Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Η "ευαισθησία" της Κυριακής...



Την εβδομάδα που πέρασε είχαν προγραμματιστεί  3 ή 4 συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Φυσικά και δεν υπήρξε η δημοσίευση των προσκλήσεων στην ιστοσελίδα του Δήμου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 67 παράγραφος 4 του «Καλλικράτη». Ίσως δεν θεωρούν απαραίτητο οι εκλεγμένοι να γνωρίζουν οι πολίτες τις ημέρες των συνεδριάσεων ή τα θέματα, μιας και εκτός της διοίκησης, καμία παράταξη δεν έχει φέρει το θέμα για να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση αυτή.

Την εβδομάδα που πέρασε είχαν προγραμματιστεί συμβούλια για το μέλλον της ΔΗΚΕΠΑ, για τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα και ένα συμβούλιο για μια σειρά θέματα τα οποία  έχουν σχέση με την καθημερινότητα του πολίτη, τα οποία σέρνονται από συμβούλιο σε συμβούλιο και δεν ψηφίζονται ποτέ, λόγω έλλειψης απαρτίας.
Η ιστορία βέβαια είναι γνωστή. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι μαζεύονται οπότε θέλουν, σχηματίζουν την απαραίτητη πλειοψηφία, ψηφίζουν ό,τι τους ενδιαφέρει και μετά αποχωρούν. Την Πέμπτη υπό την πίεση των ευθυνών για την τραγωδία της ΔΗΚΕΠΑ μαζεύτηκαν με τα γνωστά αποτελέσματα...

Την Κυριακή, ημέρα τιμής και μνήμης για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, σχηματίστηκε και πάλι μια ευκαιριακή οριακή πλειοψηφία, 1 ώρα μετά την προγραμματισμένη ώρα συνεδρίασης και ψηφίστηκε το Τεχνικό Πρόγραμμα και ο Προϋπολογισμός, κορυφαία θέματα για τα οποία ο νομοθέτης προβλέπει ακόμα και διαβούλευση. Τα θέματα αυτά σε γειτονικούς δήμους για πολλές μέρες βρίσκονται στην ιστοσελίδα του δήμου  και σε πολλές περιπτώσεις αναπτύσσεται διάλογος με τους δημοτικούς συμβούλους και τη διοίκηση.
Όμως η "ευαισθησία" της Κυριακής δεν παρατηρείται και για τα τριάντα περίπου  θέματα τα οποία μεταφέρονται από προηγούμενα συμβούλια, κάποια έχουν χαρακτηριστεί  "αιωνίως μεταφερόμενα" (μεταφέρονται από την 26η συνεδρίαση και βρισκόμαστε στη 47η) και αφορούν αιτήματα των δημοτών, φορέων, αιτήματα που βελτιώνουν την καθημερινότητα στην πόλη. Δυστυχώς για τα θέματα αυτά κανένας δεν έχει την γενναιότητα να επιμείνει για να συζητηθούν, να αρθογραφήσει, να διαμαρτυρηθεί τέλος πάντως  ή να  επιμείνει να αποσυρθούν οριστικά από την ημερήσια διάταξη!

Ψιλά γράμματα θα πείτε, εδώ ο κόσμος καίγεται, εργαζόμενοι δεν πληρώνονται, υπηρεσίες υποβαθμίζονται... και ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα!
Αλλά να, ίσως κάπως έτσι τα οράματα και οι υποσχέσεις στους πολίτες οδηγούνται στην ασφάλεια του συστήματος και στα πρώτα βήματα του «πολικαντισμού»
Μέρα που είναι!