Κυριακή πρωί στον Αγιο Ευθύμιο Κερατσινίου και μια καλά δομημένη ανθρώπινη αλυσίδα μεταφέρει επιμελώς κούτες με κάθε λογής αγαθά, που καταλήγουν σε δύο φορτηγά παρκαρισμένα στην είσοδο του ναού. Τα κιβώτια εν συνεχεία τοποθετούνται με προσοχή σε δύο μεγάλα κοντέινερ. Προορισμός- η μακρινή Μαδαγασκάρη. Στο πεζοδρόμιο πλάι στα παιδιά που χαζεύουν το θέαμα - βοηθώντας που και που στο κουβάλημα- στέκονται δύο μεγάλοι αρκούδοι. «Με αυτούς ‘σφραγίζουμε’ κάθε ένα από τα κοντέινερ με τις προσφορές, έτσι ώστε όταν οι συνάνθρωποι μας τα ανοίξουν να αντικρίσουν τους αρκούδους με το χειρόγραφο μας μήνυμα στα γαλλικά» διηγείται στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Νέντας, εθελοντής στην εν λόγω ενορία.
Οι αποστολές «αγάπης» από το Κερατσίνι στη Μαδαγασκάρη είναι μια παλιά «παράδοση». Ξεκίνησαν πριν από δέκα χρόνια, έπειτα από προσωπική γνωριμία του εφημέριου της εκκλησίας, πατέρα Κωνσταντίνου Μαργώνη με τον Ιερομόναχο Ιγνάτιο, που έπειτα από το τραγικό δυστύχημα του Σινούκ ανέλαβε την Επισκοπή της Μαδαγασκάρης. Τα κοντέινερ περιέχουν ρούχα και παπούτσια, σχολικά είδη, παιχνίδια, είδη καθαρισμού, φάρμακα, αναπηρικά είδη, τρόφιμα, αλλά και πολλά άλλα είδη που στην αφρικανική χώρα είναι δυσεύρετα όπως το λάδι αυτοκινήτου ή ασβέστης για οικοδομικές εργασίες.
Η ενορία του Κερατσινίου μπορεί να «ενορχηστρώνει» την ανθρωπιστική βοήθεια, ωστόσο, η στήριξη - σε είδος ή ακόμα και οικονομική- προέρχεται από όλη την χώρα. «Συχνά είναι πράγματα που δεν μας περνούν από το μυαλό, καθώς η ζωή και οι ανάγκες διαφέρουν τόσο» σημειώνει η κ. Δήμητρα Πάλλη, εθελόντρια και συντονίστρια πολλών εκ των προγραμμάτων που υλοποιεί η ενορία. «Πολλά χωριά μαστίζονται από τη λειψυδρία, αλλά οι κάτοικοι τους που είναι ως επί το πλείστον ανιμιστές δε θέλουν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους για να μη δυσαρεστήσουν τους προγόνους τους» εξηγεί η ίδια «καθώς μάλιστα και οι γεωτρήσεις είναι δύσκολες, αποφασίσαμε και αγοράσαμε παλαιότερα μια υδροφόρα, την οποία ‘λύσαμε’ και αποστείλαμε στη Μαδαγασκάρη» θυμάται «τότε μας θεωρούσαν τρελούς, αλλά πολλοί άνθρωποι ανακουφίστηκαν». Μεταξύ των αναγκών είναι και η έλλειψη τεχνητών. «Ενας σιδεράς- αλουμινάς από την γειτονιά μας θα αναλάβει δράση σε ένα από μια από τις υπό ανέγερση οικοδομές». Η δραστηριότητα της Ελληνικής Επισκοπής είναι έντονη και τα περισσότερα έργα και προγράμματα γίνονται σε συνεργασία με την εκεί κυβέρνηση. Τώρα έχει ξεκινήσει η ανέγερση ορφανοτροφείου, ιατρείου και γηροκομείου. «Η δημιουργία φάρμας, στην οποία εργάζονται άποροι, έχει μεγάλη επιτυχία, καθώς καλύπτουν τις ανάγκες των οικογενειών τους και μέσω της πώλησης των περισσευούμενων αγαθών έχουν κάποια έσοδα».
Μεταξύ των αγαθών σε ζήτηση είναι και τα βρεφικά είδη, «τα οποία πλέον οι Ελληνες δεν προσφέρουν, καθώς οι νέες οικογένειες για λόγους οικονομίας τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους» παρατηρεί με πικρία η κ. Πάλλη, που είναι η κατεξοχήν υπεύθυνη της εγχώριας δράσης της ενορίας. «Εδώ και τρία χρόνια που είμαι συνταξιούχος, άρχισα να εργάζομαι εθελοντικά εδώ». Οι δράσεις της ενορίας εκτείνονται από δωρεά τροφίμων και ρούχων έως ανακύκλωση και κοινωνικό φροντιστήριο! Συγκεκριμένα, με μηνιαία πακέτα τροφίμων καλύπτουν τις επισιτιστικές τους ανάγκες 1089 άτομα, εκ των οποίων 399 παιδιά και συνολικά 298 οικογένειες. «Οταν ξεκίνησε το πρόγραμμα, δεκαπέντε χρόνια πριν οι οικογένειες ήταν περίπου 60 και τρία χρόνια πριν ήταν 90» αναφέρει η κ. Πάλλη «η αύξηση δυστυχώς είναι ιλιγγιώδης».
Φυσικά οι επωφελούμενοι, που αποδεικνύουν με τα σχετικά έγγραφα την οικονομική τους δυσχέρεια, αντιμετωπίζουν και άλλα, πέραν του επισιτιστικού προβλήματα, όπως η αποπληρωμή των λογαριασμών και λοιπών λειτουργικών εξόδων. Είκοσι μία οικογένειες δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, πέντε ζουν χωρίς νερό, είκοσι εννέα είναι υπερχρεωμένες και άλλες τόσες ζουν «φιλοξενούμενες».Καθημερινή Ιωάννα Φωτιάδη
