Μία γνώμη για την αντιμετώπιση της μελισσανιδίλας...

Μία γνώμη για την αντιμετώπιση της μελισσανιδίλας εν έτει 2020 σε Δραπετσώνα , Κερατσίνι, Πέραμα και Δ.Πειραιά
Συντάκτης: Λάκης Ιγνατιάδης

Η γνώμη μου σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος της μελισσανιδίλας, που την έχω ξαναγράψει σε κάποια άρθρα στη σταγόνα, είναι η εξής: 
Εκπρόσωποι από όλες τις δημοτικές παρατάξεις - και λέω όλες, διότι απ'ότι φαίνεται υπάρχει ομοφωνία ως προς το να σταματήσει επιτέλους η μελισσανιδίλα να βλάπτει την υγεία μας - να πάρουν σβάρνα τις γειτονιές και με συζητήσεις με τους κατοίκους και με το μοίρασμα ενημερωτικού φυλλαδίου σε κάθε σπίτι να στήνουν επιτροπές αγώνα σ'αυτές. 

Πολλές και μικρές επιτροπές αγώνα με αίτημα: Το τέλος της μελισσανιδίλας και αφού οι υπουργοί Περιβάλλοντος δεν τολμούν να συγκρουστούν με την Oil One, μόνο εμείς μπρορούμε να το φέρουμε.

Πως; Πλησιάζοντας τον κόσμο. Με ένα συγκεκριμένο και καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα να εργαστούν σκληρά κι από κοινού όλες οι δημοτικές παρατάξεις με στόχο να καλύψουν σε μερικούς μήνες βασικά Δραπετσώνα Χαραυγή και Ευγένεια (είναι οι περιοχές που κυρίως πλήττονται πιο έντονα όποτε εκτονώνουν οι δεξαμενές τα δηλητηριώδη αέρια τους) ώστε στο τέλος να φτιάξουν μία πλατιά επιτροπή κατοίκων διαθέσιμη για ένα έντονο και σκληρό αγώνα διαρκείας. Διαθέσιμοι στις περιπτώσεις που η μελισσανιδίλα πνίγει τις περιοχές τους να κινητοποιούν αμέσως τον κόσμο για διαμαρτυρία.

Το δεύτερο σημαντικό έχει να κάνει με το να προσπαθήσει η δημ.αρχή για να μπουν σ'αυτό το μέτωπο και οι δήμοι Πειραιά και Περάματος, διότι υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι περιοχές αυτών των δήμων πλήττονται από την μελισσανιδίλα.

Εσείς τι λέτε, ο "Άλλος δρόμος" πέρασε από το Καστράκι της Δραπετσώνας;

Συντάκτης:  Λάκης Ιγνατιάδης stagona4U

Εσείς τι λέτε, ο "Άλλος δρόμος" πέρασε από το Καστράκι της Δραπετσώνας;

Και πέρασε και δεν πέρασε, κατά τη γνώμη μου φυσικά. Και εξηγούμαι.

Το Καστράκι επί της Κανάρη, είναι μία έκταση 20 στρεμμάτων, στην άκρη της Δραπετσώνας. Βρίσκεται ανάμεσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ηετιώνειας Πύλης και του καφέ μπαρ Απρόοπτον και έχει μια πολύ όμορφη θέα στο λιμάνι του Πειραιά. Τον χώρο αυτόν τον διεκδικούσε από τον ΟΛΠ ο δήμος Δραπετσώνας για πολλά χρόνια. Τελικά το 2016 παραχωρήθηκε στο δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας, ως μια ακόμα από τις πολλές παράπλευρες ωφέλειες που προέκυψαν στους τέσσερις παραλιμένιους δήμους με την πώληση του ΟΛΠ στην Cosco.
Στο Καστράκι πριν 35 περίπου χρόνια ο δήμος Δραπετσώνας ξεκίνησε να διαμορφώσει τον χώρο και έγιναν κάποια έργα. Το έργο έμεινε ημιτελές και πολλά μαυριδερά ακούστηκαν τότε γι'αυτήν την μη ολοκλήρωση. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια περίπου, ο δήμος Δραπετσώνας κάπως περιποιήθηκε τον χώρο αυτόν, καθαρίστηκε από τα μπάζα και φυτεύτηκαν και κάποια φυτά. Σιγά σιγά έγινε ένα από τα πολλά μικρά βασίλεια της μαργαρίτας. Οι κάτοικοι της περιοχής τον χρησιμοποιούσαν για να βγάζουν βόλτα τους σκύλους τους, να πετούν χαρταετούς και αρκετές φορές πραγματοποιήθηκαν εκεί κάποιες μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις.

Από τη στιγμή που η έκταση αυτή πέρασε οριστικά στο δήμο, η δημ.αρχή αποφάσισε να τον αξιοποιήσει. Προκήρυξε λοιπόν το 2016 έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών ύψους 30 χιλ. ευρώ. Στη συνέχεια μια μελέτη της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου εγκρίθηκε από την Περιφέρεια Αττικής με το ποσόν των 3.568 εκ. ευρώ και έκλεισε με τελικό ποσόν σύμβασης 1.354 εκ. για το έργο αυτό που θα μετατρέψει το Καστράκι σε ένα υπερτοπικό πόλο πράσινου, πολιτισμού και αναψυχής και του οποίου φορεάς εκτέλεσης θα είναι ο δήμος. Για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν στο έργο εδώ . 
Το γεγονός πως μετά από 35 χρόνια, από τότε που ο δήμος παρενέβη για να διαμορφώσει το Καστράκι προς ώφελος των κατοίκων, η δημ.αρχή του Χρ.Βρεττάκου αποφάσισε να προχωρήσει στην μετατροπή του σε χώρο πρασίνου, αναψυχής και πολιτισμού, μας δίνει το δικαίωμα να ισχυριζόμαστε ότι ο "Άλλος δρόμος" πέρασε από το Καστράκι και τα ίχνη του είναι φανερά. Και προφανώς πρόκειται αναμφισβήτητα για μια σημαντική επιλογή της δημ.αρχής και μπράβο της.

 Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Μια ιδέα, κάτι που για τους πολλούς φαντάζομαι ότι στις μέρες μας είναι ψιλά γράμματα, είναι η εξής: