Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Ο Θεός και το χρέος...

Κατεβαίνει στη βουλή των Ελλήνων ο Θεός και μεταξύ των άλλων λέει τα εξής:
“Ακούστε, ρεμάλια... Αποφάσισα να σας χαρίσω όλο το χρέος και να πριμοδοτήσω τη χώρα με άλλα τόσα ευρώ, ώστε να αναπτυχθεί και να μεγαλουργήσει. Επίσης, αποφάσισα να λύσω τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το σκοπιανό και το αλβανικό ζήτημα και εφεξής οι λαοί αυτοί θα ζούνε σε απόλυτη αρμονία μαζί σας.
Τέλος, θα ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα, θα σας υποδείξω συγκεκριμένα μέρη, όπου θα βγάλετε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και πολύτιμα μέταλλα και χαρίζω όλα τα δάνεια των Ελλήνων προς τις τράπεζές τους”.
Στο άκουσμα όλων αυτών, το ελληνικό κοινοβούλιο σείεται από ιαχές, χειροκροτήματα και αγκαλιάσματα όλων των παρατάξεων.

Ο Θεός, τους κάνει νεύμα να καθίσουν κάτω και τους λέει: “Μισό λεπτό, ρεμάλια... Ακούστε και το τελευταίο: Θέλω από εσάς, όμως, να κάνετε και μια μικρή ελάχιστη παραχώρηση σε όλα αυτά που δίνω στη χώρα που αγαπάτε…”.
Οι βουλευτές ωρύονται από τα έδρανα ενθαρρύνοντας τον Θεό να συνεχίσει και αυτός λέει…“Θα ήθελα, όσοι έχουν εκλεγεί την τελευταία 20ετία να φύγουν και να μην ξαναβάλουν ποτέ ξανά υποψηφιότητα σε κυβερνητική θέση”.
Η βουλή παγώνει και οι βουλευτές αποσύρονται για να το σκεφτούν.
Σε δύο ώρες, εκδίδονται πύρινες ανακοινώσεις από τα κόμματα που καταγγέλλουν την επέμβαση ξένου παράγοντα στη χώρα και την προώθηση εκβιαστικών διλημμάτων για την υποδούλωση της χώρας και του λαού της ενώ πολλά ΜΜΕ μιλούν για θεσμική εκτροπή από την χωρίς κανένα λόγο απρόκλητη και θρασεία επέμβαση του θεού στο εσωτερικό μιας ανεξάρτητης δημοκρατίας. (παλιό ανέκδοτο!)