
δεν έχεις να κάνεις με ανάλγητους ηλίθιους, αλλά με ανάλγητους ηλίθιους σε διατεταγμένη υπηρεσία!
Ο αποκαλούμενος και «αλχημιστής» με τα μαγειρέματα που κάνει κ. Στουρνάρας είναι απλώς κανίβαλος! Και το μαγείρεμα, το έδεσμα, εμείς!..
...οι εργαζόμενοι, οι νέοι, όσοι πάνε με τον «σταυρό στο χέρι». Είμαστε πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα,
έξω απ' την Πόλη οι Βάνδαλοι, μέσα στην Πόλη ο Αλάριχος, χορτάρι δεν φυτρώνει απ' όπου περνούν τα «μέτρα». Είμαστε
πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα, αλλά όχι «ελεύθεροι πολιορκημένοι», παρά μόνον «φοβισμένοι πολιορκημένοι». Εχουμε καταληφθεί μέσα μας
και αν γύρω από την Πόλη οργιάζουν Βάνδαλοι «δεινόσαυροι και γύπες», κι αν μέσα στην Πόλη κάνουν κουμάντο ο Αλάριχος, ο Ραγιάς κι ο Γρύπας, μέσα μας
έχει θρονιαστεί το μούδιασμα κι ο φόβος, η αυταπάτη και η μάταιη προσδοκία για την εμφάνιση μιας στρατιάς από Από Μηχανής Θεούς που θα φανεί,
από κάπου επιτέλους θα φανεί, και θα 'ρθεί να μας λυτρώσει.
Φενάκες και χίμαιρες! Ο εχθρός είναι εδώ. Ο πόλεμος γίνεται εδώ. Οπως και στην Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και αλλού.
Τον έχουν εξαπολύσει εκλεγμένες κυβερνήσεις εναντίον των λαών που τις εξέλεξαν.
Τον έχουν εξαπολύσει κατ' εντολήν των Ανωτέρων τους απ' τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών και την Κομαντατούρ του Βερολίνου.
Είναι πόλεμος ολοκληρωτικός και χωρίς έλεος για «αδύναμες ομάδες» του πληθυσμού, συνταξιούχους, καρκινοπαθείς, απόκληρους, μετανάστες, πάσχοντες κι όλους όσοι πέπρωται να οδηγηθούν
στην «τελική λύση».
Στη μετατροπή δηλαδή της Ευρώπης σε φέουδα και προτεκτοράτα. Κατεχόμενων ζωών και ειδικών οικονομικών ζωνών.
«Ο καπιταλισμός μπορεί να σκοτώσει το ανθρώπινο είδος», έλεγε ο Σαντιάγο Καρίγιο, που πέθανε προ ημερών.
Αυτό ακριβώς κάνει τώρα αυτό το σύστημα! Ασύδοτο πλέον και χωρίς αντίπαλο δέος, εν πρώτοις σκοτώνει την ανθρωπιά μέσα στον άνθρωπο. Δηλαδή εκφασίζει τις κοινωνίες.
Ηδη οι δημοκρατίες έχουν αποσαθρωθεί - ο Γιωργάκης πέρασε το Μνημόνιο απ' τη Βουλή με αντισυνταγματική ψηφοφορία (των 151 αντί των 180), όπως και τώρα
πάει να περάσει ο Σαμαράς το τρέχον θανάσιμο πακέτο με Ενα Αρθρο (αριθμός 1) -
κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που βαδίζουν στον ίδιο μονόδρομο με τους εκβιασμούς, τα χαράτσια και τα αναγκαστικά μέτρα.
Χαράτσια μας επέβαλαν οι Οθωμανοί (μικρότερα, είναι η αλήθεια, απ' το 23% του Φ.Π.Α.).
Και αναγκαστικά μέτρα μάς επέβαλαν οι Ναζί (όπως το Αναγκαστικό Δάνειο).
Τώρα τους έχουμε και τους δύο μαζί πάλι στον σβέρκο μας.
Τα μέτρα που πρόκειται να λάβουν οι συνεργάτες της φράου Μέρκελ φον Ζήμενς συνιστούν πογκρόμ κατά των φορολογουμένων χάριν των φοροφυγάδων, πογκρόμ των τοκογλύφων εναντίον των εργαζόμενων - και τα διαπράττουν αυτοί που μας έφεραν έως εδώ υπό την προστασία εκείνων που θα μας πάνε ακόμα παρακάτω.
Η εντολή που εν τέλει υπεξαίρεσαν απ' τον λαό με ψευδείς υποσχέσεις τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης έχει μετατραπεί από καιρό σε εκτέλεση εντολών,
που λαμβάνουν απ' την Τρόικα, εν είδει εκτελεστικού αποσπάσματος οι ίδιοι. Γενίτσαροι, ραγιάδες και γραικύλοι.
Πρόκειται περί πολέμου. Διότι
μετάλλαξη της χώρας (ή όσων απομείνουν απ' αυτήν) σε ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς
εκφοβισμό του λαού,
εκφασισμό της κοινωνίας
και εκτροπή της δημοκρατίας σε ολιγαρχία, δεν γίνεται.
Σε αυτόν τον πόλεμο όλα τα βαριά όπλα, χρήμα, προπαγάνδα, πελατειακές σχέσεις, τα έχει στα χέρια της η εξουσία. Της Διαπλοκής και της Διαφθοράς.
Οσοι στέκονται ή θα σταθούν απέναντι στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, διαθέτουν επίσης βαριά όπλα: την ψυχή τους, την Ιστορία, τα κόμματα και τα συνδικάτα τους - αυτά που συχνά απαξιώνουμε απ' τους καναπέδες μας και σιχτιρίζουμε, βγάζοντας οι ίδιοι με τα χέρια μας τα μάτια μας.
«Η πόλις έχει κοπεί στα δύο», όπως έλεγε ο Σόλων, κι εκτός απ' τους «άτιμους» που αδιαφορούν ή καιροφυλακτούν να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, όλοι οι υπόλοιποι «οφείλουν να πάρουν θέση»,
σε έναν αγώνα, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που μπορεί να είναι μακρόχρονος αλλά θα είναι και ανειρήνευτος.
Ωσπου να φανεί αν αυτή η οπισθοδρόμηση της Ιστορίας που ζούμε τώρα είναι προσωρινή και προοιωνίζεται το επόμενο άλμα προς τα μπρος, ή αν την έχουμε πατήσει, και θα μας πατήσει όλους η «Σιδερένια Φτέρνα»...
Οψόμεθα...
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr στις 21/09/2012