
Καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές οι πολίτες εκφράζουν την κρίσιμη ερώτηση προς τους υποψήφιους δημάρχους και συμβούλους, τι θα κάνουν αν εκλεγούν. Από την αρχή λοιπόν δεν θέτουμε τις σωστές ερωτήσεις και παρασυρόμαστε σε μια λογική ανάθεσης των προβλημάτων μας σε σωτήρες, οι οποίοι μέσα από τα επικοινωνιακά τους επιτελεία δεν παράγουν πολιτική ούτε εκφράζουν απόψεις αλλά κάνουν επαγγελματικό marketing. Μην ξεχνάμε ότι δημοκρατία δεν είναι να έχουμε απλά κάθε 4-5 χρόνια εκλογές, είναι να συμμετέχουμε καθημερινά και μαζικά στους κοινωνικούς χώρους, να συνδιαμορφώνουμε απόψεις και να απομονώνουμε διαπλεκόμενα συμφέροντα και φασιστικές νοοτροπίες. Αντίθετα λοιπόν στο μοντέλο ανάθεσης σε σοφούς και της επαγγελματικής ενασχόλησης με τα κοινά, πρέπει να προτείνουμε άμεση δημοκρατία, ανοιχτές διαδικασίες και μαζικά κινήματα.
Θέτουμε επίσης την ερώτηση αν ο συνδυασμός έχει ηθικά, νέα και ορεξάτα πρόσωπα. Προφανώς η νεολαία οφείλει να είναι η αιχμή του δόρατος σε όλα τα κινήματα και να εμπλέκεται σε όλα τα κεντρικά ζητήματα, οι άνθρωποι που καλούνται να εκπροσωπήσουν τον λαό της πόλης στους θεσμούς να είναι ηθικοί και ορεξάτοι, αλλά δεν φτάνει σε καμία περίπτωση αυτό. Δεν είναι μόνο θέμα προσώπων, είναι και θέμα πολιτικών επιλογών και απόψεων.