Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Ο κάδος «απολυμάνθηκε»!



Χθες στη Χαραυγή μύρισε ασβέστης. 
 Ένα συνεργείο τραβούσε τους κάδους των απορριμμάτων, ένα τεράστιο ρολό πηγαινοερχόταν νωχελικά και τσουπ γινόταν το θαύμα. Άσπρο, κάτασπρο δάπεδο και ένας βρώμικος κάδος από πάνω «καμαρωτός – καμαρωτός». 
Πολλοί κάτοικοι πήγαν κοντά να δουν και να μάθουν, κάποιοι πιο περίεργοι ρώτησαν: τι έγινε ξαφνικά και ασχολούνται με τους κάδους της Χαραυγής;
Τις προάλλες, περίπου ένα μήνα πριν, ένα τεράστιο αυτοκόλλητο με φωτεινά χρώματα έγραφε ο κάδος «απολυμάνθηκε»! Δηλαδή ένα ακριβό αυτοκόλλητο, ενημέρωνε για την απολύμανση του κάδου, γεγονός αυτονόητο, το οποίο έπρεπε να γίνεται περιοδικά και συστηματικά! Κάποιοι το θεώρησαν αστείο και πήγαν κοντά, οι άπιστοι,  να μυρίσουν και να  ρωτήσουν πως η συμβατική ευθύνη για υπηρεσίες καθαριότητας, έγινε ταμπέλα.
Το σχόλιο θα μπορούσε να σταματήσει εδώ, με την υποσημείωση ότι έστω και καθυστερημένα θυμήθηκαν τη Χαραυγή σήμερα, την Ευγένεια αύριο κ.λπ. Μπράβο! 

Θα μπορούσε να σταματήσει εδώ, εάν δεν ήταν προεκλογική περίοδος.
 Την περίοδο αυτή ό,τι  κι αν γίνει, δεν «μετράει» ή καλύτερα μετράει ανάποδα. Γιατί γίνεται κατόπιν εορτής και  μοιάζει με ψηφοθηρικό παιχνιδάκι!  Γιατί γίνεται για τη δημιουργία εντυπώσεων, γιατί υποτιμά τη νοημοσύνη των δημοτών, γιατί δείχνει ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν οι παλαιοκομματικές προεκλογικές τακτικές συγκινούν ακόμα τους πολιτικούς.
Οι πιο μυημένοι βέβαια, γνωρίζουν ότι υπάρχει και μια ακόμα εξήγηση για τον ασβέστη στη Χαραυγή. Οι τελευταίες έρευνες,  οι οποίες διαρρέουν από τα επιτελεία των υποψηφίων, δείχνουν ότι οι κάτοικοι θεωρούν ως σημαντικότερο πρόβλημα την καθαριότητα της πόλης και ότι η Χαραυγή δίνει πολύ μαύρο σε όλους τους πρώην που άλλαξαν όνομα ή παράταξη για να «ξεχάσουν» και να "ξεχαστούν"!  

Δυστυχώς αυτή είναι η παράλογη λογική της "πολιτικής"! Αντί για πολιτική ουσίας που λέει, ανασκουμπώνω τα μανίκια, σχεδιάζω, δουλεύω, αποτυγχάνω, επιτυγχάνω, τσαλακώνομαι, παρουσιάζω έργο, κυριαρχεί η πολιτική που λέει, σπαταλώ χρόνο και προσπαθώ να ανακαλύψω τρόπους για να εντυπωσιάσω και να «ενημερώσω» για τις "επιτυχίες".  Η πολιτική της εικόνας και όχι η πολιτική της δράσης...