την Τετάρτη 28
Φεβρουαρίου στις 2.00 μ.μ.
Όχι στα καζάνια. Διεκδικούμε τη ζωή!
Πριν από είκοσι περίπου χρόνια κλείσανε τα εργοστάσια της
περιοχής. Μαζί με τη θλιβερή πρωτιά στους καρκίνους και την αφόρητη δυσοσμία
τους, πήρανε και χιλιάδες θέσεις εργασίας, «δώρο» στους νέους «παράδεισους»
κακοπληρωμένης εργασίας.
Εμείς, κάτοικοι αυτής της γωνιάς της πόλης, πιστέψαμε
πως τουλάχιστον θα ανασαίνουμε στους καιρούς της αποβιομηχάνισης. Για είκοσι σχεδόν χρόνια βλέπαμε κλειστό το
δρόμο για την παραλία, αλλά δεν σκουπίζαμε πια
θειάφι στις αυλές και στα μπαλκόνια μας.
Κι όμως…, λίγο πριν δούμε το δρόμο για την παραλία να ανοίγει και μια πρωτόγνωρη βόλτα στη θάλασσα να εμφανίζεται στις γειτονιές μας, η βρώμα ήταν και πάλι εδώ. Έμπαινε και μπαίνει ξανά στα σπίτια μας από τις χαραμάδες σε πόρτες και παράθυρα. Μόνο που τώρα δεν φέρνει μαζί της τις δουλειές του παρελθόντος.
Κι όμως…, λίγο πριν δούμε το δρόμο για την παραλία να ανοίγει και μια πρωτόγνωρη βόλτα στη θάλασσα να εμφανίζεται στις γειτονιές μας, η βρώμα ήταν και πάλι εδώ. Έμπαινε και μπαίνει ξανά στα σπίτια μας από τις χαραμάδες σε πόρτες και παράθυρα. Μόνο που τώρα δεν φέρνει μαζί της τις δουλειές του παρελθόντος.
Είναι μόνη της. Ενοχλητική, εκνευριστική, απρόβλεπτη, ανυπόφορη κι
απειλητική. Τα καζάνια της ΟilONe ξερνάνε βρώμα και αρρώστια, χωρίς την παλιά
παρηγοριά, το μεροκάματο. Τα κοντινά σπίτια και σχολεία την αναπνέουν
καθημερινά, όσοι βρίσκονται λίγο πιο μακριά
κάθε φορά που ο άνεμος φυσάει απ’ το νότο ή τη δύση και όσοι ζητούν λίγη
ηρεμία στην παραλία των Λιπασμάτων συνέχεια. Οι καλοκαιρινές συναυλίες και το
αναψυκτικό στην καντίνα μπλέκονται με τη μυρωδιά των καζανιών που θυμίζει
δακρυγόνο και χαβούζα. Γιατί; Γιατί δεν μπορούμε να έχουμε μια ελεύθερη από
βρώμες παραλία; Γιατί πρέπει να κλείνουμε και πάλι τα τζάμια μας;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ανεχθούμε αυτή την πραγματικότητα. Αν η ρύπανση των εργοστασίων, συνόδευε παλιά (και) την περηφάνεια του μεροκάματου, σήμερα συνοδεύει μονάχα το επιχειρηματικό κέρδος και τον κυνισμό του. Τα αφεντικά της OilOne αδιαφορούν για τον δικό μας αέρα. Τον αντιμετωπίζουν ως ευκαιρία πλουτισμού. Αρνούνται ακόμη και την ύπαρξη της ρύπανσης. Μας βγάζουν τρελούς, μίζερους, γκρινιάρηδες.
Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Πρέπει να τους διώξουμε. Δεν θα θυσιάσουμε τον αέρα μας, για να αυγατίζουν οι περιουσίες τους. Δεν θα θυσιάσουμε τη βόλτα στη θάλασσα και τη δροσιά της γι’ αυτούς. Η άδεια που τους έδωσαν το Γενάρη του ’15, λίγο πριν τις εκλογές, όπως και η επέκταση της, που δόθηκε το καλοκαίρι του ’17,πρέπει και να ανακληθούν. Η OilOne πρέπει να απομακρυνθεί από κατοικημένες περιοχές.
Κάθε πολιτική δύναμη πρέπει να πάρει καθαρή θέση. Είναι με το δικαίωμα στην υγεία και το καθαρό περιβάλλον των δεκάδων χιλιάδων κατοίκων της περιοχής ή με το θράσος των επιχειρηματιών της OilOne; Θα οδηγήσουν την OilOne και τα καζάνια της μακριά από την πόλη μας ή θα την αφήσουν να επιβαρύνει την αναπνοή μας και να απειλεί την υγεία μας;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ανεχθούμε αυτή την πραγματικότητα. Αν η ρύπανση των εργοστασίων, συνόδευε παλιά (και) την περηφάνεια του μεροκάματου, σήμερα συνοδεύει μονάχα το επιχειρηματικό κέρδος και τον κυνισμό του. Τα αφεντικά της OilOne αδιαφορούν για τον δικό μας αέρα. Τον αντιμετωπίζουν ως ευκαιρία πλουτισμού. Αρνούνται ακόμη και την ύπαρξη της ρύπανσης. Μας βγάζουν τρελούς, μίζερους, γκρινιάρηδες.
Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Πρέπει να τους διώξουμε. Δεν θα θυσιάσουμε τον αέρα μας, για να αυγατίζουν οι περιουσίες τους. Δεν θα θυσιάσουμε τη βόλτα στη θάλασσα και τη δροσιά της γι’ αυτούς. Η άδεια που τους έδωσαν το Γενάρη του ’15, λίγο πριν τις εκλογές, όπως και η επέκταση της, που δόθηκε το καλοκαίρι του ’17,πρέπει και να ανακληθούν. Η OilOne πρέπει να απομακρυνθεί από κατοικημένες περιοχές.
Κάθε πολιτική δύναμη πρέπει να πάρει καθαρή θέση. Είναι με το δικαίωμα στην υγεία και το καθαρό περιβάλλον των δεκάδων χιλιάδων κατοίκων της περιοχής ή με το θράσος των επιχειρηματιών της OilOne; Θα οδηγήσουν την OilOne και τα καζάνια της μακριά από την πόλη μας ή θα την αφήσουν να επιβαρύνει την αναπνοή μας και να απειλεί την υγεία μας;
Για να καθαρίσει ο αέρας μας, πρέπει να σηκωθούμε. Να
ονειρευτούμε από κοινού μια άλλη παραλία, φιλόξενη και καθαρή. Να οργανωθούμε
και να ενωθούμε στον αγώνα. Να εξηγήσουμε σε κάθε συμπολίτη μας τη δυνατότητα
να κερδίσουμε μια καλύτερη ζωή. Να τον καλέσουμε στο πλευρό μας.
- άμεση ανάκληση της άδειας εμπορίας που δόθηκε από την σημερινή κυβέρνηση στην OilOne,
- επανεξέταση-ανάκληση όλων των αδειών που δόθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση για τη λειτουργία της βιομηχανίας,
- σαφές χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση της OilOne και των άλλων ρυπογόνων εγκαταστάσεων (Lafarge, δεξαμενών ΕΛΠΕ) από την πόλη μας
Όλοι στη συγκέντρωση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος
και Ενέργειας την Τετάρτη 28
Φεβρουαρίου στις 2.00 μ.μ.
Λεωφορείο θα αναχωρήσει από το παλιό Δημαρχείο Δραπετσώνας στις 13.30 και από τον ΗΣΑΠ Πειραιά στις 13.45
Σύλλογοι Εκπ/κων Π.Ε.: Πειραιά «η Πρόοδος», Νίκαιας,Πειραιά «Ρήγας Φεραίος», Σαλαμίνας, Αργοσαρωνικού.
Σύλλογοι γονέων: 1ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας, 2ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας, 4ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας
Πολιτιστικός – Εξωραϊστικός σύλλογος «Άγιος Μηνάς» πηγή
Λεωφορείο θα αναχωρήσει από το παλιό Δημαρχείο Δραπετσώνας στις 13.30 και από τον ΗΣΑΠ Πειραιά στις 13.45
Σύλλογοι Εκπ/κων Π.Ε.: Πειραιά «η Πρόοδος», Νίκαιας,Πειραιά «Ρήγας Φεραίος», Σαλαμίνας, Αργοσαρωνικού.
Σύλλογοι γονέων: 1ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας, 2ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας, 4ου Δημ. Σχ. Δραπετσώνας
Πολιτιστικός – Εξωραϊστικός σύλλογος «Άγιος Μηνάς» πηγή
