Πίσω απ’ τη βιτρίνα...

Πίσω απ΄ τη βιτρίνα η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι... πίσω απ' τη βιτρίνα όλα αυτά!

"Λιπάσματα, τσιμέντα και χαλυβουργικές

σε βρήκα ένα βράδυ στον πυρετό να καις
και μου ’πες κοίτα χάλι, για μας κανείς δεν γράφει
που τρώμε στο ψωμί μας καρκίνο και θειάφι


Πίσω απ’ τη βιτρίνα η Δραπετσώνα
το Κερατσίνι, η Ελευσίνα
πίσω απ’ τη βιτρίνα όλα αυτά..

Γκαζάδικα, βαφεία κι η θάλασσα λεκές
έγινε το κορμί μου σκουπιδοτενεκές
και βρίζω τον αγέρα κι αυτή τη μαύρη σκόνη
που γδέρνει τα πλεμόνια και τη ζωή μου λιώνει
Πίσω απ’ τη βιτρίνα..."

Τραγούδι του Κ Τριπολίτη σε δίσκο του 1981.
 Πέρασαν 30 χρόνια και δυστυχώς το τραγούδι παραμένει επίκαιρο και το 2011.
 Με μικρές παραλλαγές ίσως, αλλά σχεδόν προφητικό και κυρίως καταγγελτικό για κάθε εξουσία που ήρθε και έφυγε...


Για κάθε εξουσία που χωρίς όραμα, χωρίς σεβασμό στην εργατιά, ασέλγησε και αντιμετώπιζε την περιοχή 
ως "σκουπιδοντεκέ" του λεκανοπεδίου.


 Κάθε φορά που οι "άρχοντες"
 θα  ψηφίζουν για την περιοχή μας 
ας πηγαίνουν
 μια βόλτα προς τα βόρεια
 και μετά να αποφασίζουν 
...για να μην περάσουν 30 χρόνια ακόμα!

 

Γκαζάδικα, βαφεία κι η θάλασσα λεκές
έγινε το κορμί μου σκουπιδοτενεκές

Άψυχα κουφάρια εργοστασίων, μια εποχή που έφυγε και... έμεινε για πάντα

Βρώμικα κουφάρια εργοστασίων,
μια εποχή που έφυγε και... θα μείνει για πάντα;