Η καταστροφική ψευδαίσθηση της μονομερούς διαγραφής του χρέους

του Γ. Βεργόπουλου

Οι απόψεις που υποστηρίζουν την απόρριψη της συμφωνίας με τους δανειστές και την επιστροφή στη δραχμή, στηρίζονται οι περισσότερες σε μια βασική προϋπόθεση. Την μονομερή άρνηση /διαγραφή /κούρεμα του χρέους. Μονομερή, δηλαδή χωρίς συναίνεση των πιστωτών αλλά μέσα από ρήξη με αυτούς. Παρά το ότι αυτό συνήθως δεν δηλώνεται ξεκάθαρα, αποτελεί το μόνο τυπικά λογικό (αν και πολιτικά ανέφικτο) θεμέλιο του θεωρητικού οικοδομήματος.

Στην ουσία, αυτή η θέση για μονομερή άρνηση πληρωμών του χρέους είναι η πραγματική αντιπρόταση στην συμφωνία και όχι η επιστροφή στη δραχμή. Η έξοδος από το Ευρώ είτε προκύπτει σαν αναγκαστικό αποτέλεσμα της άρνησης πληρωμών είτε στηρίζεται στα υποτιθέμενα οφέλη της.

Χωρίς αυτή την φαντασιακή άρνηση του χρέους (υποτίθεται μέσα σε μια νύχτα και με απόφαση μόνον της ελληνικής πλευράς), το σενάριο της δραχμής προϋποθέτει σκληρό και πολυετές μνημόνιο. Γιατί με την δραχμή υποτιμημένη κατά 25% (συντηρητικός υπολογισμός προφανώς) και μια νέα σωρευτική ύφεση λόγω της αποχώρησης από το Ευρώ 20% (κι αυτό συντηρητικό), το χρέος θα ανέλθει άμεσα στο 280% του ΑΕΠ. 

Αντί λοιπόν να ασχολούμαστε περισσότερο με ασκήσεις επί χάρτου για το πώς θα κυμαινόταν η ισοτιμία ενός εθνικού μας νομίσματος και ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ σε πρώτο και δεύτερο χρόνο, ας εξετάσουμε κατά πόσον ισχύει η βασική προϋπόθεση του σεναρίου, δηλαδή αν είναι εφικτή η μονομερής άρνηση του χρέους. Η διαγραφή ή το «κούρεμα» μέρους του χρέους αποτελεί βεβαίως προγραμματική στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ και επίσης είναι θέση της κυβέρνησης. Ο μονομερής όμως χαρακτήρας αυτού του «κουρέματος», η άρνηση πληρωμών ως χρεοκοπία, δεν ήταν ούτε προεκλογική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε δέσμευση ή διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης.

Περί πλεονάσματος...

του Γιώργου Σταθάκη, Αυγή

"Η διακήρυξη ότι "αυξήσαμε το πλεόνασμα και τώρα το επιστρέφουμε" από τη σκοπιά της οικονομικής θεωρίας είναι μια καινοφανής ηλιθιότητα..."

 

Το Μνημόνιο τελειώνει τον Μάιο του 2016. Η τελευταία δόση από τα χρήματα των Ευρωπαίων εταίρων θα δοθεί τον Μάιο του 2014. Στη συνέχεια, υπάρχει δανεισμός μόνο από το ΔΝΤ και τα χρήματα αυτά είναι δεσμευμένα για την αποπληρωμή αποκλειστικά των δανείων του ΔΝΤ. Από τα δημοσιονομικά μέτρα προβλέπεται η εφαρμογή του 75% την περίοδο 2012-13 και των υπόλοιπων την περίοδο 2014-16.
Με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2014-2020, η Ελλάδα καλείται να πληρώσει περίπου 80 δισ. σε τόκους, 20 δισ. προερχόμενα από ιδιωτικοποιήσεις και 60 δισ. από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, την περίοδο αυτή. Το πλεόνασμα θα έπρεπε να είναι μηδέν για το 2013 και σταδιακά να αυξηθεί στο 4,5% του ΑΕΠ το 2016 ή περίπου 9 δισ. ετησίως και εκεί να παραμείνει μέχρι το 2020. Ακόμα υπάρχει ένα κενό χρηματοδοτικό, της τάξης των 11 δισ., για το 2014-15, που μένει να αποφασιστεί πώς θα καλυφθεί. Η αναθεώρηση του Μεσοπρόθεσμου έχει ορισθεί για τον Μάιο του 2014.
Με βάση τη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2011 σχετικά

Welt: Τρεις Έλληνες δήμαρχοι που πέτυχαν

«Υπάρχει και άλλος τρόπος» είναι ο τίτλος εκτενούς ρεπορτάζ στη γερμανική εφημερίδα Welt που αναφέρεται στις επιτυχείς προσπάθειες τριών Eλλήνων δημάρχων να βάλουν σε τάξη τα του οίκου τους.

Το ρεπορτάζ ξεκινά με το παράδειγμα του δημάρχου Χανίων Μανώλη Σκουλάκη, ο οποίος έχοντας εκλεγεί δέκα φορές βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ αλλά και έχοντας διατελέσει τρεις φορές υφυπουργός Υγείας «εκπροσωπεί ακριβώς εκείνη την παραδοσιακή πολιτική τάξη, με την οποία είναι τόσο δυσαρεστημένοι σήμερα οι Έλληνες. Ωστόσο επειδή είναι κακό ένα σύστημα, δε σημαίνει ότι αυτό πρέπει να ισχύει και για τους ανθρώπους του. Από τη στιγμή που έγινε δήμαρχος Χανίων ο Σκουλάκης δείχνει τι δυνατότητες υπάρχουν, όταν παίρνει κανείς τα πράγματα στα χέρια του». 

Μέσα σε διάστημα 18 μηνών εξοφλήθηκε σχεδόν το σύνολο των χρεών της πόλης, περί τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Την ίδια ώρα τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 10 εκατομμύρια ευρώ και αυτό παρότι οι κρατικές επιχορηγήσεις μειώθηκαν κατά 30 %. Πώς γίνεται αυτό; «Η απάντηση του Σκουλάκη είναι τόσο απλή όσο και επαναστατική αυτές τις μέρες στην Ελλάδα: με εξορθολογισμό των εξόδων και μείωση των λειτουργικών δαπανών». Επίσης εισήχθησαν νέοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, αυξήθηκαν τα έσοδα μέσω της επιβολής, για παράδειγμα, ορισμένων νέων τελών, ενώ σημαίνοντα ρόλο έπαιξε η αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων μέσω των οποίων χρηματοδοτήθηκαν -μόνον το τελευταίο εξάμηνο- 18 συνολικά πρότζεκτ.