Αλλιώς περίμεναν οι δημότες αυτή τη δημοτική
αρχή! 7 μήνες μετά (5 μήνες διοίκηση+2 ενημέρωση), αντί για αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα, συνέπεια λόγων
και έργων εισπράττουν αναβλητικότητα, μετάθεση ευθυνών στους προηγούμενους, επανάληψη
του ίδιου μοτίβου διοίκησης που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια.
Στο διάστημα αυτό, κάποιες φορές, κυριάρχησαν επιλογές στενής αντίληψης, περιπτώσεις κακής διαχείρισης καταστάσεων-προβλημάτων (τουλάχιστον όχι ικανοποιητικής), και ακόμα, καθυστερήσεις στην υλοποίηση απλών πραγμάτων, απουσία πρωτότυπων ιδεών, δελτία τύπου για ασήμαντα θέματα, και κάποιες φορές η εξωφρενική απάντηση, σε όποιο αίτημα, "γιατί το ζητάτε τώρα"!
Μέχρι σήμερα, αν και στη διοίκηση βρίσκονται νέοι άνθρωποι, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από το χώρο της αριστεράς και αυτοπροσδιορίζονται, έξω από τα στεγανά κάποιου κομματικού σωλήνα που είχε διοικήσει τον Δήμο, με νέα αντίληψη για την τοπική αυτοδιοίκηση και τη λειτουργία της δεν έχουν κατορθώσει να δώσουν το διαφορετικό που είχαν περιγράψει στην προεκλογική περίοδο και τόσες ελπίδες είχε δημιουργήσει.
Η δημόσια συνέλευση στην οποία μοιράστηκαν οι καρέκλες, πολύ νωρίς, και εγκρίθηκαν από τη συνέλευση των ανθρώπων που στήριξαν την παράταξη, δημιούργησε προσδοκίες για το καινούργιο ύφος διοίκησης.
Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Δεν ακολούθησε άλλη ανοιχτή συνέλευση, τα προβλήματα έπνιξαν τους άπειρους δημοτικούς άρχοντες και σε συνδυασμό με τις εκκρεμότητες που κληρονόμησαν από την προηγούμενη δημοτική αρχή δημιουργήθηκε ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας του δήμου. Τα δελτία τύπου περιορίστηκαν, δεν υπάρχει ενημέρωση για τις συζητήσεις που γίνονται για το θέμα της ανάπλασης, δεν γίνεται κουβέντα για το θέμα (με ποιες θέσεις πάει η Δημοτική αρχή σε αυτές τις συζητήσεις), ποιοτικές δημοτικές υπηρεσίες για όλους τους πολίτες δεν προσφέρθηκαν, ολοκληρωμένες προτάσεις και στρατηγικές δεν ακούστηκαν, μεγάλα σχέδια εγκαταλείφθηκαν νωρίς (ψηφίστηκε να γίνει αποθήκη στο κτίσμα Καχραμάνογλου), η ιστοσελίδα του Δήμου αντί για δυναμικό παράθυρο αμφίδρομης επικοινωνίας με τους δημότες παραμένει στάσιμη και γενικότερα υπάρχει μια «ανησυχητική ησυχία» πέριξ του δημαρχείου.
Εντάξει, η δημοτική αρχή δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει την εξουσία (και ποιος είναι;)! Της προέκυψε! Τελευταία, προέκυψαν και οι εκλογές και "αποσυντονίστηκε το σύμπαν". Όμως πρέπει να διοικήσει! Όχι σε δύο χρόνια, αλλά άμεσα. Η δυσαρέσκεια μεγαλώνει. Μπορεί να μην φτάνει στις αναπαυτικές, περιστρεφόμενες πολυθρόνες του δημαρχιακού μεγάρου. Τα σχολεία, τα πάρκα, οι παιδικές χαρές, η καθαριότητα, οι αθλητικοί χώροι, ο φωτισμός, κ.λπ. έχουν προβλήματα και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες, για να έχει ένα βάρος, η ατάκα που ακούγεται τελευταίως, "εμείς θα μιλούμε με τα έργα μας"!
... Και να εκπληρωθεί το αγαπημένο προεκλογικό «διαλέγουμε όχι τον ρόλο των διαχειριστών αυτής της μιζέριας…»
ΥΓ. Βέβαια στο διάστημα αυτό, υπήρξαν τομείς που εργάστηκαν ικανοποιητικά, ακόμα πάρθηκαν αποφάσεις προς την σωστή κατεύθυνση και σε αντίθετη λογική με αυτή που κυριαρχούσε σε προηγούμενα δημοτικά συμβούλια. Η κατάργηση των τροφείων των παιδικών σταθμών, η μείωση των δημοτικών τελών για κάποιες κατηγορίες ευπαθών ομάδων, η διάθεση ενός σημαντικού ποσού για πετρέλαιο στα σχολεία είναι οι πιο χαρακτηριστικές από αυτές. Όμως και εκεί, από υπερβάλλον ζήλο ή απειρία ίσως, χύθηκε "ο κουβάς με το γάλα" κυριάρχησε (μια περίπτωση),"παλαιοκομματική λογική" αντί απλή, ξεκάθαρη υλοποίηση της απόφασης.
Στο διάστημα αυτό, κάποιες φορές, κυριάρχησαν επιλογές στενής αντίληψης, περιπτώσεις κακής διαχείρισης καταστάσεων-προβλημάτων (τουλάχιστον όχι ικανοποιητικής), και ακόμα, καθυστερήσεις στην υλοποίηση απλών πραγμάτων, απουσία πρωτότυπων ιδεών, δελτία τύπου για ασήμαντα θέματα, και κάποιες φορές η εξωφρενική απάντηση, σε όποιο αίτημα, "γιατί το ζητάτε τώρα"!
Μέχρι σήμερα, αν και στη διοίκηση βρίσκονται νέοι άνθρωποι, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από το χώρο της αριστεράς και αυτοπροσδιορίζονται, έξω από τα στεγανά κάποιου κομματικού σωλήνα που είχε διοικήσει τον Δήμο, με νέα αντίληψη για την τοπική αυτοδιοίκηση και τη λειτουργία της δεν έχουν κατορθώσει να δώσουν το διαφορετικό που είχαν περιγράψει στην προεκλογική περίοδο και τόσες ελπίδες είχε δημιουργήσει.
Η δημόσια συνέλευση στην οποία μοιράστηκαν οι καρέκλες, πολύ νωρίς, και εγκρίθηκαν από τη συνέλευση των ανθρώπων που στήριξαν την παράταξη, δημιούργησε προσδοκίες για το καινούργιο ύφος διοίκησης.
Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Δεν ακολούθησε άλλη ανοιχτή συνέλευση, τα προβλήματα έπνιξαν τους άπειρους δημοτικούς άρχοντες και σε συνδυασμό με τις εκκρεμότητες που κληρονόμησαν από την προηγούμενη δημοτική αρχή δημιουργήθηκε ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας του δήμου. Τα δελτία τύπου περιορίστηκαν, δεν υπάρχει ενημέρωση για τις συζητήσεις που γίνονται για το θέμα της ανάπλασης, δεν γίνεται κουβέντα για το θέμα (με ποιες θέσεις πάει η Δημοτική αρχή σε αυτές τις συζητήσεις), ποιοτικές δημοτικές υπηρεσίες για όλους τους πολίτες δεν προσφέρθηκαν, ολοκληρωμένες προτάσεις και στρατηγικές δεν ακούστηκαν, μεγάλα σχέδια εγκαταλείφθηκαν νωρίς (ψηφίστηκε να γίνει αποθήκη στο κτίσμα Καχραμάνογλου), η ιστοσελίδα του Δήμου αντί για δυναμικό παράθυρο αμφίδρομης επικοινωνίας με τους δημότες παραμένει στάσιμη και γενικότερα υπάρχει μια «ανησυχητική ησυχία» πέριξ του δημαρχείου.
Εντάξει, η δημοτική αρχή δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει την εξουσία (και ποιος είναι;)! Της προέκυψε! Τελευταία, προέκυψαν και οι εκλογές και "αποσυντονίστηκε το σύμπαν". Όμως πρέπει να διοικήσει! Όχι σε δύο χρόνια, αλλά άμεσα. Η δυσαρέσκεια μεγαλώνει. Μπορεί να μην φτάνει στις αναπαυτικές, περιστρεφόμενες πολυθρόνες του δημαρχιακού μεγάρου. Τα σχολεία, τα πάρκα, οι παιδικές χαρές, η καθαριότητα, οι αθλητικοί χώροι, ο φωτισμός, κ.λπ. έχουν προβλήματα και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες, για να έχει ένα βάρος, η ατάκα που ακούγεται τελευταίως, "εμείς θα μιλούμε με τα έργα μας"!
... Και να εκπληρωθεί το αγαπημένο προεκλογικό «διαλέγουμε όχι τον ρόλο των διαχειριστών αυτής της μιζέριας…»
ΥΓ. Βέβαια στο διάστημα αυτό, υπήρξαν τομείς που εργάστηκαν ικανοποιητικά, ακόμα πάρθηκαν αποφάσεις προς την σωστή κατεύθυνση και σε αντίθετη λογική με αυτή που κυριαρχούσε σε προηγούμενα δημοτικά συμβούλια. Η κατάργηση των τροφείων των παιδικών σταθμών, η μείωση των δημοτικών τελών για κάποιες κατηγορίες ευπαθών ομάδων, η διάθεση ενός σημαντικού ποσού για πετρέλαιο στα σχολεία είναι οι πιο χαρακτηριστικές από αυτές. Όμως και εκεί, από υπερβάλλον ζήλο ή απειρία ίσως, χύθηκε "ο κουβάς με το γάλα" κυριάρχησε (μια περίπτωση),"παλαιοκομματική λογική" αντί απλή, ξεκάθαρη υλοποίηση της απόφασης.
