Ένα σταγονίσιο σχόλιο στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ που ζητούν την αύξηση των λεωφορειολουρίδων στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα και την καλύτερη οργάνωση των δρομολογίων
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης, stagona4u
Αυτοί που κάνουν συστηματική χρήση λεωφορείων και τρόλεϊ ξέρουν πολύ καλά ότι είναι πολύ χαμηλής ποιότητας η εξυπηρέτησή τους από τα μη σταθερά Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Αν λόγου χάρη κάποιοι επιβάτες παίρνανε την πρωτοβουλία να οργανώσουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας το πιο πιθανό θα'ταν στην εξέλιξή τους να συμμετείχε ένας σημαντικός αριθμός πολιτών. Ένα από τα ράμματα που έχουν για τη γούνα των υπευθύνων για την συγκοινωνία είναι ο μεγάλος χρόνος αναμονής στις στάσεις και ένα άλλο χιαστί με το πρώτο, το γεγονός ότι τα δρομολόγια διαρκούν πολύ, εννοείται σε σχέση με την απόσταση που διανύουν.
Μιά εξήγηση που εύκολα μπορεί να περάσει από το μυαλό του καθενός που ταλαιπωρείται είναι ο όχι ικανοποιητικός αριθμός των διαθέσιμων οχημάτων που πάει πακέτο με το μικρό πλήθος των οδηγών. Όσο για το ότι ο χρόνος που χρειάζονται για να εκτελέσουν λεωφορεία και τρόλεϊ το δρομολόγιό τους είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με την απόσταση, ο πιο εμφανής λόγος είναι η κυκλοφοριακή συμφόρηση που υπάρχει σε αρκετά σημεία της διαδρομής τους, καθώς και ο κακός σχεδιασμός των δρομολογίων.
Υποτίθεται ότι οι λεωφορειολουρίδες είναι μια καλή και δοκιμασμένη λύση που πριν χρόνια επέλεξε η πολιτεία για να λύσει το πρόβλημα του μποτιλιαρίσματος και που στην αρχή όντως ως ένα βαθμό το έλυσε.
Οι λεωφορειολουρίδες δημιουργήθηκαν σε δρόμους που υπήρχαν τουλάχιστον δύο ρεύματα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και πάντα βρίσκονται στο δεξί μέρος. Μια παχιά συνεχόμενη κίτρινη γραμμή τις οριοθετεί. Πάνω στο οδόστρωμά τους οι λέξεις BUS, ΟΑΣΑ και το σήμα που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία τις χαρακτηρίζει.
Τα πρώτα χρόνια λοιπόν, από το συνεκτικό δίκτυο λεωφορειολουρίδων που ανέπτυξε το αρμόδιο υπουργείο σε Αθήνα και Πειραιά προέκυψαν σημαντικά οφέλη. Αυτά συνοψίστηκαν κατόπιν έρευνας στην αύξηση της ταχύτητας των Μ.Μ.Μ. σε 23 χλμ./ώρα., στην βελτίωση της ποιότητας μεταφοράς των επιβατών για να είναι περισσότερο ελκυστικά, στην αύξηση της επιβατικής κίνησης και την μείωση της χρήσης των Ι.Χ. οχημάτων, στην μείωση της κατανάλωσης καυσίμων για τα Μ.Μ.Μ. και την βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών στα αστικά κέντρα.
Με τον καιρό όμως, σε μεγάλα τμήματα των λεωφορειολουρίδων, ιδιαίτερα στα πιο κεντρικά σημεία, άρχισαν να κινούνται άπαντες οι εποχούμενοι και στη συνέχεια ταξιτζήδες και λοιποί γιωταχήδες αργά και σταθερά μετέτρεψαν τμήματά τους σε κανονικές πιάτσες στάθμευσης. Αυτή ήταν και η χαριστική βολή.
Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους του Πειραιά και των γύρω δήμων και ιδιαίτερα στα σημεία που η κυκλοφορία πήζει, θα φανερώσει σε όλους όσους πράγματι ενδιαφέρονται για τη μετακίνηση του κόσμου, το λόγο της μη επίτευξης του σκοπού για τον οποίο φτιάχτηκαν οι λεωφορειολουρίδες.
Έτσι ένα δημόσιο μέτρο που επιλέχτηκε ως μέσον υποστήριξης των μετακινήσεων, ιδιαίτερα των πιο αδύναμων στρωμάτων, στην πράξη έχει ακυρωθεί. Αυτή είναι η αλήθεια και επαφίεται σε όσους ενδιαφέρονται γι'αυτό το θέμα να τη λάβουν σοβαρά υπόψη στους σχεδιασμούς τους και στις διεκδικήσεις τους.
Πράμα που σημαίνει ότι πέρα από την αύξηση των λεωφορειολουρίδων που καλά κάνουν και προτείνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο σημαντικό είναι να προτείνουν μέτρα για να μην χρησιμοποιούνται αυτές ως χώροι στάθμευσης αλλά και κυκλοφορίας των γιώτα χι.
η συνέχεια εδώ
