Του Ζαχαρία Ζούπη, Δημοτικού Συμβούλου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ»
Η έρευνα που πραγματοποίησε η OPINION POLL λίγες βδομάδες πριν, συνάντησε την καχυποψία αν όχι την εχθρότητα ενός ποσοστού αιρετών. Αναμενόμενο ήταν άλλωστε. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει εκπαιδευτεί για να ακούει όσα το βολεύουν και τα αποτελέσματα της έρευνας ούτε «χαρίζονταν», ούτε «στρογγυλοποιούσαν» τις καταστάσεις. Αντίθετα αναδείκνυε ωμά την σκληρή πραγματικότητα για το πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες την Αυτοδιοίκηση και τους αιρετούς. Αυτή είναι η δουλειά των εταιρειών δημοσκοπήσεων. Έτσι νομίζω τουλάχιστον εγώ.
Υπενθυμίζω ορισμένα στοιχεία. Οχτώ στους δέκα πολίτες δήλωναν ότι υπάρχει διαφθορά στους Δήμους και επτά στους δέκα ότι υπάρχει αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείρισή τους. Υπό την επίδραση αυτής της αντίληψης, οι επτά στους δέκα χαρακτήριζαν αναγκαία πρωτοβουλία την θέσπιση του Παρατηρητήριου για τους Δήμους και πάνω από τους μισούς ότι οι Δήμοι θα πρέπει να φροντίζουν να καλύπτουν οι ίδιοι τα ελλείμματα που δημιουργούν και να μην τα καλύπτει το Κράτος .
Ήταν προφανές ότι το κύμα αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος της χώρας δεν θα άφηνε και δεν αφήνει ανέγγικτο τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης. Πως θα μπορούσε άλλωστε, όταν οι Δήμοι διαχειρίζονται σημαντικούς πόρους και όταν η αποτελεσματικότητά τους δεν ικανοποιεί τους πολίτες? Δεν είναι τυχαίο ότι σε έρευνες που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο οι Δήμαρχοι κρίνονται πολύ αυστηρά και συχνά πια στις προτιμήσεις των πολιτών αναδεικνύεται ο ΚΑΝΕΝΑΣ.
Παρ'όλα αυτά στους διαδρόμους του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ ακούγονταν σχόλια για την έρευνα. Η μετάθεση των ευθυνών, η αυτοβαθμολόγηση με άριστα και η συνωμοσιολογία δεν είναι νέες παθογένειες.
Έλα που λίγες βδομάδες μετά, δημοσιοποιήθηκε η έρευνα της ALCO. Οι απαντήσεις για την εμπιστοσύνη στους θεσμούς έκρυβαν οδυνηρή έκπληξη και πάλι για τους αμφιβάλλοντες αυτοδιοικητικούς. Το 62% δήλωνε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στην Αυτοδιοίκηση! Το συντριπτικό αυτό ποσοστό είναι πρωτοφανές για την Αυτοδιοίκηση και την φέρνει σχεδόν στα ίσα όσον αφορά την αμφισβήτηση που δέχεται με θεσμούς όπως η Βουλή, το συνδικαλιστικό κίνημα, τα Κόμματα. Είναι λίγο καλύτερα μεν, αλλά ουσιαστικά στα ίσα.
Είναι φανερό και όποιος θέλει ας το καταλάβει. Το μοντέλο της Αυτοδιοίκησης που γνωρίσαμε ιδιαίτερα μετά την δεκαετία του ΄80 τελειώνει αν δεν τέλειωσε. Το μοντέλο που διορίζει όσους θέλει και μετά φωνάζει για ελλείμματα τέλειωσε. Το μοντέλο του Δημάρχου που χρησιμοποιεί τον Δημοτικό μηχανισμό πελατειακά και αναξιοκρατικά τέλειωσε. Το μοντέλο του Δημάρχου που χρησιμοποιεί τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ως παραμάγαζα τέλειωσε. Το μοντέλο του Δήμου που οι Υπηρεσίες του δεν εργάζονται και πολλές εργασίες ( π.χ μελέτες έργων κ.λ.π ) δίνονται αφειδώς σε εξωτερικούς συνεργάτες χωρίς κανείς να φωνάζει σ’αυτές τις περιπτώσεις για ιδιωτικοποίηση τέλειωσε. Ας φωνάζουν κάποιοι υποκριτικά ενάντια στο Μνημόνιο και ας σηκώνουν δήθεν τις σημαίες της διεκδίκησης απέναντι στο Κράτος. Οι πολίτες δεν πείθονται πια. Γνωρίζουν η εν πάσει περιπτώσει έχουν την άποψη ότι πολλοί που φωνάζουν είναι πρωταγωνιστές σε φαινόμενα κακοδιαχείρισης, αδιαφάνειας, ετσιθελισμού. Έχουν αυτή την άποψη και έχω την αίσθηση, ότι σε ενάμισυ χρόνο θα το δείξουν.
Η Αυτοδιοίκηση λοιπόν φαίνεται ότι δεν είναι στα καλύτερά της. Όχι λόγω μόνο της περικοπής φόρων, αλλά και του τρόπου διοίκησης των Δήμων τις τελευταίες δεκαετίες. Όσες δυνάμεις πονάνε τον θεσμό θα πρέπει να το δείξουν με πρωτοβουλίες αυτοκάθαρσης, διαφάνειας, αξιοκρατίας, κοινωνικής αλληλεγγύης. Διαφορετικά θα δεχτούν ένα διπλό κύμα. Το ένα θα προέρχεται από τα πάνω, με συνεχείς θεσμικές αλλαγές. Το άλλο και πιο ισχυρό, θα προέρχεται από τους ίδιους τους πολίτες. Και τα δύο θα πρέπει να αναμένονται συντριπτικά…
Έλα που λίγες βδομάδες μετά, δημοσιοποιήθηκε η έρευνα της ALCO. Οι απαντήσεις για την εμπιστοσύνη στους θεσμούς έκρυβαν οδυνηρή έκπληξη και πάλι για τους αμφιβάλλοντες αυτοδιοικητικούς. Το 62% δήλωνε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στην Αυτοδιοίκηση! Το συντριπτικό αυτό ποσοστό είναι πρωτοφανές για την Αυτοδιοίκηση και την φέρνει σχεδόν στα ίσα όσον αφορά την αμφισβήτηση που δέχεται με θεσμούς όπως η Βουλή, το συνδικαλιστικό κίνημα, τα Κόμματα. Είναι λίγο καλύτερα μεν, αλλά ουσιαστικά στα ίσα.
Είναι φανερό και όποιος θέλει ας το καταλάβει. Το μοντέλο της Αυτοδιοίκησης που γνωρίσαμε ιδιαίτερα μετά την δεκαετία του ΄80 τελειώνει αν δεν τέλειωσε. Το μοντέλο που διορίζει όσους θέλει και μετά φωνάζει για ελλείμματα τέλειωσε. Το μοντέλο του Δημάρχου που χρησιμοποιεί τον Δημοτικό μηχανισμό πελατειακά και αναξιοκρατικά τέλειωσε. Το μοντέλο του Δημάρχου που χρησιμοποιεί τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ως παραμάγαζα τέλειωσε. Το μοντέλο του Δήμου που οι Υπηρεσίες του δεν εργάζονται και πολλές εργασίες ( π.χ μελέτες έργων κ.λ.π ) δίνονται αφειδώς σε εξωτερικούς συνεργάτες χωρίς κανείς να φωνάζει σ’αυτές τις περιπτώσεις για ιδιωτικοποίηση τέλειωσε. Ας φωνάζουν κάποιοι υποκριτικά ενάντια στο Μνημόνιο και ας σηκώνουν δήθεν τις σημαίες της διεκδίκησης απέναντι στο Κράτος. Οι πολίτες δεν πείθονται πια. Γνωρίζουν η εν πάσει περιπτώσει έχουν την άποψη ότι πολλοί που φωνάζουν είναι πρωταγωνιστές σε φαινόμενα κακοδιαχείρισης, αδιαφάνειας, ετσιθελισμού. Έχουν αυτή την άποψη και έχω την αίσθηση, ότι σε ενάμισυ χρόνο θα το δείξουν.
Η Αυτοδιοίκηση λοιπόν φαίνεται ότι δεν είναι στα καλύτερά της. Όχι λόγω μόνο της περικοπής φόρων, αλλά και του τρόπου διοίκησης των Δήμων τις τελευταίες δεκαετίες. Όσες δυνάμεις πονάνε τον θεσμό θα πρέπει να το δείξουν με πρωτοβουλίες αυτοκάθαρσης, διαφάνειας, αξιοκρατίας, κοινωνικής αλληλεγγύης. Διαφορετικά θα δεχτούν ένα διπλό κύμα. Το ένα θα προέρχεται από τα πάνω, με συνεχείς θεσμικές αλλαγές. Το άλλο και πιο ισχυρό, θα προέρχεται από τους ίδιους τους πολίτες. Και τα δύο θα πρέπει να αναμένονται συντριπτικά…
2-1-2013
zzoupis@ath.forthnet.gr
