Από το άρθρο "Γιατί έχασε (τόσο πολύ) ο Τσίπρας" της Βασιλικής Σιούτη lifo:
- Επί τέσσερα χρόνια δεν κατάφερε να πείσει ότι μπορεί να είναι καλύτερος από τον πρωθυπουργό της «χειρότερης κυβέρνησης», ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της.
- Η επιθετική και τοξική ρητορική, αντί θετικής πολιτικής πρότασης, έκαναν μάλλον ζημιά, όπως και τα υβριστικά και ακραία συνθήματα κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη αντί πολιτικής κριτικής. Άλλωστε το πολιτικό στίγμα του Αλέξη Τσίπρα έχει εδώ και καιρό περιοριστεί σε έναν απολίτικο «αντιμητσοτακισμό» και σχεδόν τίποτα παραπάνω. Αυτό αποτέλεσε και κριτήριο για την επιλογή κάποιων υποψηφίων βουλευτών. Αρκεί να βρίζεις τον Μητσοτάκη για να γίνεις δεκτός στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Στην προεκλογική ομιλία του στα Γιάννενα εγκωμίασε ακόμα και τη Νέα Δημοκρατία, λέγοντας ότι είναι μια παράταξη που σέβεται και έχει προσφέρει, ενώ κατηγορούσε ξανά μόνο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
- Τα συνθήματα του ήταν όλα κλεμμένα από το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘80, ακόμα και το πρόγραμμά του το ονόμασε «Συμβόλαιο Αλλαγής», Εκτός τόπου και χρόνου δηλαδή.
- Η πρόταση για κυβέρνηση συνεργασίας (και) προς τον Γ. Βαρουφάκη, που έφερε στην επικαιρότητα το σχέδιο «Δήμητρα», τρόμαξε αρκετούς και θύμισε στον κόσμο το πρώτο εξάμηνο του 2015.
- Μιλούσε για «προοδευτική κυβέρνηση» και όλοι οι πιθανοί εταίροι του έλεγαν όχι. Μετά άρχισε να τους κατηγορεί και αυτός.
- Οι παλινωδίες του Αλέξη Τσίπρα, μια με την κυβέρνηση ηττημένων, μετά ανοχής και μετά ειδικού σκοπού, που άφησε ανοιχτό ως ενδεχόμενο, κατέδειξαν ότι δεν υπήρχε κανένα πραγματικά επεξεργασμένο σχέδιο και η αφήγηση αυτή κατέρρευσε πριν πάει στην κάλπη.
- Ο Γιώργος Κατρούγκαλος και οι θέσεις του για τις ασφαλιστικές εισφορές τρόμαξαν τους ελεύθερους επαγγελματίες, κι έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του.
- Το κάλεσμα στους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη, έστω και αν έγινε προς το τέλος, τον έβλαψε γιατί αποκάλυψε τον πολιτικό αμοραλισμό του. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε το μπλόκο στον Κασιδιάρη, πολλοί τον κατηγόρησαν ότι το έκανε επειδή προσβλέπει στις ψήφους των οπαδών του, κάτι που αρνήθηκε. Λίγες μέρες μετά όμως, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχτηκε δημόσια ότι τον ενδιαφέρουν αυτές οι ψήφοι.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισε ότι έχει αξιόπιστο πρόγραμμα, αλλά ούτε σε επίπεδο προσώπων υπήρξε ουσιαστική ανανέωση. Οι ίδιοι που αποδοκιμάστηκαν στις εκλογές του 2019 συνεχίζουν να πλαισιώνουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα. Τα καινούργια πρόσωπα που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας στο κόμμα ήταν ο Βαγγέλης Αντώναρος και η Πόπη Τσαπανίδου, που εκ του αποτελέσματος, όχι μόνο δεν προσέθεσαν κάτι, αλλά μάλλον αφαίρεσαν κιόλας. Η κυρία Τσαπανίδου ως εκπρόσωπος του κόμματος αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να εκφέρει πολιτικό ρόλο, ενώ η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ από τον Ευάγγελο Αντώναρο σε διάφορα πάνελ έκανε να μοιάζει με παρωδία το «αντιδεξιό μέτωπο» στο οποίο καλούσε ο Αλέξης Τσίπρας τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Τι θα γίνει τώρα; Στον ΣΥΡΙΖΑ το κλίμα είναι πολύ βαρύ και υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για την ηγεσία. Σε ένα ευρωπαϊκό αστικό κόμμα, ή όπως ήταν ο Συνασπισμός παλιά, μετά από μια τέτοια συντριπτική ήττα, οποιοσδήποτε άλλος αρχηγός θα παραιτούνταν. Ο Τσίπρας, σίγουρος ότι θα έχανε με μικρή διαφορά, είχε πει, όπως του θύμισαν εχθές και δημοσιογράφοι της Αυγής, ότι δεν θα μπορούσε να σταθεί με μεγαλύτερη διαφορά από 6%. Και μπορεί να έχασε με 20%, ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια έχει χτίσει ένα αρχηγικό κόμμα ασφυκτικά ελεγχόμενο.
Ο Τσίπρας είναι πολύ καλός στις μπλόφες και στο κομματικό παιχνίδι, οπότε κάτι μπορεί να σκεφτεί για το πώς θα επιβιώσει στο κόμμα του. Για την ώρα ζητά από την (υποτιθέμενη) εσωκομματική αντιπολίτευση να μην εκδηλώσει «εσωστρέφεια». Στον Κυριάκο Μητσοτάκη όμως προσέφερε μια μεγάλη νίκη με τον τρόπο που τον αντιπολιτεύτηκε, δικαιώνοντας τον Νίκο Ανδρουλάκη που υποστήριζε ότι ο μεγαλύτερος χορηγός του Μητσοτάκη είναι ο Τσίπρας.
