Σύλλογοι γονέων*

Συνήθως, όταν έρθει η ώρα να συγκροτηθούν τα Δ.Σ. των συλλόγων γονέων δεν υπάρχουν και πολλοί διαθέσιμοι! Μετά το σχετικό «ψηστήρι», κάποιοι ηρωικοί παίρνουν την ευθύνη και αρχίζουν να τρέχουν τα θέματα του συλλόγου. 

Οι άνθρωποι αυτοί δίνουν ό,τι καλύτερο έχουν, είτε αυτό αφορά διάθεση προσφοράς στα κοινά, ενέργεια, ιδέες είτε προσωπικό χρόνο και γνωριμίες για να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά, δίπλα στο σχολείο, κοντά στα προβλήματα του.
Υλοποιούν δράσεις, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, τρέχουν προγράμματα, ώστε να είναι χρήσιμοι, και παράλληλα προσπαθούν να ενεργοποιήσουν και άλλους γονείς να έρθουν κοντά και να συμμετέχουν. Με λίγα λόγια ο σύλλογος λειτουργεί, ως κάτι ενδιάμεσο, μεταξύ σωματείου και εθελοντικής οργάνωσης. 

Συνήθως τα σχολεία αντιμετωπίζουν προβλήματα στις υποδομές, ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και μέσα, συντήρησης των εγκαταστάσεων, στήριξης ευάλωτων ατόμων, έλλειψης επικουρικών προγραμμάτων. Σε αυτούς του τομείς εντοπίζεται η δράση ενός συλλόγου. Και η δράση αυτή μπορεί να είναι αμελητέα αλλά και πολύπλευρη. Είναι θέμα διάθεσης, χρόνου και χημείας της ομάδας! 
Ξεκινάει από την πραγματοποίηση προγραμμάτων δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδιά, πραγματοποίηση ενημερωτικών αλλά και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων, συμμετοχή σε θεσμικά όργανα, παροχή εποπτικών μέσων για την διδασκαλία στο σχολείο και καταλήγει ως εθελοντική βοήθεια σε δράσεις του σχολείου. 

Βέβαια, ανάμεσα στα άλλα, οι σύλλογοι γονέων, ενίοτε, ενημερώνουν για τα αιτήματα τους και διαμαρτύρονται στην εκάστοτε δημοτική αρχή για προβλήματα στο σχολικό κτίριο και στον περιβάλλοντα χώρο του σχολείου! 

Ε, από τότε, κάποιες φορές, αρχίζουν τα δύσκολα! Κι ενώ οι σύλλογοι είναι σημαντικοί όταν μπαίνουν μπροστά, συμμετέχουν σε δράσεις, διοργανώνουν εκδηλώσεις και  προσφέρουν τιμητικά τις πρώτες καρέκλες στους επισήμους μην παραλείποντας να αναφέρουν δύο και τρεις φορές την παρουσία τους, δεν είναι και τόσο ευχάριστοι, όταν αντιδρούν, διεκδικούν, διαμαρτύρονται! Αν μάλιστα κάνουν και το λάθος να στείλουν κάποια επιστολή διαμαρτυρίας, τότε, καμιά φορά, ακούνε και τα "σκολιανά" τους.

Δυστυχώς έτσι έχει διαμορφωθεί το άτυπο πρωτόκολλο των σχέσεων συλλόγων γονέων και τοπικής εξουσίας και, δυο φορές δυστυχώς, όταν αυτό μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, άτυπα, με μαγικό τρόπο, σαν να είναι στο DNA κάποιων ανθρώπων που αναλαμβάνουν εξουσίες! 

Πάντως, ένας σύλλογος και μάλιστα ένας δυναμικός σύλλογος, με σημαντική παρουσία και δράση, οφείλει και πρέπει να ενεργεί με αυτό τον τρόπο να στηρίζει το σχέδιο του και να μην λυγίζει στις επιδιώξεις της όποιας εξουσίας. Αυτό δεν έχει σχέση με πρόσωπα και φιλικές σχέσεις, άλλωστε ψηφίζεται για να εκπροσωπεί όλους τους γονείς και είναι αυτονόητο να δημοσιοποιεί και να διεκδικεί τα αιτήματα της σχολικής κοινότητας! Τι να κάνει δηλαδή να τα κουκουλώνει; Και τι θα πει στα μέλη του; 

Αυτή η στάση είναι η ουσία της θέσης, η οποία υποστηρίζεται στις προεκλογικές περιόδους, μεταξύ των άλλων ωραίων και μαγικών, "για ενεργούς πολίτες που νοιάζονται και βάζουν πλάτη στα κοινά"! 

Στο δια ταύτα: από το έργο των συλλόγων γονέων, τις ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, η εξουσία δεν πρέπει να ανησυχεί!  Δεν κινδυνεύει, απεναντίας μετά από τέτοιες ανακοινώσεις, η εξουσία, η εξουσία η οποία ζει στο προστατευόμενο περιβάλλον των καλά θερμαινόμενων χώρων και των καλολουστραρισμένων πατωμάτων, αναθεωρεί, ξανασκέφτεται, απαντά, επανασχεδιάζει  ... και σίγουρα τέτοιες ανακοινώσεις της κάνουν καλό! 

Και σε κάθε περίπτωση, το "ιδιαίτερο ύφος" της όποιας διεκδίκησης  δε μηδενίζει ό,τι θετικό έχει γίνει, αλλά δείχνει το πάθος, την αγωνία και την αποφασιστικότητα διεκδίκησης των αιτημάτων! 

  

ΥΓ.  * Ένα παλιό κείμενο, επικαιροποιημένο, που πάντα είναι επίκαιρο, δυστυχώς! Η πολιτική ωμότητα, ακόμα και σε ανθρώπους που ως εθελοντές υποστηρίζουν το όραμα τους, ίσως, στο τέλος αμαυρώνει και την προσωπική ιστορία...