Του Χαράλαμπου Μανουσιάδη, Δημοτικού Σύμβούλου Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας...
Η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται ριζοσπαστικά σχήματα που να αντιλαμβάνονται και να απαντάνε συνολικά στα προβλήματα της κοινωνίας, να δημιουργούν πόλους αντίστασης αλλά και σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των απλών ανθρώπων, να μην σφυρίζουν αδιάφορα στα συμφέροντα που εξυπηρετούνται κεντρικά και στην εκμετάλλευση αυτού του οργανωμένου συστήματος. Άλλωστε, οι πολιτικές του πάλαι πότε δικομματισμού, με αποκορύφωμα τα μνημόνια, είναι αυτά που οδήγησαν και οδηγούν τους Δήμους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία στην καταστροφή, την εξαθλίωση και τη φτώχεια. Ένας μονόφθαλμος αγώνας, ενάντια στον "δαίμονα του ταμείου του Δήμου" και όχι ενάντια στην συνολική πολιτική κατάσταση, είναι αν όχι ύποπτος, τουλάχιστον ανούσιος. Δυο απλά πράγματα μπορούν να βεβαιώσουν αυτή τη διαπίστωση:
1)Η χρηματοδότηση στους Δήμους, την παιδεία και την υγεία έχει μειωθεί πάνω από 50%, στα πλαίσια του συνολικού και συνεχούς σχεδίου να διασωθούν τα κέρδη των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων μέσα στην κρίση. Δεδομένου αυτού, σε όλους σχεδόν τους Δήμους, ακόμα και ο πιο αγνός και καθαρός Δήμαρχος, με τις καλύτερες διαχειριστικές ικανότητες, δεν μπορεί να σώσει τίποτα. Από την άλλη, τα κατά περιπτώσεις υπερβολικά έξοδα των Δήμων -τα οποία δεν είναι και τόσο "φουσκωμένα" όπως μας τα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ- δεν συγκρίνονται ούτε κατά διάνοια με τα δισεκατομμύρια που χάνονται από την κεντρική χρηματοδότηση. Επίσης τις περισσότερες φορές, ήταν κακοδιαχείριση και ύποπτες υπερ-τιμολογήσεις από τα ίδια τα στελέχη των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που εφάρμοζαν παράλληλα τις αντιλαικές πολιτικές.
Δηλαδή, οι ίδιοι που κεντρικά μας εξοντώνουν, ήταν οι ίδιοι που και σε επίπεδο Δήμων "κακο-διαχειρίστηκαν", είναι και οι ίδιοι που εμφανίζονται ξανά σε πολλούς Δήμους ως τωρινοί ή μελλοντικοί "καλοί διαχειριστές" της κατάστασης, δίνοντας μάλιστα συμβουλές να μην μας αφορά η κεντρική πολιτική σκηνή.
2)Τι νόημα έχει, ακόμα και αν δεν ίσχυε το πρώτο, να υπήρχε ένας Δήμος που να πήγαινε άριστα και λαμπρά, την ίδια ώρα που οι δημότες του δεν θα είχαν δουλειά, ασφάλιση, αξιοπρέπεια; Πως ακριβώς θα απολάμβαναν οι δημότες τις υπηρεσίες με άδειο πορτοφόλι και με την ανησυχία τα παιδιά τους να μην αρρωστήσουν από το κρύο ή από την ασιτία; Και για να γίνουμε ακόμα περισσότερο ρεαλιστές, το κράτος δεν θα "ρούφαγε" το πλεόνασμα, προιόν της καλής διαχείρισης που υποτίθεται θα έσωνε τον Δήμο, για να καλύψει τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων σε αυτή τη "κρίσιμη" όπως θα έλεγε στιγμή, αφού ο Δήμαρχος θα σφύριζε αδιάφορα για την κεντρική πολιτική και θα ασχολιόταν μόνο με την "καλή διαχείριση";
Άρα, μόνο για χαζούς ψάχνει ή είναι εκτός πραγματικότητας, όποιος δηλώνει ότι χρειάζεται μόνο "καλοδιαχείριση" και όχι συνολική πολιτική αντιμετώπιση με ξεκάθαρες αντιμνημονιακές και κατά της εκμετάλλευσης του κέρδους πολιτικές από τα δημοτικά σχήματα. Οι δηλώσεις ορισμένων Δημάρχων που προέρχονται από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, περί "σωστής και νοικοκυρεμένης διαχείρισης", κρύβουν άλλα πράγματα, καθώς έτσι εξυπηρετούν και ακολουθούν απολύτως τις πολιτικές της κυβέρνησης (ελαστικές σχέσεις εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, τροφεία κ.τ.λ.), προβάλλοντας σαν επιχείρημα το γνωστό σε όλους εκβιαστικό και πονηρό "δεν γίνεται αλλιώς". Βέβαια είναι αστείο, αν όχι εξοργιστικό,οι άνθρωποι που τόσα χρόνια γυρόφερναν και διοικούσαν στις δημοτικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να μιλάνε για σωστή διαχείριση. Από ποιον θα μας σώσουν, από τον ίδιο τους τον εαυτό; Όσοι γενικά εμφανίζονται ως γνώστες και τεχνοκράτες, ως ικανοί διαχειριστές, σφυρίζοντας αδιάφορα για την κεντρική πολιτική σκηνή -καθώς ο κόσμος καταδικάζει τις πολιτικές που στηρίζουν και δεν πρόκειται να τους ακολουθήσει αν τις προβάλουν δημόσια- έχουν συμβάλει και συμμετέχει, είτε μέσω του ΠΑΣΟΚ, είτε μέσω της ΝΔ, στην διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και δεν μιλάμε για τα τελευταία χρόνια μόνο, αναφερόμαστε σε δεκαετίες "παιχνιδιού" και επαναλαμβανόμενων επιτηδευμένων "λαθών".
Βασική προϋπόθεση για την διάσωση και την αναστήλωση των Δήμων, είναι η σαφής αντι-μνημονιακή κατεύθυνση, η πορεία της αντίστασης, της ανατροπής και του επαναπροσδιορισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι δήθεν "καλές διαχειρίσεις" κρύβουν πονηρούς υποστηριχτές των μνημονιακών πολιτικών, οι οποίοι όχι μόνο καλή διαχείριση δεν θα κάνουν, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό των "εξυπηρετήσεων", αλλά θα βοηθήσουν και την κυβέρνηση στο έργο της. Η κοινωνία δεν έχει καταδικάσει μόνο τις ταμπέλες "ΠΑΣΟΚ" και "ΝΔ", όποτε όποιος τις αρνηθεί γλίτωσε. Έχει καταδικάσει σε μεγάλο βαθμό την εκμετάλλευση, το "κουστούμι", την τέχνη του κέρδους και της ψυχρής λογικής. Έχει αναδείξει κινήματα, πρωτοβουλίες, ανατροπές, και άλλους τρόπους σκέψης για τον διάλογο, την Δημοκρατία και την δικαιοσύνη των αγαθών και της εργασίας. Έτσι θα προχωρήσει η κοινωνία και και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δημιουργώντας δημοτικές κινήσεις με στόχο Δήμους-κύτταρα αντίστασης, δημοκρατίας και αλληλεγγύης.
Η τοπική αυτοδιοίκηση χρειάζεται ριζοσπαστικά σχήματα που να αντιλαμβάνονται και να απαντάνε συνολικά στα προβλήματα της κοινωνίας, να δημιουργούν πόλους αντίστασης αλλά και σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των απλών ανθρώπων, να μην σφυρίζουν αδιάφορα στα συμφέροντα που εξυπηρετούνται κεντρικά και στην εκμετάλλευση αυτού του οργανωμένου συστήματος. Άλλωστε, οι πολιτικές του πάλαι πότε δικομματισμού, με αποκορύφωμα τα μνημόνια, είναι αυτά που οδήγησαν και οδηγούν τους Δήμους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία στην καταστροφή, την εξαθλίωση και τη φτώχεια. Ένας μονόφθαλμος αγώνας, ενάντια στον "δαίμονα του ταμείου του Δήμου" και όχι ενάντια στην συνολική πολιτική κατάσταση, είναι αν όχι ύποπτος, τουλάχιστον ανούσιος. Δυο απλά πράγματα μπορούν να βεβαιώσουν αυτή τη διαπίστωση:
1)Η χρηματοδότηση στους Δήμους, την παιδεία και την υγεία έχει μειωθεί πάνω από 50%, στα πλαίσια του συνολικού και συνεχούς σχεδίου να διασωθούν τα κέρδη των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων μέσα στην κρίση. Δεδομένου αυτού, σε όλους σχεδόν τους Δήμους, ακόμα και ο πιο αγνός και καθαρός Δήμαρχος, με τις καλύτερες διαχειριστικές ικανότητες, δεν μπορεί να σώσει τίποτα. Από την άλλη, τα κατά περιπτώσεις υπερβολικά έξοδα των Δήμων -τα οποία δεν είναι και τόσο "φουσκωμένα" όπως μας τα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ- δεν συγκρίνονται ούτε κατά διάνοια με τα δισεκατομμύρια που χάνονται από την κεντρική χρηματοδότηση. Επίσης τις περισσότερες φορές, ήταν κακοδιαχείριση και ύποπτες υπερ-τιμολογήσεις από τα ίδια τα στελέχη των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που εφάρμοζαν παράλληλα τις αντιλαικές πολιτικές.
Δηλαδή, οι ίδιοι που κεντρικά μας εξοντώνουν, ήταν οι ίδιοι που και σε επίπεδο Δήμων "κακο-διαχειρίστηκαν", είναι και οι ίδιοι που εμφανίζονται ξανά σε πολλούς Δήμους ως τωρινοί ή μελλοντικοί "καλοί διαχειριστές" της κατάστασης, δίνοντας μάλιστα συμβουλές να μην μας αφορά η κεντρική πολιτική σκηνή.
2)Τι νόημα έχει, ακόμα και αν δεν ίσχυε το πρώτο, να υπήρχε ένας Δήμος που να πήγαινε άριστα και λαμπρά, την ίδια ώρα που οι δημότες του δεν θα είχαν δουλειά, ασφάλιση, αξιοπρέπεια; Πως ακριβώς θα απολάμβαναν οι δημότες τις υπηρεσίες με άδειο πορτοφόλι και με την ανησυχία τα παιδιά τους να μην αρρωστήσουν από το κρύο ή από την ασιτία; Και για να γίνουμε ακόμα περισσότερο ρεαλιστές, το κράτος δεν θα "ρούφαγε" το πλεόνασμα, προιόν της καλής διαχείρισης που υποτίθεται θα έσωνε τον Δήμο, για να καλύψει τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων σε αυτή τη "κρίσιμη" όπως θα έλεγε στιγμή, αφού ο Δήμαρχος θα σφύριζε αδιάφορα για την κεντρική πολιτική και θα ασχολιόταν μόνο με την "καλή διαχείριση";
Άρα, μόνο για χαζούς ψάχνει ή είναι εκτός πραγματικότητας, όποιος δηλώνει ότι χρειάζεται μόνο "καλοδιαχείριση" και όχι συνολική πολιτική αντιμετώπιση με ξεκάθαρες αντιμνημονιακές και κατά της εκμετάλλευσης του κέρδους πολιτικές από τα δημοτικά σχήματα. Οι δηλώσεις ορισμένων Δημάρχων που προέρχονται από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, περί "σωστής και νοικοκυρεμένης διαχείρισης", κρύβουν άλλα πράγματα, καθώς έτσι εξυπηρετούν και ακολουθούν απολύτως τις πολιτικές της κυβέρνησης (ελαστικές σχέσεις εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, τροφεία κ.τ.λ.), προβάλλοντας σαν επιχείρημα το γνωστό σε όλους εκβιαστικό και πονηρό "δεν γίνεται αλλιώς". Βέβαια είναι αστείο, αν όχι εξοργιστικό,οι άνθρωποι που τόσα χρόνια γυρόφερναν και διοικούσαν στις δημοτικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να μιλάνε για σωστή διαχείριση. Από ποιον θα μας σώσουν, από τον ίδιο τους τον εαυτό; Όσοι γενικά εμφανίζονται ως γνώστες και τεχνοκράτες, ως ικανοί διαχειριστές, σφυρίζοντας αδιάφορα για την κεντρική πολιτική σκηνή -καθώς ο κόσμος καταδικάζει τις πολιτικές που στηρίζουν και δεν πρόκειται να τους ακολουθήσει αν τις προβάλουν δημόσια- έχουν συμβάλει και συμμετέχει, είτε μέσω του ΠΑΣΟΚ, είτε μέσω της ΝΔ, στην διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Και δεν μιλάμε για τα τελευταία χρόνια μόνο, αναφερόμαστε σε δεκαετίες "παιχνιδιού" και επαναλαμβανόμενων επιτηδευμένων "λαθών".
Βασική προϋπόθεση για την διάσωση και την αναστήλωση των Δήμων, είναι η σαφής αντι-μνημονιακή κατεύθυνση, η πορεία της αντίστασης, της ανατροπής και του επαναπροσδιορισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι δήθεν "καλές διαχειρίσεις" κρύβουν πονηρούς υποστηριχτές των μνημονιακών πολιτικών, οι οποίοι όχι μόνο καλή διαχείριση δεν θα κάνουν, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό των "εξυπηρετήσεων", αλλά θα βοηθήσουν και την κυβέρνηση στο έργο της. Η κοινωνία δεν έχει καταδικάσει μόνο τις ταμπέλες "ΠΑΣΟΚ" και "ΝΔ", όποτε όποιος τις αρνηθεί γλίτωσε. Έχει καταδικάσει σε μεγάλο βαθμό την εκμετάλλευση, το "κουστούμι", την τέχνη του κέρδους και της ψυχρής λογικής. Έχει αναδείξει κινήματα, πρωτοβουλίες, ανατροπές, και άλλους τρόπους σκέψης για τον διάλογο, την Δημοκρατία και την δικαιοσύνη των αγαθών και της εργασίας. Έτσι θα προχωρήσει η κοινωνία και και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δημιουργώντας δημοτικές κινήσεις με στόχο Δήμους-κύτταρα αντίστασης, δημοκρατίας και αλληλεγγύης.
